Review: Bakugan: Champions of Vestroia - Een inspiratieloos gevecht Nintendo Switch

Bakugan, het is een franchise die ik persoonlijk toch altijd een beetje bijzonder heb gevonden. Ongeveer tien jaar geleden verscheen Bakugan plotseling voor het eerst in Nederland, in de vorm van een animatieserie. De franchise had alles te bieden: een spannend verhaal, stoere hoofdpersonages en natuurlijk gave unieke wezens. Toch heeft Bakugan geen splash weten te maken in het Westen, want de serie werd twee jaar nadat het was te zien alweer van de buis gehaald. In Japan daarentegen werd de serie iets beter ontvangen; daar genoot de serie nog twee seizoenen, voordat ook daar de franchise van de televisieschermen verdween. In 2018 besloot men nieuw leven in te Bakugan te blazen, door middel van een complete reboot. Sindsdien zijn er ook nieuwe games uitgebracht. Bakugan: Champions of Vestroia is de meest recente uitgave en tevens de game waarover ik vandaag mijn gedachten op het digitale papier zet.

Bakuwat?

Om te beginnen bij het begin: Bakugan volgt bijna hetzelfde idee als dat van Pokémon en combineert dit met elementen van een andere welbekende animatieserie; Yu-Gi-Oh! Zowel de serie(s)als games draaien om wezens, genaamd: Bakugan. Deze wezens wonen in capsules en kunnen worden beheerst via metalen kaarten. Mensen die deze kaarten en één of meer Bakugan bezitten, worden Battle Brawlers genoemd. Zij gebruiken hun Bakugan om onderling te vechten. In de serie komen de Bakugan oorspronkelijk uit een wereld, genaamd Vestroia. Hoe de Bakugan op aarde zijn gekomen, is niet helemaal duidelijk. Wel weten we dat het allemaal komt door een Bakugan die de naam Naga draagt.

Bakugan: Champions of Vestroia is exclusief voor Nintendo Switch verkrijgbaar en heeft veel aandacht gekregen van de Japanse gamegigant. Waarom dat zo is, blijft mij een raadsel. Hoewel de Bakugan-animatieserie mij altijd heeft weten te boeien, kan ik helaas niet hetzelfde zeggen over Bakugan: Champions of Vestroia. Alles behalve eigenlijk. Het repetitieve gevechtssysteem, de ongeïnspireerde verhaallijn en de matige visuals staan ​​in schril contrast met de rest van de serie. Kortom, Bakugan: Champions of Vestroia is saai en weet niet vast te leggen wat de serie zo interessant maakt. Zo, dat moest er uit.

Leuk geprobeerd, maar nee

Spelers van Bakugan: Champions of Vestroia hebben de taak om een ​​team van drie Bakugan samen te stellen en andere Brawlers uit te dagen voor gigantische monstergevechten. Het opbouwen van een team is veruit het meest interessante onderdeel van Bakugan: Champions of Vestroia. Een speler kan maximaal drie actieve Bakugan in zijn team hebben waar ze op elk moment tussen kunnen wisselen tijdens een vechtpartij. Spelers kunnen ook, net als in Pokémon, nieuwe moves aan hun Bakugan leren. Het grote verschil is alleen dat nieuwe moves enkel en alleen gekocht kunnen worden met geld dat je dient te verdienen in de game. Dat geld verdien je natuurlijk door met andere brawers te knokken. Hoewel een Bakugan over slechts vier zetten tegelijkertijd beschikt, kunnen spelers hun Bakugan strategisch uitrusten met unieke vaardigheden die zijn afgestemd op hun teamsamenstelling. Het is echter een hele klus om genoeg geld te krijgen om een ​​Bakugan goed uit te kunnen rusten. Vechten met andere Bakugan is het belangrijkste kenmerk van de game, maar is tevens ook het ergste element waarmee fans moeten zien te worstelen.

In eerdere Bakugan-titels kregen de spelers de controle over hun gigantische monsters, maar in Bakugan: Champions of Vestroia is alles anders. Aan het begin van de strijd sturen beide vechters hun eerste titaan het slagveld op. In plaats van de monsters te besturen, rennen de spelers over het slagveld om gloeiende schijven te verzamelen die de monsters van energie voorzien. Deze gloeiende schijven worden 'BakuCores' genoemd. Zodra er voldoende energie is verzameld, drukt de speler op een van de vier knoppen om een ​​zet te activeren. Vervolgens herhaalt de cyclus zich. De vechter wiens team is weggevaagd, verliest de strijd. Het op en neer rennen naar de gloeiende schijven is er vast bij bedacht om meer interactiviteit in de game te brengen, maar zorgt eigenlijk alleen maar voor frustratie. De ontwikkelaar heeft getracht om een vleugje strategie in het kiezen van je Bakugan aan te brengen. Dit is voornamelijk af te leiden uit een balanssysteem tussen verschillende Bakugan, vergelijkbaar met dat van Pokémon. Zo zijn Bakugan in de vuurklasse bijvoorbeeld zwak voor watertype Bakugan. Helaas lijkt elk gevecht nu meer op een competitie van wie de meeste gloeiende schijven het snelst kan verzamelen. Leuk geprobeerd, maar nee.

Leuke wereld, maar erg leeg

De wereld waarin het verhaal van Bakugan: Champions of Vestroia zich afspeelt, is an sich leuk in elkaar gezet. De stijl van de game ziet er interessant uit en oogt kleurrijk. De gebieden in de wereld zijn van elkaar gescheiden door middel van portalen. Helaas hebben de ontwikkelaars er weinig aan gedaan om de wereld voor een langere tijd interessant te houden, want als je er maar lang genoeg doorheen loopt, kom je erachter dat de wereld statisch en leeg aanvoelt. Daarnaast voegen de personages in de game weinig tot niets toe aan het verhaal. Nou ja, voor zover er echt een verhaal aanwezig is, want ook wat dat betreft mist de game een duidelijke richting. De gesprekken die je met hen hebt zijn erg kort; er lijkt ook weinig aandacht geschonken te zijn aan de teksten van de personages. Hierdoor voelt de game ook nog eens ongeïnspireerd aan.

De quests die voltooid dienen te worden zijn erg lineair en bovendien kinderlijk eenvoudig. Het ontbreken van willekeurige evenementen die de game nog wat zouden kunnen opschudden ontbreken, waardoor de ervaring snel eentonig en saai wordt. De grafische stijl van de game zit prima in elkaar en komt goed overeen met de anime. Veel details heeft de stijl niet te bieden, maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet erg. Wat mij wel weet te verbazen, is het gegeven dat de game op veel momenten onstabiel wat betreft de framerate. Zeker gedurende de gevechten lijkt de hardware van de Switch de game niet te kunnen bijbenen. De muziek van de game is oké en passend bij de atmosfeer van de game zelf. Wel ontbreekt hierin de variatie, want je hoort verdacht veel dezelfde muziek voorbijkomen. De geluidseffecten van de game, met name van de Bakugan, wekken gemengde gevoelens op. Het is namelijk ietwat over-the-top als je het aan mij vraagt.