Review: Adventure Time: Explore the Dungeon Because I DON'T KNOW! PlayStation 3

Tijd voor avontuur! Zo is het maar net, want dat willen we als we gaan gamen. De lijpe kindertekenfilmserie die nogal veel referenties heeft naar Dungeons & Dragons, role-playing (video)games en allerlei andere nerdmedia heeft zijn tweede game. Deze Cartoon Network-animatie-IP leent zich uitermate goed voor games, en WayForward heeft voor de tweede keer de eer om een game te maken van Adventure Time, met de titel: Explore the Dungeon Because I DON'T KNOW! Ik mocht eens kijken of het ook echt dikke avonturentijd was met deze nieuwe game, want dat wisten we allemaal op de redactie nog niet.

Before adventure time

De eerste game van Adventure Time was op de DS en is volgens de meeste mensen een goeie game te noemen. Het speelde in de stijl van Zelda 2 en Gargoyle's Quest. Van schuin bovenaf loop je over de wereld van platformlevel naar platformlevel, met wat RPG-elementen erdoorheen gemixt. Deze tweede titel van dezelfde makers is nu een volledige top-down dungeon crawler die in een echt ouderwetse stijl is gemaakt. De game lijkt heel erg op Spelunky: alle levels zijn redelijk klein en randomly generated, waarbij je pas kunt saven telkens na vijf levels, en dan pas alles kunt gebruiken wat je hebt gevonden aan treasures. De makers van WayForward zijn ook erg goed in het maken van oldskool-stijl games, zo hebben ze de erg goeie games Contra 4, Aliens: Infestation en Shantae onder andere gemaakt.

Once upon an adventure time "

Princess Bubblegum en haar Candy Kingdom zitten in de penarie omdat er vanuit een dungeon-ingang vlak voor het paleis allemaal monsters komen. Onze onversaagde helden Finn the Human en Jake the Dog moeten natuurlijk dit klusje klaren, bijgestaan door een hoop andere hoofdpersonen. Helaas verandert er verder weinig aan het verhaal, en komen er niet echt veel twists, al zijn de dialogen en dingen die gebeuren wel grappig en in de stijl van de cartoonserie. Je speelt hoe verder je komt steeds meer speelbare characters vrij waarbij de eerste bijvoorbeeld de Lumpy Princess is. Deze nieuwe characters zijn telkens een welkome afwisseling. De characters hebben allemaal de originele stemmen en de hele sfeer van de game straalt echt de Adventure Time-cartoonsfeer uit. De game verder ziet er leuk uit, waarbij men strakke graphics combineert met oude pixelstijlgetekende characters en monsters. De cutscenes zijn ook allemaal in 8-bitstijl, net als de muziek overigens. Helaas wisselt de muziek wel zeer weinig af.

Adventure Time-Out

Hier houdt het leuke van deze Adventure Time-game echter op. Na drie à  vier levels door te hebben gespeeld, bekruipt al langzaam het gevoel van verveling en na een level of acht à  negen begint deze verveling om te slaan in irritatie. Je hack-and-slashed jezelf met simpele controls oldskool vrij makkelijk door een level heen, maar veel gebeurt er verder niet, noch is het uitdagend. De omgeving is die van een donkergrijze dungeon, al verandert deze later in de game wel. Helaas is de muziek ook constant hetzelfde, en ook al is de muziek leuk, het gaat wel irriteren. De vijanden wisselen ook amper af en de tactieken die je moet toepassen ook. Gelukkig is er om de tien levels een boss fight, en heb je eindelijk afwisseling in gameplay, muziek en omgeving. Terug aan het candylandoppervlak proef je weer hoe leuk de eigenlijke wereld van Adventure Time wel niet is, en zie je met heug en meug ertegenop om weer vijf suffe dungeonlevels door te moeten hakken om verder te komen.