Review: Moonscars - metroidvania in een Soulsborne jasje PlayStation 5

Moonscars is een duistere metroidvania die ontwikkeld is door Black Mermaid en uitgegeven wordt door Humble Games. Ik was onbekend met de titel, maar niet met het metroidvania genre. In dit genre verken je grote velden die met elkaar verbonden zijn, kun je alles ontdekken als je alle gevonden vaardigheden gebruikt en vind je steeds sterkere vijanden. In Moonscars wordt dat gecombineerd met het Soulsborne genre en daarom doet de game enigszins denken aan Salt and Sacrifice. Dat klinkt als een goede combinatie en ik verwacht uitdagende gevechten, een grote wereld om te verkennen en pittige eindbazen die niet over zich heen laten lopen. Of Moonscars dit ook levert, kun je lezen in de review.

Het is niet heel duidelijk

Moonscars begint met een monoloog van de Sculptor. Hij is een god die verschillende wezens uit Bone Powder, klei en een beetje Ichor heeft geschapen. Zijn schepsels zijn gemodelleerd naar mensen, maar ze lijken hem vergeten te zijn. Zelfs de loyale Pristines zijn nog niet teruggekomen om hun doel te voltooien. De Sculptor geeft aan dat er nog vijf over zijn waaronder Grey Irma. De Sculptor heeft zijn hoop gevestigd op Irma. Zij is blijkbaar gestorven, maar is weer opgestaan en moet hem zien te vinden. Voordat ze opstaat, wordt ze aangesproken door verschillende onbekenden die haar waarschuwen dat ze dit niet moet doen. Zo begint het avontuur en meer wordt er niet verteld. Onderweg kom je enkele personages tegen waaronder een katachtig persoon die je ‘helpt’ met vage uitspraken en je oude teamgenoten die haar nu beschuldigen van verraad. Grey Irma wil alleen de Sculptor ontmoeten en het mysterie van haar bestaan ontrafelen. Ze gooit de beschuldiging gewoon terug en zegt dat zij haar verraden hebben. Het klinkt nogal vaag, maar meer kan ik nog niet van maken.

Het is jammer dat er in-game niet een encyclopedie is waar je wat meer achtergrondinformatie kunt opzoeken. Misschien is het een verwijzing naar de bijbel of een ander verhaal uit de Klassieke Oudheid, maar ik kon het niet plaatsen. Dat betekent niet dat het verhaal niet interessant is, maar je wordt een beetje in het diepe gegooid en ik vond het lastig om hierdoor echt van het verhaal te genieten. Je komt natuurlijk steeds meer te weten, maar het verhaal was niet het gene waardoor ik door wilde spelen. Normaliter is dat voor mij één van de belangrijkste elementen om van een game te genieten, maar als de gameplay bestaat uit uitdagende gevechten en het verkennen van de wereld belonend is, kan dat ook de doorslag geven. Het verhaal is de rode draad die alles bij elkaar houdt, maar lijkt ondergeschikt te zijn aan het verkennen van de wereld en het bevechten van de vijanden.

Een mooie, maar grimmige wereld

Als je ontwaakt, kom je in een grimmige wereld terecht. Het is donker met de maan op de achtergrond. De wereld is vormgegeven in een getekende stijl die niet heel scherp is, maar een beetje geschetst lijkt te zijn. Het ziet er goed uit en doet een beetje denken aan een schilderij. Tijdens je eerste wandeling wordt uitgelegd, hoe je Irma moet besturen. Met de normale aanval kun je snel aanvallen en als je deze inhoudt dan sla je de vijanden naar achteren met een sterkere aanval. Ook heb je toegang tot een speciaal wapen zoals een lans, speer of hamer ieder met een speciale combo-aanval en ze verzwakken ook de stats van de vijanden. Je kunt niet heel hoog springen, maar je hebt wel meteen beschikking over de Wall Jump om op moeilijk bereikbare plaatsen te komen. Daarnaast heb je ook beschikking tot een dash waardoor je nog even verder kunt komen. De wereld bestaat uit allerlei ruïnes van gebouwen, platforms en richels, verschillende afgronden, gesloten stalen deuren en natuurlijk genoeg vijanden. De opbouw van de velden is zeker herkenbaar als je eerder een metroidvania hebt gespeeld.

