Review: Chained Echoes - Een prachtige ode aan old-school Pc

Als je mij een beetje kent, dan weet je dat ik groot fan ben van old-school turn-based RPG's. Mijn favoriete games stammen vaak zelfs uit de tijd dat ik nog een klodder zaad in mijn vader's balzak was. Ik ben nog niet eens zo heel oud, maar als het om games gaat, gebiedt het mij helaas toch te zeggen dat ze simpelweg niet meer worden gemaakt zoals vroeger en dat vind ik erg jammer. RPG's zijn nu veelal in de vorm van open-wereld en van turn-based combat heeft de huidige generatie vaak nog niet eens gehoord. Gelukkig bestaan indiegames nog en worden die soms wel gemaakt zoals vroeger. De Kickstarter-game Chained Echoes is daar een prachtig voorbeeld van en ik zal je precies vertellen waarom.

Een echt RPG-verhaal

Chained Echoes speelt zich af op het continent Valandis. De drie verschillende koninkrijken op dit continent zijn al jaren met elkaar in conflict, waardoor het volk niets anders gewend is dan te leven in tijden van oorlog. De game volgt het verhaal van Glenn, een huurling die met zijn groep de Iron Bulls op missie werd gestuurd om een kristal te vernietigen voor hun opdrachtgever. Wanneer Glenn het kristal gevonden heeft en kapotslaat, blijkt het kristal echter niet te zijn wat de groep destijds verteld is. Met het vernietigen van het kristal had Glenn namelijk een enorme explosie veroorzaakt die niet alleen een groot deel van zijn eigen team heeft gedood, maar ook een heleboel onschuldige burgers in de omgeving, wat het eeuwenoude conflict dat op het continent heerst weer heeft aangewakkerd. Glenn vindt het erg moeilijk om te leven met wat hij gedaan heeft, dus besluit hij om ervoor te zorgen dat dit kristal niet in de verkeerde handen kan vallen en misbruikt kan worden. Tijdens zijn nobele queeste wordt hij bijgestaan door een groep van verschillende personages met verschillende achtergronden en maakt hij de meest bijzondere dingen mee.

Met het verhaal van Chained Echoes kun je ruim dertig uur zoet zijn. Gedurende deze tijd verken je Valandis, dat bestaat uit verschillende gebieden die elk op prachtige wijze zijn vormgegeven. Tijdens je avontuur kom je verschillende soorten vijanden tegen, variërend van menselijke soldaten, tot dieren, fantasiewezens en mechs. De wereld van Chained Echoes is namelijk een bijzondere mix tussen high fantasy en steampunk/dieselpunk. Draken bestaan hier namelijk naast robots en je kunt je vijanden te lijf gaan met een zwaard en magie, maar ook in een mechsuit. Deze mix van stijlen geeft Chained Echoes een uitgesproken sfeer die nooit misplaatst aanvoelt. De verschillende speelbare personages hebben daarnaast ook elk een eigen achtergrondverhaal dat ze stuk voor stuk boeiend maakt. Door de enorme cast krijg je echter wel het probleem dat niet alle personages even relateerbaar zijn en sommige personages net wat te weinig in de spotlight komen te staan, maar dat mag de pret zeker niet drukken en opent zelfs de mogelijkheid tot DLC met sidequests die de achtergrondverhalen van sommige personages verder uit kan diepen.

Snelle combat met wat extra's

Ik had het net al eventjes over de combat, dat je je vijanden te lijf kan gaan met verschillende soorten wapens uit verschillende RPG-genres. De combat in Chained Echoes is namelijk een ander hoogtepunt. Gevechten worden om beurten uitgevochten, zoals in oude RPG's vroeger veelal het geval was. Tijdens jouw beurt kan je personage een aanval doen met zijn wapen, een Skill gebruiken die een resource verbruikt die TP wordt genoemd, een voorwerp gebruiken om bijvoorbeeld levenspunten te genezen, te verdedigen om minder schade te krijgen, of wisselen met een ander personage die vervolgens direct zijn eigen acties kan uitvoeren. Na elk gevecht worden je levenspunten en je TP volledig aangevuld, waardoor je dus tussendoor geen rekening hoeft te houden met of je wel of niet door kan gaan met het volgende gevecht. Ook is er een speciaal metertje dat gedurende het gevecht wordt gevuld, waarmee je, wanneer het vol is, een speciale ultieme aanval kunt doen. Deze aanval heeft afhankelijk van je personage een ander effect op de tegenstander. Dit metertje wordt voordat je een eindbaasgevecht begint ook gelijk helemaal gevuld, waardoor je dus ook tussendoor niet bang hoeft te zijn dat je je ultieme aanval verspeelt op een gewone vijand. Deze kleine moderniseringen zijn enorm welkom, maar doen niet af aan de authenticiteit van de old-school turn-based combat.

Een andere toevoeging aan de turn-based combat is de Overdrive mechanic. Overdrive is een speciaal metertje dat door het doen van verschillende soorten acties verder volloopt. Zit het metertje in de groene zone, dan activeer je Overdrive. Wanneer je in Overdrive zit, doen je aanvallen meer schade, ontvangen je personages minder schade van aanvallen van vijanden en kosten je Skills maar half zoveel TP. Vul je de Overdrive-meter echter te ver, dan raak je oververhit en ontvang je juist veel meer schade van je tegenstanders. Je doet er dus verstandig aan om tijdens je gevechten er alles aan te doen om binnen de groene zone van je Overdrive-meter te blijven. Dit kun je bijvoorbeeld doen door te verdedigen in plaats van aan te vallen, van personage te wisselen, een ultieme aanval te gebruiken of een aanval van het type te gebruiken dat voor die beurt in de Overdrive-meter wordt aangegeven. Dit is een interessante manier om iets meer diepgang aan de gevechten te geven, zonder dat het aanvoelt als een vervelende klus. Soms moet je er namelijk voor kiezen om een minder optimale aanval te gebruiken om ervoor te zorgen dat je niet oververhit raakt, in plaats van steeds maar dezelfde aanval te spammen, omdat het de zwakte van je vijand is.

Mooi 16-bit is niet lelijk!

Op audiovisueel gebied weet Chained Echoes ook weer elke nostalgische snaar te raken. De 16-bit graphics en uiterst nostalgische muziek doen denken aan de oude RPG's die je op de SNES speelde. Ik ben er door het spelen van Chained Echoes ook van overtuigd geraakt dat 16-bit pixel graphics er altijd goed uitzien, ook al zijn we nu in staat om in-engine fotorealistische graphics met vloeiende animaties te produceren. De kleurrijke gebieden van Valandis zien er goed uit en de verschillende vijanden die je tegenkomt, hebben echt toffe designs. Ondanks dat Chained Echoes zowel old-school high fantasy met steampunk/dieselpunk combineert, ziet niets in de wereld er misplaatst uit. Wel had ik tijdens het opstarten van Chained Echoes resolutieproblemen. Je kunt de resolutie van de game namelijk niet veranderen op pc, maar kiezen uit 1x, 2x of 3x grootte. Wanneer ik de game opstartte, begon de game altijd in een piepklein schermpje en moest ik eerst de grootte aanpassen, voordat ik het volledige scherm kon benutten. Dit is echter een klein ongemak dat in de uiteindelijke releaseversie er misschien wel gelijk uitgepatcht wordt.