Review: Dragon Quest Monsters: The Dark Prince - Een echte aanrader Nintendo Switch

Dragon Quest Monsters is een bijzondere serie, die een soort Pokémon-achtige spin-off is van de bekende Dragon Quest RPG's. De monsters in de Dragon Quest-serie zijn ook de monsters die je gebruikt in Dragon Quest Monsters. Dragon Warrior Monsters, het eerste deel in deze spin-off serie, kwam in 1998 uit op de GameBoy. Ik kan me nog herinneren dat de moeilijkheidsgraad in het eerste deel enorm hoog lag en het vangen en fokken van nieuwe monsters enorm veel tijd in beslag nam. Inmiddels zijn we vijfentwintig jaar verder en heb ik Dragon Quest Monsters: The Dark Prince flink onder de loep genomen om te zien of de verschillende gameplaysystemen door de jaren heen zijn verbeterd en de ervaring nog steeds zo leuk is.

Psaro nog niet the Manslayer

Dragon Quest Monsters: The Dark Prince volgt het verhaal van een jongeman genaamd Psaro. Psaro is de zoon van Randolfo the Tyrant, de demonenkoning van het rijk Nadiria. Zijn moeder is een mens, wat Psaro een half-demon maakt. Wanneer Psaro's moeder komt te overlijden en zijn vader besloot om niet te helpen, besluit Psaro zijn vader op te zoeken om hem een lesje te leren. Randolfo vervloekt Psaro vervolgens, waardoor hij monsters geen pijn meer kan doen. Vastbesloten om zijn vader om te leggen, wordt Psaro een Monster Wrangler, zodat hij monsters kan gebruiken die voor hem vechten. Door in de mensenwereld Terastria en de demonenwereld Nadiria toernooien te winnen, probeert Psaro de aandacht van zijn vader te trekken, zodat hij uiteindelijk wraak op hem kan nemen.

Eenieder die bekend is met de Dragon Quest-serie, zal weten dat Psaro een bekend personage is dat we eerder hebben gezien. Hij is namelijk Psaro the Manslayer, de grote vijand in Dragon Quest IV: Chapters of the Chosen. Het verhaal van Dragon Quest Monsters: The Dark Prince is dus een soort origin story van Psaro. Hierin leren we wat Psaro voor iemand is, hoe hij Rose leert kennen en hoe hun relatie gegroeid is. Voor fans die Dragon Quest IV hebben gespeeld, is het verhaal van Dragon Quest Monsters: The Dark Prince een leuke toevoeging aan de lore van een al bekend en geliefd personage. Ben je echter niet bekend met Dragon Quest IV, kun je alsnog genieten van het verhaal van Dragon Quest Monsters: The Dark Prince. Het verhaal is redelijk uitgebreid, goed te volgen en wordt op een leuke manier verteld door een cast van kleurrijke personages.

Gotta Scout 'em all!

De verschillende monsters staan in de gameplay van Dragon Quest Monsters: The Dark Prince centraal. Monsters die je normaal als vijanden in de Dragon Quest-games tegenkomt, zijn nu monsters die je kunt vangen, trainen en fokken om mee te vechten tegen andere monsters. De verschillende werelden in Nadiria worden bewoond door allerlei verschillende monsters. Elke wereld heeft een eigen thema met monsters die daarbij passen. Ook kent de game vier verschillende seizoenen. Wanneer de seizoenen veranderen, verandert de wereld om je heen ook. Sommige gebieden zijn alleen te betreden in een specifiek seizoen, wanneer bijvoorbeeld in de winter het water bevroren is of in de zomer de planten gegroeid zijn en je erin kunt klimmen. Naast dat de seizoenen de wereld veranderen, verandert met het wisselen van de seizoenen ook de groep monsters die je in een gebied kunt vinden. Om alle mogelijke monsters te vinden, moet je dus een langere tijd in een gebied verblijven of er vaker terugkeren.

Wanneer je een monster hebt gevonden dat je aan je team wilt toevoegen, kun je middels het Scout-commando proberen om het monster over te halen om zich bij jouw team te voegen. Wilde monsters kun je echter natuurlijk ook gewoon verslaan om je eigen monsters sterker te maken. Het vechten gaat middels het geven van commando's, of door het vooraf opstellen van een plan waar je monsters zelf de juiste aanvallen kunnen kiezen. Zo kun je aanvallende monsters bijvoorbeeld de instructie meegeven om hun sterkste aanvallen of spreuken te gebruiken en support-monsters de instructie meegeven om het eigen team te versterken of te genezen. Middels de auto battle-functie en de versnelde battle speed wordt het grinden voor levels en het vinden van de juiste monsters een stuk aangenamer.

Als je een aantal monsters hebt verzameld, kun je twee monsters met elkaar combineren met de Synthesize-functie. Afhankelijk van welke monsters je kiest, komt er een nieuw monster uit. Het nieuwe monster is veel sterker dan de ouders en neemt ook de vaardigheden van beide ouders over. Het synthesizen van nieuwe monsters is een erg leuk en cruciaal onderdeel van de game. Sommige monsters kom je namelijk niet in het wild tegen en kun je alleen verkrijgen door twee specifieke monsters met elkaar te fokken. Gelukkig zit er een functie in waarmee je een specifiek monster op kunt zoeken en kunt bekijken welke monsters je ervoor nodig hebt. Je hoeft dus niet eindeloos te experimenteren met monsters, hoewel dat wel nog steeds kan.

Het gaat niet altijd goed

Dragon Quest Monsters: The Dark Prince is een vermakelijke game met solide gameplay mechanics. De game zit vol met humor en de iconische tekenstijl van Akira Toriyama is overal goed terug te zien. De verschillende werelden zijn ook prachtig vormgegeven, met elk een ander thema. Ik moet wel zeggen dat ik af en toe het gevoel heb dat de game vrij lineair is. Ook moet je tussendoor elke keer weer terug naar het Colosseum of Maulosseum om tegen de volgende klasse in het toernooi te vechten, voordat de volgende wereld beschikbaar is. Tussendoor in het toernooi vechten voelt niet helemaal alsof het in het verhaal past en voelt soms zelfs wat geforceerd. Ik had het leuker gevonden als de toernooigevechten op een wat natuurlijkere manier in het verhaal werden verweven.

Daarnaast zijn er ook nog wat technische issues met de game. Ondanks dat Dragon Quest Monsters: The Dark Prince niet een hele zware game is met super realistische graphics, is ook hier weer te merken tegen welke beperkingen de Nintendo Switch hardware aan loopt. Tijdens het spelen merkte ik regelmatig framedrops op, zowel op de tv als in de handheld-modus. Dat is natuurlijk jammer, want het doet wel afbreuk aan een verder super solide game.