Review: Call of Duty Black Ops Cold War - Het matige leven van een CIA Agent Pc

Call of Duty is een franchise die inmiddels een hoop verschillende generaties heeft weten in te pakken. Maar liefst drie developers (Infinity Ward, Treyarch en Sledgehammer games) wisselen elkaar jaarlijks af om de Call of Duty game van dat jaar te maken. Dit jaar zou eigenlijk Sledgehammer aan de beurt zijn, maar door problemen bij de studio nam Treyarch het dit keer over. Treyarch kennen we uiteraard van Black Ops en hier zijn ze met deze Call of Duty trouw aan gebleven. Wat Infinity Ward vorig jaar heeft gedaan met Modern Warfare, namelijk het compleet herzien van Call of Duty, heeft Treyarch dit jaar ook gedaan met Black Ops: Cold War. Infinity Ward heeft dit vorig jaar naar mijn mening succesvol gedaan, maar geldt dit ook voor Treyarch? Welkom bij de Gameliner Review van Call of Duty Black Ops: Cold War!

Leef het leven van een spion in de Singleplayer!

De multiplayer van Call of Duty is zonder twijfel de reden van de meeste spelers om de game in huis te halen. Dit betekent echter niet dat er geen tijd gestoken mag worden in het maken van een goede singleplayer. Deze draagt namelijk in mijn ogen enorm bij aan de multiplayer, omdat alle locaties en personen uit de singleplayer vaak terug te zien zijn in de multiplayer. Black Ops: Cold War begrijpt het belang van een goede campaign en heeft hier daarom ook tijd en energie in gestoken. Het is gebaseerd op waargebeurde personen en gebeurtenissen tijdens de Koude Oorlog en biedt de spelers een hoop interactieve missies die je de hele wereld over laat vliegen.

De campaign op zichzelf is zoals bij de meeste Call of Duty games erg kort. Zo heb je ook deze campaign in een uurtje of zes uitgespeeld. Dit is echter niet een minpunt. Ik heb liever dat ik als speler een kort, maar goed en meeslepend verhaal voorgeschoteld krijg, in plaats van een lang, saai verhaal met veel herhaling. Ook speelt Black Ops: Cold War met nieuwe elementen met betrekking tot de gameplay. Zo heb jij als speler invloed op het verhaal door het maken van lastige keuzes die de loop van de oorlog drastisch kunnen beïnvloeden. Daarnaast speel je dit keer de missies met een personage dat je zelf maakt. Het biedt echter bijna geen opties en zie je je eigen personage nooit in z’n geheel op beeld en dat is jammer. De campaign biedt een hoop variatie in gameplay. Zo heb je missies die zich focussen op stealth en kun je hier ook nieuwe mechanics voor gebruiken. Daarnaast kan je gelukkig ook nog een hoop epische shoot-outs verwachten.

Een zeer matige Multiplayer

De multiplayer van Call of Duty is de gamemodus die een CoD-game maakt of breekt. Wat Modern Warfare vorig jaar erg goed deed door de focus te leggen op realisme is niet echt terug te zien in deze Call of Duty. Dit maakt de multiplayer van Black Ops: Cold War echter niet slecht, maar ik zie het wel als een stap terug met betrekking tot Modern Warfare. De snelheid die we gewend zijn van Call of Duty is terug. Dit zorgt ervoor dat ik vaak geen idee heb wat ik aan het doen ben en ik me niet bewust ben van mijn eigen acties. Ik ren een beetje rond en schiet mensen door hun kop als ik ze zie. Call of Duty zou meer moeten zijn dan dit.

Ook het aanbod in game modi, wapens en maps is te laag. Natuurlijk begrijp ik dat er nog content uit zal komen voor de game, maar ik had graag wat meer willen zien op launch. De wapens zijn het grootste probleem. Buiten het feit dat er weinig wapens zijn, merk ik dat er ook weinig variatie tussen de wapens te bespeuren is. Elk wapen per categorie voelt enigszins hetzelfde en dat is jammer. Daarnaast zijn de wapens momenteel niet goed gebalanceerd, waardoor het lastig is om een wapen te kiezen om je in te specialiseren.

Het kroonjuweel van Black Ops

Tot slot hebben we natuurlijk nog een gamemodus die elke Black Ops fan inmiddels van binnen en buiten kent: zombies! Niks is zo heerlijk als hordes zombies afknallen en zo lang mogelijk overleven. Het gekke is dat naast de enorm ondermaatse multiplayer, dit misschien wel één van de beste versies van zombies is die we ooit gezien hebben. Alle aspecten die we verwachten in de zombie modus zijn aanwezig. Het is inmiddels zo veel meer dan “gewoon wat zombies afschieten”. Er zit een verhaal aan vast. De lore van zombies is wellicht de meest interessante lore van heel Call of Duty. Het gaat heel diep en neemt enorm veel mysterie met zich mee.

Ook in deze versie van zombies speel je een soort verhaal, waarbij het overleven nog steeds centraal staat. Het daagt de speler uit om op onderzoek te gaan en dit is makkelijker gezegd dan gedaan. De map is complex en maakt gebruik van enorm veel mogelijkheden om jezelf van A naar B te kunnen transporteren. De map is echter wel het enige minpuntje aan deze versie van zombies. Hij spreekt me niet echt aan. De sfeer die aanwezig was bij bijvoorbeeld Kino der Toten of Der Riese voel ik niet bij Die Maschine (de launch map van Black Ops: Cold War Zombies). Wellicht mogen we een remake van oude klassiekers verwachten in de toekomst, dat zal in ieder geval mij erg blij maken.