Review: Dungeon of the Endless Pc

Dungeon of the Endless: tower-defense met een vleugje role-playing. Twee interessante gamegenres om bij elkaar te plaatsen en het is nog maar de vraag of dit gaat werken. Je moet tegenwoordig een beetje innovatief omgaan met combinaties om nog op te kunnen vallen, vooral als indie-developer, want je komt niet zomaar meer aan te top. Na een aantal keren Dungeon of the Endless gespeeld te hebben, zal ik maar uitleggen of Amplitude Studios erin geslaagd is een opvallende game te maken.

Driemaal scheepsrecht

Soms krijg ik games onder handen die urenlang uitleg geven over de gameplay, zodat je maar al te zeker weet wat je doet. In Dungeon of the Endless miste ik eigenlijk enige vorm van uitleg, als je ergens de uitdrukking 'voor de leeuwen gooien' kan gebruiken, is het wel bij deze game. Niet dat het per se een nadeel is voor de game, maar een kleine zin om even te vertellen wat je daadwerkelijk moet doen zou niet misstaan. Persoonlijk heb ik er drie pogingen aan gewaagd om door te krijgen wat de bedoeling is. Uiteindelijk is dit wel de beste manier gebleken, want nu wals ik door de game alsof ik hem zelf ontworpen heb. Nadat je de game doorhebt, kan je de developers vergeven voor de summiere uitleg. Daarna wordt alles langzaam duidelijk.

Uitdaging maakt de game

Na dit korte verhaal over de game, weet je eigenlijk nog steeds niet waar het over gaat en wat de bedoeling is. Daarom zal ik het even kort uitleggen. Het schip is neergestort, maar gelukkig zijn er nog overlevenden. Die overlevenden moeten een weg naar buiten vinden en ondertussen worden ze belaagd door waves aan monsters. Bovendien is 'n van de hoofdtaken om de energiegenerator van het schip intact te houden. Klinkt simpel, maar dat is het nog lang niet. De game biedt zelfs op easy nog genoeg uitdaging om vier keer over 'n level te doen. Je bent namelijk snel geneigd om te proberen de uitgang te vinden, zonder daadwerkelijk towers te plaatsen. Dat heeft dan weer als gevolg dat de monsters snel de overhand krijgen en jouw team van twee personen weg te vagen. Let goed op die twee personen, want daar moet je het mee doen. Als je in het eerste level een persoon verliest, zal je het met 'n persoon moeten doen voor de rest van de game. Weer een element die genoeg uitdaging biedt. Naast dat je strategisch te werk moet gaan, moet je ook nog eens de volle aandacht geven aan jouw team. Maar gelukkig kan je, net als in een RPG, de personages upgraden met betere wapens en meer health. Dat is een klein stukje RPG die gemixt is in het tower-defense-gedeelte. Dat had voor mij wel iets meer een rol mogen spelen.

Variatie is ver te zoeken

De meeste tower-defense-games missen wel een beetje variatie, dat is ook wel lastig in dit genre. Ook in deze game is de variatie ver te zoeken. De waves met monsters bestaan altijd uit dezelfde en komen altijd uit dezelfde hoek. Dit maakt het geheel zeer voorspelbaar en makkelijker als je het eenmaal doorhebt. Het is jammer, want als je ergens een grote verandering in kan aanbrengen, dan is het wel met verschillende monsters. Ik mis bijvoorbeeld een eindbaas of iets in die geest. Nu zeg ik wel dat de game makkelijker wordt, maar het klopt niet helemaal. Als je eenmaal verder in een level bent, zal je merken dat de waves beginnen op een punt waar je al een tijd niet bent geweest. Zo kunnen de monsters de generator aanvallen en is het al snel einde oefening.