Against the Storm is in 2025 nog steeds de beste roguelike

Against the Storm is de beste roguelike die ik in de afgelopen jaren heb gespeeld en ook in 2025 staat de game nog steeds sterk. Afgelopen december probeerde ik de game voor het eerst uit via Xbox Game Pass en ik was direct verliefd. Ondertussen heb ik al tientallen uren in de survival citybuilder roguelike gestoken en ben ik er nog lang niet klaar mee. Niet geheel verwonderlijk, want als je mij een beetje kent dan weet je dat ik dol ben op survival citybuilders en ook roguelikes erg kan waarderen. Against the Storm weet die twee genres perfect met elkaar te combineren en daardoor is het lastig om de game weg te leggen. Naast de fantastische gameplay is het voor mij ook een speciale game. Nadat mijn beste vriend in de gaten had hoeveel ik genoot van Against the Storm, was het verjaardagscadeau al snel geregeld. Dat maakt het extra leuk om de game op te starten, want het is ook mijn doel geworden om alle achievements te behalen. Against the Storm is ondertussen verschenen voor de consoles en er komt een nieuwe DLC aan. Daarom gaan we even terug in de tijd om vervolgens de aankomende content onder de loep te nemen.

Het roguelike-element van Against the Storm

Om te begrijpen waarom Against the Storm nog steeds de beste roguelike is, moeten we eerst even de gameplay aanhalen. Anders wordt het lastig om de ontwikkelingen sinds de release te begrijpen. In de laatste maand van 2023 kwam ontwikkelaar Eremite Games samen met uitgever Hooded Horse met de survival citybuilder roguelike. Het is een game die veel systemen met elkaar vermengt, maar het op zo’n manier doet dat je het overzicht niet verliest. De wereld wordt na ongeveer veertig jaar verzwolgen door de Blightstorm en het is aan jou om in de tussentijd enkele dorpen te stichten om grondstoffen te verzamelen. Deze dorpen worden aangeduid als expedities en zullen na een storm ook verdwijnen. Alleen de Smoldering City is veilig en blijft op de map aanwezig. Elke cyclus kent daardoor een andere map en dat zul je merken aan de zes verschillende biomen, World Events, de speciale modifiers en de Seals die zichtbaar worden. Je bepaalt zelf welke kant je opgaat, maar de afstand tussen elk dorp is beperkt. Het is uiteindelijk jouw taak om de gekleurde Seals te vinden en te sluiten, om zo de Blightstorm te stoppen. Deze kun je echter alleen sluiten met de Seal Fragments die je krijgt na een succesvolle expeditie. Voordat je dat hebt bereikt ben je al uren verder, maar daar zit nu net de kracht van Against the Storm. Buiten de expedities om heb je een uitgebreid en uitstekend progressiesysteem, waardoor een gevoel van progressie altijd aanwezig is.

Na een expeditie krijg je grondstoffen waarmee je in de Smoldering City verschillende upgrades kunt kopen. Het upgradesysteem lijkt op een skill-tree, want je bent verplicht om de basis upgrades te kopen, voordat je de hogere upgrades kunt aanschaffen. De upgrades kunnen ervoor zorgen dat je bewoners sneller lopen, het geduld van de Queen langzamer toeneemt of dat je direct toegang hebt tot specifieke gebouwen. Deze upgrades zijn echter ook gekoppeld aan je level. Na een expeditie krijg je experience en als je bepaalde taken, genaamd Deeds, hebt afgerond, krijg je zelfs wat extra. Een level-up betekent dat je nieuwe gebouwen en Cornerstones kunt vrijspelen en dus ook nieuwe upgrades kunt aanschaffen. Op deze manier wordt het uiteindelijk gemakkelijker om een expeditie met succes af te ronden, waardoor je naar de volgende moeilijkheidsgraad kunt. In het begin ben je nog een rookie en is het dus gemakkelijker om de resolve-meter te vullen en het geduld van de Queen te temmen. Met elke moeilijkheidsgraad wordt dit een stukje lastiger en ontstaan er nieuwe gevaren. Zo zijn de negatieve bonussen tijdens het stormseizoen heftiger en ontstaat er Blightrot, die het hart van de stad probeert te verteren. De game kent vijf standaard moeilijkheidsgraden. De laatste moeilijkheidsgraad heeft de naam Prestige en die kent nog eens twintig levels. Bij Prestige 20 heb je dus de ultieme uitdaging. Je bepaalt echter zelf wanneer je daar aan toe bent en tijdens een cyclus hoeven niet alle expedities op dezelfde moeilijkheidsgraad gesticht te zijn. Het is alleen belangrijk als je de hogere Seals wilt sluiten, want een hogere moeilijkheidsgraad betekent dat je meer Seal Fragments krijgt.

Het draait volledig om de expedities

Een uitstekend progressiesysteem dus met meerdere moeilijkheidsgraden, maar dan moeten we het nog hebben over de echte gameplay. De expedities hebben namelijk veel weg van een survival citybuilder. Het bioom waar je het dorp sticht bepaalt welke grondstoffen de bomen afleveren en welke natuurlijke grondstoffen er te vinden zijn. Dit betekent dat je de ene keer volop bessen kunt plukken of boerderijen kunt bouwen, terwijl je op een ander moment afhankelijk bent van vlees en eieren. Dit is belangrijk, want in je dorp komen altijd drie verschillende rassen te wonen. Zij hebben andere wensen en die moet je vervullen om de resolve-meter te vervullen. De bevers hebben bijvoorbeeld behoefte aan biscuit, gepekelde goederen, regenkleding, wijn, bier en educatie. De hagedissen zijn pas tevreden als ze vleesspiezen, hartige taart, laarzen, jerky, gevechtstraining en gepekelde goederen hebben. Met de base game heb je toegang tot vijf rassen. De ene combinatie werkt wat beter dan de andere, want het is gunstig als ze ongeveer hetzelfde voedsel nuttigen. Ook de manier waarop ze ontspannen is belangrijk, want de recreatiegebouwen bieden twee opties. Als je pech hebt, moet je drie van die gebouwen in je dorp hebben.

De zekerheid die je hebt, is dat je voor het starten van een expeditie een karavaan mag kiezen en enkele grondstoffen mag kopen met de Embarking points. Een dorp komt automatisch met een warenhuis en een Ancient Hearth. Dit laatste zorgt voor een beschermingscirkel, waarin je kunt bouwen. Al moet je er wel voor zorgen dat het vuur in de Ancient Hearth blijft branden. Hoe zit het met de andere gebouwen? Elke keer als je een resolve-punt verdient, krijg je de keuze uit drie gebouwen. Deze moet je dus strategisch kiezen, want verder kun je ze alleen van de handelaren kopen. Het heeft geen zin om een blauwdruk van een bakkerij te kopen als je nog geen meel kunt maken. Omdat de rassen afhankelijk zijn van eten en ook mentaal een tikje kunnen krijgen, kunnen ze je dorp verlaten. Alles wat ik net heb beschreven is dus onderdeel van een typische survival citybuilder. Je dorpelingen kunnen echter ook sterven door de negatieve effecten van de storm, want door bomen om te hakken maak je het woud kwaad. Je omkomt hier echter niet aan, want het woud is opgedeeld in verschillende zones. En deze zijn alleen te bereiken als je bomen omhakt. In de zogenoemde Glades vind je verschillende grondstoffen, events, ruïnes en achtergelaten kratten. De events bieden veel beloningen, maar je krijgt eerst te maken met negatieve effecten.

Om je een beetje op weg te helpen met je expeditie krijg je om de paar minuten een nieuwe karavaan met inwoners. Zij brengen direct wat materialen met zich mee. Daarnaast heb je nog de Cornerstones, die je kunt zien als de typische Roguelike bonussen. Een Cornerstone kan ervoor zorgen dat je elke minuut wat graan krijgt of je bewoners meer kunnen dragen. Net zoals de blauwdrukken voor de gebouwen mag je altijd uit twee of drie opties kiezen en kun je in ruil voor muntstukken de selectie veranderen. Je bent dus sterk afhankelijk van alle willekeurige elementen, maar door de upgrades die je hebt gekocht in de Smoldering City en door je ervaring, kun je al snel je eigen strategie ontwikkelen. Hierdoor voelen de eerste tien minuten van een expeditie hetzelfde aan, maar repetitief wordt het nooit. Je zult tijdens een expeditie niet alleen bezig zijn met de resolve-meter, want de koningin is nogal ongeduldig. Haar meter loopt dan ook automatisch vol, maar het wordt ook bepaald door de beslissingen die je neemt bij de events. Om haar geduld volledig te temmen moet je resolve-punten verzamelen of haar bestellingen afronden. Tijdens een expeditie kun je negen tot elf bestellingen uitkiezen en deze verschillen qua moeilijkheidsgraad. Het kan zijn dat je bepaalde goederen moet leveren, maar ook dat het resolve van de bevers voor een minuut op achtentwintig moet staan. Later krijg je zelfs getimede bestellingen. Wanneer het geduld van de koningin op is, is het game over en is je expeditie mislukt. Gelukkig krijg je voor je poging wel enkele grondstoffen.

De komst van de kikkers en de console versie

Hoewel de focus na het verschijnen van de base game vooral lag op de tweede DLC, heeft Against the Storm ook enkele updates gekregen. De meeste zorgde voor wat extra balans en brachten nieuwe World Events en Cornerstones. Mijn enthousiasme ligt echter bij de 1.7 update die we begin dit jaar hebben gekregen. Het zorgde ervoor dat we meer statistieken te zien krijgen, waardoor het eenvoudiger is om alle bonussen in de gaten te houden. Ik speel voornamelijk op gevoel, maar als je ergens over twijfelt dan het is wel handig om het na te kunnen checken. Wat ik erg fijn vond aan deze update is dat de World Map Modifiers op de map nu netjes aantonen of je ze hebt voltooid. Dit is belangrijk als je net zoals ik alle achievements en Deeds wil behalen. Het beste van deze update draait echter om de aanpassingen van de vormen van enkele gebouwen en de mogelijkheid om ze te spiegelen. Doordat meer gebouwen nu een onregelmatige vorm hebben, hou je ruimte over voor het plaatsen van decoraties. Hoewel het leuk is om tijdens een expeditie een fatsoenlijk ogend dorp te bouwen, is het ook belangrijk voor de gameplay. De decoraties zorgen er namelijk voor dat de Ancient Hearth meer resistentie heeft.

Nu we de basis van de game hebben gehad, is het tijd om te kijken naar de eerste DLC. Een jaar na release verscheen namelijk de Keepers of the Stone DLC, waar spelers gemengde gevoelens over hadden. De content die de DLC bracht was voor de prijs nogal magertjes en daardoor besloten de ontwikkelaars om die kritiek aan te pakken. Ondertussen heeft Keepers of the Stone enkele updates ontvangen en heb ook ik al genoeg kikkers voorbij zien komen. Nadat je genoeg expedities hebt afgerond en level negen hebt behaald, kunnen de kikkers onderdeel worden van jouw karavaan. In deze game brengt elk ras nieuwe uitdagingen met zich mee en dat geldt ook voor de verschillende biomen. Hierdoor ben ik juist enthousiast over de DLC, want de kikkers zijn nogal eigenwijs en willen daardoor niet in een simpel huis wonen. Normaal gesproken bouw je een houten huis en verleg je de focus pas later op het bouwen van de specifieke huizen voor de rassen. Bij de kikkers moet je juist direct aan de bak, zodat ze niet dakloos aan het ronddwalen zijn. De keuzes die je maakt bij het kiezen van een karavaan en de grondstoffen waarmee je start, zijn dus een stuk bepalender bij de kikkers. Elk ras heeft daarnaast voorkeur voor bepaald werk. De kikkers worden blij als ze werken met regenwater, terwijl hun vaardigheid ligt bij het steenmetselwerk. Wanneer je uiteindelijk de juiste upgrades heb gekocht in de Smoldering City zorgen de kikkers er ook voor dat je de dichtstbijzijnde ruïne op de map krijgt te zien. Zet je een kikker aan het werk in de Ancient Hearth, dan komen karavanen eerder naar je dorp toe, waardoor je bevolking sneller groeit. Met de DLC kun je ook twee nieuwe biomen verwachten en dat zorgt voor meer variatie. Vooral op de prestige-moeilijkheidsgraad kunnen deze biomen voor wat problemen zorgen, want blauwdrukken voor gebouwen en Cornerstones verdien je op een andere manier. In de Coastal Grove moet je verkenners het water opsturen, waardoor je telkens voedsel en materialen moet inleveren. Je doet deze expedities voornamelijk voor de blauwdrukken, maar je krijgt altijd wat extra grondstoffen als beloning. Bij de Ashen Ticket Bioom krijg je te maken met de Cornerstone Forge waar je de verkregen Thunderblight Shards kunt inleveren om je eigen Cornerstones te creëren. Je hebt hierdoor meer vrijheid en mogelijkheden. Als je extreem goede bonussen wilt, kun je nog een negatief effect accepteren. Met de DLC kom je dus op zes verschillende rassen en acht biomen. Met daarbij natuurlijk nieuwe upgrades, gebouwen, events en Cornerstones. Je krijgt daardoor te maken met nog meer willekeur en dat levert meerdere nieuwe strategieën op.

