Review: Dragon's Crown Pro PlayStation 4

Dragon’s Crown, dat is in het Nederlands: De Kroon van de Draak. Iets vertalen naar het Nederlands haalt negen van de tien keer heel de tofheid eruit. Het Credo van de (Sluip-)Moordenaar, Laatste Fantasie, Mijnwerk, het klinkt allemaal lachwekkend. Maar goed, ik ben nu een review aan het schrijven over een game die voor de tweede keer uitkomt, Dragon’s Crown. Deze verbeterde versie heet “Dragon’s Crown Pro”, oftewel “Professionele Kroon van de Draak”. Is het een kroonstuk op je PlayStation 4, of ga ik het compleet afbranden met mijn drakenadem?

Spul van Vanille

Het is zeer noemenswaardig om eerst eens de ontwikkelaar uit te lichten. Dragon’s Crown Pro is gemaakt door Vanillaware, een Japanse studio die al bestaat sinds 2002. In de ruim vijftien jaar dat deze studio bestaat hebben ze zes games gemaakt, waarvan er vier buiten de Japanse grens zijn uitgekomen. Erg veel games zijn het niet, maar de vier titels die wij als niet-Japanners kunnen spelen zijn hele dikke aanraders. De studio houdt het al vanaf begin af aan bij prachtig 2D-getekende games, met mooie afwisselende settings, muziek en verhaal. De eerste titels die op de PlayStation 2 en Wii zijn verschenen, doen nu nog altijd je onderkaak op de grond vallen van hoe prachtig alles er (in 480p nota bene) uitziet. De afgelopen jaren is de studio helaas vooral bezig geweest met het heruitbrengen van de bestaande titels. Zo is de Wii-titel Muramasa op bijvoorbeeld de PS Vita uitgebracht, en de PS2-titel Odin Sphere is twee jaar geleden met grafische pimping op de PlayStation 4 verschenen. Nu is het dan de beurt aan Dragon’s Crown. De titel verscheen eerst op PS3 en PS Vita, maar nu kunnen we dan van een 4K gepimpte versie genieten op de PS4.

Nieuwe versie, oude versie

Om gelijk heel eerlijk te zijn, ben ik bepaald geen fan van dit soort re-releases. Als het nu om een oude PS1-titel gaat die een complete overhaul krijgt, vind ik het begrijpelijk. Nu hebben we het echter over een PS3- en PS Vita-game die er op die platforms echt al pijnlijk goed uitziet. Bovendien dwing je als uitgever juist je trouwe fans om de game meerdere keren te kopen. Zo heb ik dus Muramasa en Odin Sphere nu twee keer in mijn kast staan. Dragon’s Crown Pro komt nu uit op de PS4 waarbij deze game volledig is gericht op 4K. Aangezien de PS4 niet backwards-compatible is snap ik de keuze wel, maar heel veel nieuws heeft deze “Pro” release niet te bieden. De graphics zijn scherper, de muziek is nu volledig door een live orkest opgenomen, en er is een dual audio-optie. That’s it. Maakt dit de game wel een aanrader? Ja, want Dragon’s Crown is gewoon een ontzettend vette en mooie game, en nu nog een tandje en pixeltje meer.

De Golden Age of Golden Axe

Afgezien dat Vanillaware alles lekker 2D houdt, blijft qua speelstijl de studio ook bij de oudere stijl games. Dragon’s Crown speelt helemaal in de stijl van de oude arcade stijl hack-n-slash games zoals Double Dragon en Golden Axe. Met name deze laatste titel is waar Dragon’s Crown het meeste van weg heeft, aangezien de game een fantasysetting heeft, plus je kunt ook op grote beesten rijden (in ieder geval met de Amazone). De actie spat van het scherm af en het is een genot om te spelen. Daarbij gaat Dragon’s Crown vooral voor herspeelbaarheid. Je bent in zo’n vijftien tot twintig uur door heel de game heen, maar naast dat je nieuwe modi vrijspeelt, is het vooral leuk de game nog een keer door te spelen met de andere characters.

Je kunt kiezen uit een Fighter, Amazon, Wizard, Sorceress, Dwarf en Elf, waarbij ze alle zes heel anders spelen. Het verhaal is helaas wel hetzelfde met ieder van de figuren. Daarbij is het een vrij basic fantasy verhaal, waar ik niet over wil uitweiden, want het is al dun genoeg zonder iets te verklappen. Samen met de HUB-wereld waarin je conversaties kunt hebben, zorgt het verhaal toch voor een leuke sfeer en motivator om verder te spelen, naast de excellente gameplay.

gezever over tieten

Het is frappant om te zien hoeveel kritiek de originele Dragon’s Crown-game kreeg omdat de sorceress gigantische tieten heeft. Er zijn veel langdradige artikelen, columns en podcasts aan besteed, waarbij met name ook veel mannelijke justice warriors er eens even goed over gingen zeveren. Ten eerste: Vanillaware heeft dit nog nooit met een ander personage ooit gedaan. Ten tweede: De meeste mannen in Dragon's Crown zijn gespierder dan Dwayne Johnson op steroïden. Als derde: Er is niet per definitie iets mis met een cartoonesk ontworpen personage. Toen “Who Framed Roger Rabbit?” uitkwam, heb ik ook niemand horen zeveren dat Jessica Rabbit er niet realistisch uitzag. Vanillaware stopt van de honderd ontworpen vrouwelijke characters er eenmaal eentje in met grote jetsers, wat een ramp. Vrijwel geen enkele man kan ooit de spieren evenaren van He-Man, lekker boeiend.