Preview: The Unliving - Wek de doden tot leven

Doodgaan is voor de meeste gamers de normaalste zaak van de wereld en niet iets om bang voor te zijn. We staan toch weer op en proberen het dan nog een keer. Dat is helemaal het geval voor het rogue-lite en rogue-like genre. Doodgaan is dan zelfs noodzakelijk om je punten in te leveren voor betere wapens en upgrades die ervoor zorgen dat je verder komt. Dat is ook het geval voor The Unliving. In deze game speel je als een Necromancer die goed gebruikmaakt van de doden, want door ze weer tot leven te wekken creëert hij zijn eigen leger.

Een Necromancer zonder geheugen

Ik ben aan de slag gegaan met de demo van The Unliving en ga proberen een duidelijk beeld te schetsen van wat je kunt verwachten. De demo is echter best wel kort en laat daarin het verhaal niet naar voren komen. Je speelt als een Necromancer die zijn geheugen kwijt is, maar nog steeds toegang heeft tot zijn krachten. Blijkbaar heeft hij geprobeerd om het ritueel genaamd The Ritual of Ascension te voltooien voor onduidelijke redenen. Dat is niet helemaal goed gegaan, want zijn kasteel is half opgeblazen. Hij trekt er dan ook op uit om te kijken wat er buiten is gebeurd. Daar vindt hij de bevolking met de hooivorken geheven, priesters met magische krachten en zelfs weerwolven. Het wordt in ieder geval duidelijk dat de Necromancer niet geliefd is.

Dat is niet heel verrassend, want hij zou vast wat geliefde mensen weer tot leven hebben gebracht. Welke rol de weerwolven hebben en waarom zij samenwerken met de mensen is de grote vraag. Dat zijn vast antwoorden die in de volledige game naar voren komen, want ik heb nog geen dagboekfragmenten gevonden en die vertellen juist het verhaal. De omgevingen waren in de demo nog grotendeels hetzelfde en tonen nog niet echt een sfeer. Het is wel duidelijk dat het kasteel stond in een bosrijk gebied, met daar omheen allerlei huisjes. Ik verwacht dan ook dat de volledige versie andere gebieden kent en dit gewoon het begin is. De pixel-stijl komt in ieder geval wel goed tot zijn recht en je merkt dat de gameplay daar ook goed aan gekoppeld is.

De doden zijn ook nuttig

De bevolking verschanst zich vaak achter barricades van houten spijlen en wagens, waardoor je deze eerst moet vernietigen, wil je bij ze komen. Dit hoef je niet alleen te doen, want elke keer wanneer je de map betreedt, krijg je toegang tot een aantal graven. Het vermoorden van de bewoners zorgt ervoor dat je leger groeit, want je roept ze gewoon weer tot leven. Met een simpele muisklik bepaal je vervolgens waar ze heen moeten lopen en wie ze aan moeten vallen. Als Necromancer sta je dus veilig achter je troepen en schiet je vanaf die plek je eigen krachten af. Nou ja, tot het moment dat de doden zijn gesneuveld en je ze nog niet kunt oproepen, omdat er nog vijanden in de buurt zijn. Hierdoor moet je soms wel aan de bak en de aanvallen ontwijken. Voor een game die behoort tot het rogue-like genre voelt het aanvallen en ontwijken een beetje lomp. Je kunt niet even snel op het laatste moment nog wegspringen.

Mocht het gebeuren dat je zelf wordt neergeslagen door wat boeren, dan keer je weer terug in je kasteel. Hier vind je een trouwe bondgenoot die ervoor zorgt dat het kasteel veilig blijft en allerlei rare tekens op de vloer. Deze tekens zijn met elkaar verbonden en is eigenlijk een skill tree. Hoe verder je komt in het dorp, hoe meer punten je verdient. Deze zijn dan te besteden, zodat jij en je ondoden steeds sterker worden. Door het vinden van speciale altaren krijg je ook de keuze uit drie kaarten. Deze bepalen hoe de ondoden reageren wanneer ze vergaan. Zo kan het zijn dat ze ontploffen en daarmee extra schade doen aan de vijanden. Je kunt de ondoden dan ook opofferen, wat in sommige gevallen handig is.

Voorlopig oordeel Anita van Beugen

Het belangrijkste onderdeel van The Unliving is de Necromancer en zijn kracht die ervoor zorgt dat de doden weer tot leven worden gewekt. Je bent namelijk vooral bezig met het aansturen van deze ondoden, want zij doen al het werk. Het is wel jammer dat de Necromancer een beetje traag is en ook niet heel soepel de aanvallen ontwijkt. Hoewel de pixel art goed past bij de game en de omgeving een donkere sfeer afgeeft, was het begin gebied niet erg interessant. Ik hoop dan ook dat we wat meer te zien krijgen in de volledige versie. Maar wat ik vooral mis, is een reden om te spelen. Wanneer het gaat om rogue-like, games dan is mijn interesse snel verdwenen. Tenzij het een verslavende gameplay, een goed progressiesysteem of een goed verhaal heeft. In het beste geval heeft een game dit allemaal. Tot nu toe mis ik dit aspect in The Unliving, maar het verhaal krijgt ook amper een plek in de demo. Qua gameplay zijn er betere rogue-likes, maar ook hier geldt dat je niet veel te zien krijgt van de verschillende krachten en kaarten. Het unieke aspect van de game is wel duidelijk, want dat een Necromancer de hoofdrol heeft, gebeurt niet al te vaak. Het vermoorden van de bevolking geeft dan niet alleen voldoening, maar ook nieuwe troepen voor je leger.

The Unliving komt als Early Access-titel naar Steam op 31 oktober.