Voor het begin van 2025 lag de focus vooral op het brengen van Against the Storm naar de consoles. En daardoor kunnen meer gamers lekker aan de slag met deze fantastische game. Ik ben van mening dat survival citybuilders eigenlijk niet geschikt zijn voor de consoles, omdat je dan afhankelijk bent van een controller. Als ontwikkelaar moet je de input en de interface zodanig aanpassen dat het speelbaar is met een controller en je nog steeds het overzicht behoudt. Een taak die niet eenvoudig is, maar die Eremite Games fantastisch heeft uitgevoerd. Alle icoontjes van de interface zijn duidelijk en groot weergegeven, waardoor je nog steeds het overzicht hebt als je een grote tv hebt. Omdat je in deze game zoveel moet bouwen en regelen, is het fijn als je snel alle statistieken kunt oproepen. Ik kan dan ook zeggen dat de key bindings erg logisch zijn voor een controller. Hierdoor verlopen je speelsessies soepel en ben je niet de hele tijd aan het klooien met de verkeerde knoppen. Je krijgt daarnaast toegang tot de beste versie van Against the Storm, want alle verbeteringen die de pc-versie heeft gekregen zijn direct aanwezig. Je bent ook niet verplicht om een bundel aan te schaffen, want de Heart of Stone DLC is gewoon apart verkrijgbaar. Voor de console-spelers is de toekomst in ieder geval een stukje duidelijker, want de Nightwatchers DLC wordt eerst uitgebracht voor de pc en komt daardoor later naar de Nintendo Switch, PlayStation 5 en Xbox Series.

Een eerste impressie van de aankomende Nightwatchers DLC

Eind juni kwam Eremite Games opeens met de mededeling dat er dit jaar een nieuwe DLC uitkomt. Enkele dagen later werd de releasedatum van Nightwatchers al onthuld. De DLC komt eind juli te verschijnen en dat is een stuk vroeger dan ik had verwacht. Ik ben al even in de nieuwe content gedoken en mag alvast een impressie geven. Voordat ik dat doe, wil eerst even de gratis update bespreken. Deze biedt namelijk enkele veranderingen die klein ogen, maar juist veel impact hebben. Zo worden vossen vrolijker als ze met andere vossen samenwerken. Daarnaast is het eindelijk mogelijk om de beloningen van een Glade Event te prioriteren. Als jij veertig potten, twintig planken en dertig steenkool krijgt als beloning, bepaal jij welke grondstof als eerste naar je warenhuis wordt gebracht. Dit is ontzettend handig als je met smacht zit te wachten op een grondstof voor een specifiek gebouw of bestelling. Waar ik ook blij van werd, is de mogelijkheid om de Ancient Hearth te upgraden met de Commons. Het is de plek waar de bevolking hun service needs kunnen vullen, maar dit levert wel minder resolve op. Ze kunnen hier dus onder andere wijn en bier drinken. Dit is ontzettend fijn als je nog niet de mogelijkheid hebt gehad om de speciale recreatiegebouwen vrij te spelen, terwijl je al wel wijn kunt maken. Misschien heb ik het gemist met een eerdere update, maar je kunt ook aangeven welke grondstoffen van een productiegebouw continue moeten worden afgeleverd bij het warenhuis. In plaats van dat er gewacht wordt tot de voorraad vol is.

