Review: A.W. : Phoenix Festa PlayStation Vita
Je kunt niet echt beweren dat de PlayStation Vita een succes is in Europa, óf de Verenigde Staten. Het land waar de PS Vita echter wélfloreert, is Japan. Dit is ook sterk te merken aan het grote aanbod typisch Japanse games die er op deze handheld zijn verschenen. Het systeem kent zelfs een aantal exclusieve games! Nu werd ik gevraagd een nieuwe PS Vita-titel te reviewen, met de welluidende naam A.W.: Phoenix Festa. Nee, ik had er ook nog nooit van gehoord. Toch werd ik nieuwsgierig naar deze - voor mij - onbekende game. De laatste tijd heb ik weer erg veel zin in games van Japanse origine.
Anime Warboel
Het leuke aan de PS Vita is dat een hele hoop unieke titels ook verschijnen in de westerse wereld. Dat is eigenlijk best apart, want veel van deze aparte Japanse games zijn gebaseerd op een anime- en/of mangaserie die wij enkel online - illegaal - kunnen volgen met fanvertalingen. Toen ik het introfilmpje van A.W.: Phoenix Festa bekeek, ging ik gelijk op zoek naar meer informatie. Het zag er namelijk sterk naar uit dat dit bij deze game ook het geval was. En ja hoor: A.W. staat voor Asterisk War, een vrij bekende serie in Japan met zijn eigen boekjes, mangastrips en een vrij recente eigen animeserie. Onlangs is seizoen 1 ook met Engelse stemmen uitgebracht in de VS. Voor zover ik kan inschatten, is A.W.: Phoenix Festa gebaseerd op de story arc van seizoen 1.
Dreamworld Festa
Dat je als speler onbekend bent met de manga en anime is op zich geen probleem. Alles wordt namelijk voldoende uitgelegd, al heb je zo nu en dan wel een huh? moment. Het was wel mooi geweest als je wat lore en info over de wereld zou kunnen lezen, al is het maar een simpel registertje. Het verhaal is in opzet heel simpel. Je bent een onlangs overgeplaatste student genaamd Ayato Amagiri, die bij 1 van de 6 academies gaat studeren in de stad Asterisk, wat midden in zee ligt. Deze academies strijden tegen elkaar in toernooien genaamd Festa's. De hoofdpersoon snapt er in het begin allemaal net zo weinig van als jij, dus dat zorgt voor mooie uitlegstukken. Hierbij komt Ayato vooral in aanraking met verschillend vrouwelijk schoon. Het was voor mij al snel duidelijk dat dit een anime wereld is die zich in het male fantasy-spectrum bevindt.
Stoeien met de vrouwtjes
Wat voor game is A.W.: Phoenix Festa dan? Het is een actie vechtspel + dating sim in én. Dat laatste is in ieder geval voor mij iets wat ik nog nooit eerder heb gespeeld. Na wat scripted events word je vervolgens vrij gelaten om te doen wat je wilt. Je kunt echter niet letterlijk rondlopen; je hebt een menu waar je kunt kiezen wat je wilt doen. Zo is het mogelijk te trainen, bijbaantjes te organiseren, en spulletjes te kopen voor de meisjes die je wilt daten. Tevens kan je wapens kopen, upgraden, en uitrusten. Het belangrijkste is misschien wel de agenda, waar je al jouw plannen kan vastleggen. De game is dus ook een soort activity manager sim. Vanuit de agenda plan je wat je wilt doen, wat ons brengt bij de twee voornaamste activiteiten van deze game: duelleren en daten. Het duelleren doe je overigens voornamelijk met dezelfde dames als waar je mee uitgaat.
Don Juanime
Afgezien van zo nu en dan een random, of scripted, encounter waarbij je met én van de anime dames moet praten of een gevecht aangaat, heb je tussen de geplande Festa's en examens zèlf de keuze hoe je je tijd inplant. Je kunt als een echte student geen zak uitvoeren, maar zoals ik al aangaf is er genoeg te doen. Het meeste ben je bezig met mensen uitdagen tot een vriendschappelijk duel en dames uitvragen op dates. Van dit laatste snapte ik in het begin maar weinig. Nu was ik vroeger bepaald niet de date-man, maar zelfs ik vond het raar dat een meisje, na een succesvolle date, opeens compleet uit je leven verdwijnt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je een beetje moet gaan aanvoelen wanneer ze tijd hebben en wat voor date ze prefereren. Daarnaast kun je als een echte playboy alle vrouwen zoén beetje daten, iets wat normaliter eindigt in rampspoed (omdat je een vreemdgaande eikel bent). Hier lijkt dit geen enkel probleem te zijn. Uiteindelijk word je wel geacht een keuze te maken en heeft de game verschillende eindes. Voor zover ik begrijp staan alle vier geïnteresseerde dames voor én bepaald einde. Het is daarom het slimste om je liefdespijlen zoveel mogelijk op én kandidate richten. Dit is ook wel zo netjes natuurlijk.
Phoenix Fighta
Het third-person vechtsysteem is heel simpel, maar werkt wel goed. Zo heb je een lichte en een zware aanval, kan je andere moves doen met combinaties, en is het mogelijk een supermove te gebruiken. Dit systeem is zelfs als aparte optie beschikbaar in de game. Dat is globaal gezien de strekking. Je hebt verschillende butswapens, waarbij ik zelf al snel merkte dat eentje mij met name beviel. Tevens moet je aan het begin zorgen dat je een partner hebt voor de toernooien. Het is in deze beginfase dus belangrijk dat je goed in de smaak valt bij én van de vier dames die je kan meevragen. In de praktijk is het vrijwel onmogelijk om dit te verpesten, want je hebt sowieso wel én iemand die je kunt kiezen - mits je geen rare dingen doet. Door de kandidates goed te behandelen, heb je tijdens toernooien zelfs de keuze uit meerdere partners. Hierdoor is het mogelijk van tevoren te bepalen met wie je het toernooi begint.
Het eindoordeel van Peter Scheffer
A.W.: Phoenix Festa is heel simpel qua uitvoering als actiespel èn als dating-sim, maar toch heeft de game voor mij een licht verslavende factor. Het zelf kunnen kiezen wat je doet, het luchtige en snelle vechtsysteem, en de redelijk vrije interacties met andere characters (lees: vrijgezelle vrouwtjes) maakt het een leuk spel voor op de handheld. Ik betrapte mijzelf er voortdurend op dat ik steeds veel langer bleef hangen in Asterisk dan gepland. In zoén 10 uur kun je de game uitspelen. Daarnaast zijn er nog andere eindes beschikbaar om te ontdekken. Het enige grotere minpunt is dat het verhaal echt nog niks voorstelt. Als speler voel je namelijk dat er nog genoeg valt te beleven in Asterisk. Hierdoor is het einde een beetje abrupt. Ik stoorde mij soms ook aan de male fantasy-wereld. In mijn ogen is het namelijk erg onrealistisch dat alle vrouwen - vanaf het begin - de hoofdpersoon zien zitten. Dit maakt het spel soms best vermoeiend. Zolang je dit met een gigantische korrel zout neemt, is het allemaal heel grappig en onschuldig. Desondanks had de game, naar mijn mening, veel meer kunnen zijn. Tevens blijft het verhaal oppervlakkig, maar toch is het juist deze oppervlakkigheid die zorgt voor uren speelplezier.
- Voldoende
- Grappige male fantasy wereld
- Luchtig knokspel en dating-sim in én
- Lichtelijk verslavend
- Meerdere eindes
- Idioot onrealistische male fantasy wereld
- Oppervlakkig dating systeem
- Weinig verhaal en plot
- Aan de korte kant
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Bandai Namco Studios
Uitgever:
Bandai Namco
Release:
26 juli 2016
Reviewscore:
Platforms: