Review: Dark Souls: Prepare to Die Edition Pc

Dankzij de onversaagde dapperheid van mijn lieftallige mederedacteuren was ik wederom degene die weer eens lekker mocht gaan lol trappen in Lordran. Deze keer echter op mijn persoonlijke rekenwonder in plaats van een console. Met aan mijn handen ene nobel prinselijk keyboard en machtige magistrale muis natuurlijk! Of misschien... heel misschien... toch met een platvloerse "common" controller?

From Hell

From Software is bij mij vanaf Demon's Souls bekend als een studio die nogal sadistische games maakt, die ik toch uit soort van verslavende masochistische zelfkastijding telkens blijf spelen. Toen ik hun back-catalogue eens ging checken, kwam ik erachter dat zij eigenlijk al vanaf de PlayStation 1 dit soort games maken met exceptioneel hoge moeilijkheidsgraad, en zich eigenlijk altijd afspelen in een verpieterde fantasy-wereld. Dit geeft je het idee dat hun test gaming department waarschijnlijk vastgeketend in een kelder zit te "testen".

Prepare To Cry

Inmiddels heeft From Software een beruchte reputatie, en met Dark Souls besloten ze deze reputatie nog een extra kroon van afgehakte gamers-duimen te geven. Na het succes op de consoles, besloten ze dat wellicht een pc-versie ook een goed idee zou zijn. Uiteraard, want onder de pc-gamers horen immers, naar eigen zeggen, de grootste bikkels van het universum der computergames. From Software heeft echter weinig tot geen ervaring met het maken van games op pc, laat staan eentje ernaar toe overhevelen.

Morituri PC Salutant

Dark Souls is nu op pc dus uitgebracht met een mooie subtitel: "Prepare to Die". Nou, dat was ik hoor. Alleen niet op de manieren waarop dit in eerste instantie gebeurde. Dark Souls kan ik na urenlang afzien op de PS3 inmiddels wel redelijk de baas, maar ik was niet voorbereid op de dronkenlapbesturing die ik moest verduren op de pc met muis en toetsenbord. Nu hoor ik iedereen denken: Peter kan gewoon niet met die soort controls omgaan. Neen, neen, de port is gewoon slecht. Dat in alle menu's en tutorials men nog de Xbox-controllerbuttons ziet, bevestigt dit nog eens extra. Na een half uur lang worstelen heb ik gillend (als een echte man) een Xbox-controller in mijn pc-kast geramd, en die tot grote opluchting (als een baas) gelijk door de game werd opgepikt.

Achter de donkere wolken...

Nu heeft men wat extra content toegevoegd voor de pc-versie, en dat zorgt ervoor dat de game wat makkelijker speelt. Zo kom je een unicorn-pony tegen al vrij vroeg na je aankomst in Lordran. Deze vierhoever heet Nightgale en wordt jouw vaste metgezel die vrijwel onverwoestbaar is en met haar hoorn de vijanden kan bevechten. Daarnaast heb je een paar extra gebieden, die ook wat vrolijker zijn en vooral bonus-items bevatten. Zo kun je daar de Rainbow Sword scoren, die veel meer schade kan doen dan ieder ander wapen in de game, en vind je er een Leprichaun die je veel souls geeft in ruil voor je oude gear.

... schijnt nog meer duisternis te zitten!

Mensen die zojuist bovenstaande alinea lazen en ieder woord geloofden kunnen beter niet beginnen aan Dark Souls, want natuurlijk was dat allemaal niet waar. Anders was de subtitel wel "Sissy Fairy Boy" of de "Summer Casual Gamer" geweest. Alle extra content laat je nog meer doodgaan, zwoegen, zweten en zachtjes huilen in een hoekje onder de douche. Leuk? Ja, maar wellicht niet voor iedereen dus.