Metroidvania’s bieden vaak een non-lineaire beleving aan, maar Moonscars is in het begin redelijk lineair. Ik ben namelijk nog geen stukken tegengekomen die nog niet te bereiken zijn waarvan je bijna zeker weet dat je dit met een upgrade pas kunt verkennen. Je vindt wel barrières die je met Witchery moet verwijderen om verder te komen. Er zijn ook muren die je kunt stukmaken alleen zijn deze lastig te herkennen. Als je tegen een muur slaat en Ichor ontvangt dan kan deze stuk. Helaas leidde dit nog niet naar een nieuw veld, maar wel naar Amulet Stones, Bone Powder of Glands. Wat ik eigenlijk wel mis, zijn upgrades zoals de dubbele sprong maar misschien ben ik niet ver genoeg gekomen. Vaak kom je traliedeuren tegen die vanaf de andere kant geopend kunnen worden. Dit is een shortcut waardoor je niet meer de omweg hoeft te nemen. Ook activeer je soms platformen die hierdoor gaan bewegen en hetzelfde doel dienen. Als je wat verder komt, lijken er wel meerdere wegen te zijn die je kunt verkennen. Ik ben alleen nog niet in een ander veld geweest, voordat ik de eindbaas van het veld verslagen heb. Maar dat kan ook aan mij liggen.

Je wordt langzaam sterker

Grey Irma verdient door het verslaan van vijanden Ichor dat als magie fungeert. Je hebt dit nodig om je Witchery vaardigheden te gebruiken en om je levensenergie te herstellen. Daarnaast verdien je hierdoor Bone Powder dat vergelijkbaar is met de Souls uit de Soulsborne games. Je kunt hiermee je Witchery vaardigheden uitbreiden of Amulet Stones kopen in de Mould Workshop. Mocht je tijdens je avontuur doodgaan (wat zeker gaat gebeuren) dan verlies je al je Bone Powder, maar je kunt je verloren Bone Powder terugvinden waar je gestorven bent. Als je nogmaals sterft, voordat je dit hebt verzameld, ben je het voorgoed kwijt. Het is dus niet mogelijk om Bone Powder te gebruiken om Irma te levelen. Dat kan alleen met je items die haar kracht, levensenergie en Ichor vergroten en alleen te vinden zijn in de velden. Ook kun je Irma geen andere wapens of uitrusting geven. Je kunt alleen twee Witchery vaardigheden selecteren uit de gene die je hebt vrijgespeeld en is het mogelijk om drie Amulet Stones te dragen. Hiermee krijg je bijvoorbeeld stat boosts of behoud je eenmalig het verkregen Bone Powder als je sterft.

Je kunt de Witchery vaardigheden alleen upgraden bij een Black Mirror. Hier worden je levensenergie en Ichor weer gevuld en kun je saven. Besef wel dat wanneer je een Dark Mirror betreedt alle vijanden weer terugkomen. In de Black Mirror vind je de Mould Workshop waar je veilig bent, kun je naar alle eerder gevonden Dark Mirrors warpen en kun je de Moon/Clay Rites uitvoeren door Glands te gebruiken. Bij de Moon Rite kun je de volle maan veranderen in een bloedmaan waardoor de vijanden sterker zijn, maar je wel meer Bone Powder ontvangt. De Clay Rite geeft je de keuze uit drie verschillende bonussen die actief blijven, totdat je de volgende Dark Mirror hebt bereikt. Zo ontvang je meer Bone Powder, Ichor of Glands als je vijanden verslaat. Als je de Dark Mirror ingaat, kan een Dobbelganger tevoorschijn komen die claimt dat zij de echte Grey Irma is. Je moet haar verslaan om weer toegang te krijgen tot je speciale wapen. Je krijgt dan de keuze uit drie verschillende wapens waaronder een hamer, lans en speer. Ze beginnen allemaal op het eerste level, maar later wordt dit verhoogd en krijg je ook een andere speciale aanval bij het wapen. Daarnaast krijg je een speciale bonus zoals extra energie, totdat je doodgaat.

Ook wordt de Spite Meter langzaam gevuld als je een vijand aanvalt. Wanneer deze vol is, verdien je een Spite Bonus. Dat houdt in dat je kunt kiezen uit drie willekeurige bonussen zoals onder andere instant health, extra critical damage en het gebruik van Witchery geeft een percentage Ichor terug. Als je dus goed speelt, kun je hier aardig wat voordelen mee stapelen. Ik weet niet hoeveel je maximaal kunt stapelen, maar ik heb het lang genoeg uit te houden om er in ieder geval vijf te kunnen bemachtigen, want zoveel had ik er toen ik weer eens dood ging. Je hoeft ze trouwens niet meteen te gebruiken. Je kunt ze ook opsparen en dus tactisch inzetten. Tijdens een eindbaas is het wel fijn dat je in een oogwenk volle energie kunt hebben zonder gebruik te maken van Ichor. Het enige nadeel is dat je geen garanties hebt dat instant health tussen één van de drie bonussen zit. De bonussen van de Spite Meter kunnen soms net het verschil maken en zijn een leuke toevoeging.

