Review: Ash of Gods: Redemption Pc

Als je bekend bent met de games van The Banner Saga, dan zit je hier zeker goed. Ash of Gods: Redemption vertoont namelijk erg veel gelijkenissen met de tactische RPG die we kennen van Stoic Studio. De Russische ontwikkelaars van Ash of Gods: Redemption beloven echter wel een meer unieke ervaring neer te zetten door middel van keuzes die grote gevolgen hebben en een cardgame-draai aan de bekende tactische gevechten te geven. Weet Ash of Gods: Redemption het echter beter te doen dan The Banner Saga, of had ontwikkelaar AurumGames toch beter een andere weg in kunnen slaan?

You reap what you sow

Ash of Gods: Redemption speelt zich af in de fictieve wereld van Terminus. Deze wereld werd enkele eeuwen geleden geteisterd door een vreemde apocalyps die The Reaping wordt genoemd. Een vreemd fenomeen waarbij mensen op grote schaal stierven door toedoen van vreemde wezens die Reapers worden genoemd. Inmiddels zijn we vele jaren verder en men is The Reaping inmiddels alweer vergeten. Je leest erover in oude geschriften, maar de gebeurtenissen uit het verleden lijken slechts een mythe te zijn. Wanneer er uit het niets ineens een Reaper opduikt en een klein dorp teistert, lijkt het erop alsof de gebeurtenissen uit het verleden herhaald worden. Aan een paar helden is de ondankbare taak gegeven om de wereld te redden en een tweede Reaping te voorkomen.

Het verhaal van Ash of Gods: Redemption wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Door de hele game heen volg je de verhalen van drie hoofdpersonen die elk op hun eigen manier te maken krijgen met de Reapers en daar elk op hun eigen manier mee omgaan. De drie hoofdpersonen moeten allen lastige keuzes maken die vergaande gevolgen hebben. De keuzes die je op een bepaald punt in de game maakt, kunnen namelijk de uitkomst van een andere gebeurtenis later in de game beïnvloeden. Wanneer je meerdere keren door de game heen speelt, kun je dus elke keer een andere uitkomst krijgen.

De dialoog aangaan

Ash of Gods: Redemption speelt over het algemeen het meeste weg als een RPG. De game kent een rijk verhaal en talloze personages die elk hun eigen persoonlijkheid en achtergrond hebben. Wanneer je door de game heen speelt, leer je elk personage dan ook steeds beter kennen en je kunt dan ook niet anders dan enorm met ze meeleven. Daarbij wordt het grootste gedeelte van het verhaal verteld door middel van Visual Novel-achtige scènes waarbij de prachtige tekenstijl en de sfeervolle muziek goed tot hun recht komen. Een groot gedeelte van de gameplay zit hem namelijk in het maken van keuzes. Het kiezen van bepaalde dialoogopties kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je teamgenoten je meer gaan vertrouwen, wat meer een boost geeft op hun vaardigheden.

Het continu moeten maken van keuzes zorgt er wel voor dat de game soms zijn flow verliest. Je bent namelijk een groot deel van je tijd met andere personages aan het praten of dingen aan het onderzoeken. Doordat je zelf buiten de gevechten je personages niet kunt besturen, voelt de game soms erg traag en passief aan. Daarnaast is het niet altijd even duidelijk welke gevolgen je keuzes nou precies hebben. Wanneer je een keuze moet maken die van grote invloed is op het verhaal, dan geeft de game dat aan middels een speciaal symbool dat op het scherm verschijnt. Je krijgt echter niet direct de gevolgen van je keuze te zien, doordat het gevolg soms pas uren later in de game aan bod komt. Het continu wisselen tussen de drie hoofdpersonen helpt hierbij ook niet echt.

Potje kaarten?

Naast het maken van keuzes die de verloop van het verhaal en het lot van je personages bepalen, speelt ook combat een rol in Ash of Gods: Redemption. Zo nu en dan wordt het lezen van dialogen en het maken van keuzes afgewisseld met een gevecht. Deze gevechten vinden plaats in de vorm van turn-based tactische veldslagen. Om de beurt kunnen jij en je tegenstanders een zet doen. Elk personage uit je team heeft een eigen class die bepaalt welke vaardigheden hij heeft en wat voor aanvallen hij kan doen. Naast deze vrij standaard tactische gevechtselementen maak je in Ash of Gods: Redemption ook gebruik van kaarten. Deze magische kaarten kun je eens per gevecht gebruiken en hebben elk een speciaal effect op het strijdveld. Dit voegt een extra laagje strategie toe aan de game, maar had wat mij betreft wel iets beter uitgewerkt mogen worden om een echt verschil te maken. Het grootste gedeelte van de tijd gebruikte ik de kaarten namelijk niet eens, maar wist ik toch mijn gevechten te winnen.

Over het algemeen is het gevechtssysteem van Ash of Gods: Redemption vrij vermakelijk. De mechanieken zijn vrij snel op te pakken en bieden genoeg uitdaging om ook voor de tactische opperheren onder ons interessant te zijn. Ook tijdens de gevechten draait het weer om keuzes maken. Hoeveel personages neem je mee het slagveld op? Welke magische kaarten wil je gebruiken en welke speciale voorwerpen neem je mee? De verkeerde keuze kan in dit geval echter nog veel grotere gevolgen hebben. Wanneer een personage namelijk doodgaat op het slagveld, dan raakt hij of zij gewond en zal in een volgend gevecht minder goed kunnen presteren. Weet een personage echter vier keren dood te gaan in verschillende gevechten zonder tussendoor genezen te worden, dan is het personage permanent dood en dit kan ook bij één van de hoofdpersonen gebeuren. Wanneer dit gebeurt, is het verhaal echter niet voorbij. De game gaat namelijk gewoon verder met de dood van de hoofdpersoon in het verhaal verweven.