De Nightwatchers DLC brengt de gewenste vleermuizen als zevende ras naar de game. Ze stonden al een tijdje op de planning, want vlak na de release van de game mochten spelers stemmen op enkele rassen. Nu is het eindelijk zo ver en ik moet zeggen dat de DLC er goed uitziet.  De vleermuizen hebben geen voorkeur voor bepaald werk, maar zijn wel vaardig in metallurgie. Ze zijn ontzettend veerkrachtig en hebben een honger tolerantie van vier. Dit betekent dat ze niet zo snel zullen verhongeren. Als recreatie willen ze gevechtstraining en educatie, terwijl ze graag biscuits en vleesspiezen eten. Het design van de vleermuizen ziet er goed uit en hetzelfde geldt voor de nieuwe donkere gebouwen. Voor de gameplay is vooral de Manorial Court belangrijk, want hiermee kun je dorpelingen uit je dorp verbannen. De resterende werkers zullen vervolgens sneller werken. Voordat je besluit om de DLC te kopen, moet je weten dat je de vleermuizen pas vrijspeelt op level elf. En dat enkele specifieke gebouwen onderdeel zijn van de upgrades in de Smoldering City. Een aantal van de getoonde decoraties speel je dan weer vrij door Deeds te voltooien. Het hoogtepunt van de DLC ligt echter bij de muziek in combinatie met de twee nieuwe biomen. Het is leuk dat de vleermuizen nieuwe opties bieden, maar de uitdagingen liggen toch echt bij de Rocky Ravines en de Bamboo Flats. Laat ik beginnen met de bossen van bamboe, want hier woont de schattige Fluffbeak. Dit wezen heeft warmte, voedsel en water nodig. In ruil daarvoor kun je zijn uitwerpselen omzetten naar mest, waardoor je zelf vruchtbare aarde kunt creëren voor de boerderijen. Je bent daardoor niet meer afhankelijk van willekeurige plekken in de Glades. Het is echter niet eenvoudig om de Fluffbeak tevreden te houden, want je inwoners hebben ook voedsel en warmte nodig. Mijn voortgang op deze bioom was dan ook een stuk trager dan ik gewend ben en daardoor was ik langer met een expeditie bezig.

De ultieme uitdaging wordt geleverd door de Rocky Ravines. De bomen in dit gebied zijn van steen en leveren daardoor geen hout. Ook olie en steenkool zijn lastig om te vinden, waardoor het vuur in de Ancient Hearth niet gevoed kan worden. Je bent dan ook verplicht om de nieuwe Black Market te plaatsen. Hier kun je grondstoffen kopen of op lening aanschaffen. Je zult daarvoor wel geld moeten verdienen, waardoor de handelsroutes en de handelaren een grotere rol spelen. In sommige gevallen moest ik zelfs Cornerstones inruilen voor muntstukken. Normaal gesproken ben ik niet zo bezig met alle handelsroutes en koop ik alleen wat grondstoffen bij de handelaren. Nu moest ik echt handelen voor het geld en dat verandert de aanpak van je expeditie aanzienlijk. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt, verloopt de expeditie een stuk soepeler. Maar ik heb het nog niet aangedurfd om deze bioom uit te proberen op de prestige-moeilijkheidsgraad. Wat me direct opviel, is dat de twee nieuwe biomen ondersteund worden door prachtige achtergrondmuziek. Het feit dat het mij opvalt, toont aan dat de kwaliteit van de muziek net wat hoger is dan wat de basegame te bieden heeft. Of misschien ben ik na al die uren gewoon toe aan wat nieuwe muziek. Het lijkt er dan ook op dat de Nightwatchers DLC een goede toevoeging gaat zijn. Het is wel een DLC die vooral gericht is op de veteranen, want naast de verwachte variatie biedt de DLC vooral veel uitdaging. Ik ben dan ook bang wat de achievements gaan bieden, want ik zit eindelijk op de vijftig procent. 

Zoals je hebt kunnen lezen biedt de base game van Against the Storm al genoeg content, maar zorgen de DLC’s voor meer variatie en uitdagingen. Na ruim tachtig uur in de game te hebben gestoken, ben ik nog lang niet klaar met het avontuur. Het mag ondertussen ook wel duidelijk zijn, waarom de game voor mij nog steeds de beste roguelike is. De grote vraag is of de ontwikkelaars al klaar zijn met hun pareltje. Met de komst van de vleermuizen zitten namelijk alle geplande rassen in de game. De toekomst kunnen we niet voorspellen, maar de Nightwatchers DLC zorgt er in ieder geval voor dat veteranen dit jaar met gemak kunnen overleven. Nieuwkomers kunnen zelfs nog wat langer op de content teren, want door het level-systeem word je niet direct in de content van de DLC’s gegooid. Je speelt alles dus op een rustig tempo vrij. Ik hoop dat Eremite Games ons in 2026 weer verrast met nieuwe content, maar het is geen schande als dit het einde is voor Against the Storm.