De vijanden houden het leuk

Het verkennen wordt niet alleen gehinderd door obstakels en afgronden, maar lopen er vaak vijanden in de weg. Je kunt wel langs iedereen heen dashen, maar dan word je nooit beter en krijg je niet de kans om alles goed te verkennen. De vijanden zijn aardig sterk en met drie of vier klappen, leg je het loodje. Het is dus niet verstandig om zomaar blindelings op ze inhakken, maar meerdere tactieken te gebruiken. Naast de aanvallen met je zwaard en speciale wapen heb je beschikking tot Witchery waarvoor je Ichor moet gebruiken. Deze vaardigheden kun je gebruiken tegen vijanden of om barrières te vernietigen. Zo kun je onder andere met Burst een schokgolf creëren en kun je tijdelijk vijanden vergiftigen met je aanvallen. Het is verstandig om hiermee te experimenteren, want je moet deze aanvallen wel timen. Je bent in het begin wel beperkt, omdat je Ichor-meter maar twee strepen heeft en je deze bijvult door vijanden te verslaan. Aangezien je Ichor ook voor healen gebruikt, is het verstandig om wat te bewaren voor dat doel. Ik moet wel toegeven dat ik meer aan het vechten was met mijn gewone en speciale wapen dan dat ik van Witchery gebruikmaakte. Het kost namelijk enkele seconden, voordat ze actief worden en ik vond het lastig om ze in mijn combo’s te verweven, omdat ik dan mijn flow zou moeten onderbreken.

Trial and Error is hier van toepassing, want elke vijand vereist zijn eigen tactiek. Je gaat dus vaak dood, maar daardoor leer je hopelijk wat je de volgende keer anders moet doen. Door te dashen kun je achter de vijanden komen, maar ook dan moet je oppassen, want ze draaien zich redelijk snel om. Je belangrijkste wapen is het pareren van de aanval. Hierdoor creëer je een opening en kun je de vijand even verdoven, zodat je meer schade aan kunt richten. Als er een rood cirkeltje verschijnt, weet je dat de verdedigbare aanval eraan komt en je deze kunt paren als de vijand in de buurt is. Iedere vijand vereist zijn eigen timing en het duurt even voordat je dit door hebt, maar het is zeer effectief. Je kunt de rode aanval onderbreken als je net aanvalt wanneer dat rode cirkeltje verschijnt. Het brengt wel risico’s met zich mee, want met een verkeerde timing loop je veel schade op. Over schade gesproken, het is verstandig om uit te kijken voor de grotere vijanden, want zij kunnen je in twee klappen uitschakelen. De eindbazen van de velden zijn pittig, maar ze zijn wel te verslaan na verschillende pogingen. Zoals aangegeven kun je Irma maar beperkt levelen dus je moet vooral op je vaardigheden vertrouwen en misschien een beetje geluk hebben met je Spite Bonus.

Naast de vijanden in de wereld is deze ook niet heel uitnodigend. Je vindt bebloede uitsteeksels die je moet ontwijken, want deze doen enorm veel schade. Soms zijn de spikes verborgen en komen deze pas tevoorschijn als je hier overheen loopt. Gelukkig kun je dit ook in je voordeel gebruiken door de vijanden hier naartoe te lokken. Ook zijn er genoeg punten tegen muren te vinden en die kun je ook in je voordeel gebruiken door de vijanden met ingehouden aanval tegen deze muren te slaan waardoor je ze meteen uitschakelt. Pas wel op, want sommige vijanden proberen jou ook tegen de muren met spikes te duwen of slaan. Er gebeurt soms veel op het beeld en de game gaat daar goed me om alleen had ik soms last van slowdown . Dat is op zich geen probleem en misschien een verwijzing naar het verleden, maar je zou tegenwoordig verwachten dat de ontwikkelaars een game kunnen maken zonder dit gebrek. Ook blijf je weleens hangen bij een platform als je dasht. Op zich geen probleem, maar je bent wel kwetsbaar in die positie. Gelukkig gebeurde dit sporadisch en is het zeker geen gamebreaker.