Preview: The Joy of Creation - De bekende formule, maar simpeler

De demo van The Joy of Creation gaat momenteel helemaal viral, maar waarom eigenlijk? Het is een Five Nights at Freddy’s fangame en het volgt het verhaal van een personage genaamd ‘The Creator’. Hij is een game ontwikkelaar die geconfronteerd wordt met zijn eigen creaties. Ik ging aan de slag met de demo en ga jullie vertellen of ik net zoveel gegild heb als bij de Five Nights at Freddy’s games in deze preview voor The Joy of Creation.

Gevangen in je eigen spel

De demo van The Joy of Creation begint met een wazig zwart-wit droombeeld. Het enige dat je ziet is ruis als dat van een kapotte tv. Je enige optie in het begin is om ‘na te denken’. Iedere keer als je op dat woord klikt, begint je droombeeld een tikkeltje te veranderen. Later komt er ook de optie bij om te ‘observeren’. Dit heeft als gevolg dat de ruis samenkomt en objecten begint te vormen. De wereld en een weg ernaartoe. Uiteindelijk kies je voor het pad en begin je te lopen, waarna je wakker schrikt voor een computer met drie schermen. Zou het compensatiegedrag zijn? Wellicht. Maar goed, ineens beginnen alle lampen te knipperen en weet je dat er iets loos is.

Uitleg krijg je niet echt, maar voor mensen die de Five Nights at Freddy’s games hebben gespeeld is dat niet zo’n probleem. Je kunt vrij door het kantoor lopen en er zijn een hoop kasten en lades die je open kunt trekken. Er zijn twee deuren die je kunt openen, maar als je dat doet, zie je helemaal niets. Daar heb je gelukkig een zaklamp voor, maar die raakt redelijk snel leeg. Je kunt de andere ruimtes alleen maar inkijken, je kunt er niet verder rondlopen. Aan de linkerkant van het kantoor vind je een stoppenkast met daarin zekeringen voor alle drie je camera’s (daar waren dus die drie schermen voor), een hoofdzekering en een leeg plekje waar jij jouw zaklamp in kunt stoppen om het op te laden. Als je willekeurig kasten en lades opentrekt, vind je op sommige plekken nieuwe zekeringen. Die heb je natuurlijk nodig als je wil overleven.

Daar gaan we weer…

Het doel is uiteraard om te overleven tot de volgende ochtend, zoals we van de franchise gewend zijn. Je houdt de camera’s in de gaten, zorgt dat jij je zaklamp op tijd oplaadt, zoekt steeds naar nieuwe zekeringen en tegelijkertijd moet je ook nog zorgen dat de hoofdzekering niet leeg raakt, want dan ben je voer voor Freddy en Foxy. Eigenlijk ben je dus constant rond aan het lopen om nieuwe zekeringen te vinden, zodat je ze op tijd kunt vervangen als dit nodig is. Dit werd voor mij al snel een obsessie, maar gelukkig zijn de zekeringen niet moeilijk te vinden. Iedere keer dat je een zekering vervangt, wordt het kantoor rommeliger en vind je meer verstrooide brieven en tekeningen, die soms aanwijzingen geven over hoe je de game aan kunt pakken.

Nadat je de eerste keer gepakt wordt door Foxy, begint je computer tegen je te praten. Hij legt je de spelregels uit die voor FNAF-fans maar al te bekend zijn. Overleef de nacht, check de camera’s, houd Foxy op afstand. Daarnaast vertelt hij je om de beer te verblinden. Ja, je hebt die zaklamp natuurlijk niet voor niets. Gelukkig is de gameplay een stuk soepeler dan dat ik gewend ben van de eerste paar FNAF-games. Ondanks het feit dat je ook nu veel in de gaten moet houden, was het voor mijn gevoel hierdoor beter te doen. Je komt snel in de gameplay en je hebt eigenlijk niet door dat je een fangame aan het spelen bent. Daarnaast moet ik zeggen dat ik de sfeer in de game zelfs wat beter vind dan wat ik gewend ben van de officiële FNAF-games. Hoe verder je in de nacht komt, hoe harder het buiten gaat stormen en onweren en hoe meer aanwijzingen er in je kamer te vinden zijn. En dan moet je nog proberen niet hierdoor afgeleid te raken.

Voorlopig oordeel

Mijn eerste indruk van The Joy of Creation is erg positief. Het voelt echt alsof je gewoon een FNAF-game aan het spelen bent, maar dan zelfs met een wat spannendere sfeer. Er zitten wel wat jumpscares in, net als bij de officiële games, maar je wordt er niet mee doodgegooid. Oké, in sommige gevallen wel een soort van, maar je snapt me wel. De game speelt soepel en zover ik heb gemerkt zaten er weinig bugs of andere problemen in. Ik ben erg benieuwd naar de volledige versie van deze game, want ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben!