Review: Fe Xbox One
Fe. De naam is meh. Klopt deze rijm? Of moet het zijn: Fe. Wat moet je er mee? Het is een game die je één laat zijn met de natuur. Spring en huppel rond als een alien-vos in een alien-wereld vol met vreemde flora en fauna. Waarom? Ook dat zul je zelf moet uitvogelen, letterlijk en figuurlijk. Vergeet vooral niet wat zangzaad in te nemen vooraf.
FEA
Fe is de eerste game die uitkomt via het EA Originals programma. Dit gaat het kapstokje zijn waar EA allerlei games gaat uitbrengen van independent developers. Dat ik enige ambivalentie heb tegenover EA doet mij behoren tot de milde critici. Mijn main issue met hen is dat het altijd lijkt dat ze indie studios opslokken met hun eigen colossus, waarna ze enkel nog shit produceren, totdat ze volledig zijn verteerd. Fe lijkt erop een game te zijn die inderdaad is gemaakt zoals het EA Originals programma suggereert, zonder dat EA een vuist in de pap heeft geramd gedurende het delicate ontwikkelproces. Zorg even dat je goed zit: Zo komen er geen micro-transacties of lootcrates in de game voor. Ja dat lees je goed!
OnFetendheid
Fe is gemaakt door Zoink studios, een Zweedse developer… Ho wacht even. Je moet Fe dus op zijn Zweeds uitspreken! Dat is dus het volgende op zijn Nederlands voorgelezen: “fie-ja”. Maar weer even terug naar Zoink. Deze studio staat vooral bekend om hun humorvolle 2D handgetekende games, zoals Stick it to the man!(dit uitroepteken hoort bij de titel! Ja dat schrijft en leest vervelend!). Fe is duidelijk een totaal andere game voor Zoink. Alles is 3D en het speelt in third-person. Daarnaast is de sfeer beduidend serieuzer en mysterieuzer dan deze van al hun andere titels. Toen ik de game kreeg om te reviewen wist ik helemaal niks af van heel de game. En dat is denk ik ook precies zoals de makers het zouden willen. Laat jezelf in het onbekende werpen!
Do Re Mi Fe
Fe legt je qua verhaal en doel helemaal niks uit en gooit letterlijk jouw hoofdpersoon, een soort vos-achtig beestje, in een onbekend vreemd natuurgebied. Echt een opzet naar een verhaal is er niet, dit moet je zelf zien te achterhalen door overal goed op te letten. Hierdoor voelt het een beetje leeg aan wellicht, want je moet maar net de klik zien te vinden met de omgeving. en de klik vinden is waar eigenlijk heel de game om draait. Met jouw vossenbeest moet je namelijk leren communiceren met alle dieren en planten in het gebied. Je doet dit door middel van zingen op de juiste frequentie met elk dier. Hoe het vosje zingt is afhankelijk van hoe diep je de RT knop indrukt. Geregeld moet je eerst de leider van een diersoort redden alvorens je de taal leert. Met die nieuwe dierentaal kun je meestal een plant activeren die jou weer verder brengt in een nieuw gebied.
Zo kun je al vrij snel met vogels communiceren, die je onder andere de weg kunnen wijzen. Hiervoor moet je eerst een grote vogel diens eieren terugvinden die door de gemene slechteriken worden afgepakt. Want er zijn inderdaad ook gemene wezens op het alles in de natuur slopende boevenpad in Fe. Het zijn soort schaduw-robots met één oog, welke niet bepaald origineel ogen. Eigenlijk heeft heel de stijl van Fe constant een “kijk ons eens indie zijn sfeertje”, waarbij het qua kleurenpalet, geluidjes en muziek wel heel erg hard zijn best doet om in het straatje van Ori and the Blind Forest en dergelijke titels te horen. Is dat slecht: Nee, maar het begint mij wel op te vallen dat de indie-stroming zijn eigen clichés inmiddels heeft.
Felda
De game speelt een beetje als een grote Zelda dungeon en heeft ook zo’n mysterieuze sfeer, zoals de dungeons in Ocarina of Time en Majora’s Mask onder andere zijn. Fe laat je tevens ook aan je lot over, maar je hebt wel te allen tijde een map waarop je eerstvolgende bestemming staat aangegeven. Hoe je daar moet geraken moet je ogenschijnlijk zelf uitzoeken, want meestal kunnen allerlei dieren je de weg wijzen. Je mag het wel zelf allemaal vinden van de game, maar uiteindelijk kan je dus altijd je de weg laten wijzen waar je precies heen moet. Om nieuwe abilities vrij te spelen moet je soort roze bliksem-dingen verzamelen, welke je in het centrum van het bos presenteert aan een grote levende boom (yeahhhh, right). Hierin zit verderop de echte vrijheid van de game, want a la Metroidvania kun je er over heel de wereld verspreid steeds meer vinden naar mate je andere talen leert en nieuwe abilities krijgt.
Het eindoordeel van Peter Scheffer
Fe is een mooie, mysterieuze en leuke Zelda-dungeon achtige game, maar het heeft zo zijn gebreken. Het zingen is leuk verzonnen, maar wanneer je het veel moet gebruiken wordt het geluid enorm irritant. Het is heel gaaf dat alles draait om flora en fauna, maar pas na een paar uur word je een beetje in de wereld getrokken. De nachtelijke sfeer die de game grotendeels heeft is van een eenzijdig en donker kleurenpalet dat ik bij indie-games de afgelopen jaren echt te veel heb gezien. Heel het stijltje lijkt geregeld een beetje teveel op voorgaande indie-games, zoals dat bijvoorbeeld ook alles hoekig is gemodelleerd. Fe weet verderop in de game steeds meer een eigen identiteit te krijgen, en heeft een paar hele toffe verrassende stukken. Eentje deed mij aan Shadow of the Colossus denken, en dat blijft nog altijd een zeldzaamheid. Fe is echt een titel die je het beste even eerst kunt proberen alvorens je over gaat tot aanschaf. De poging is mooi en dapper, de executie mag echter wel wat beter.
- Slecht
- Mooie sfeer
- Goed uitgewerkte game mechanics
- Vrijheid in doen en laten
- Indie cliché sfeer
- Kleurenpalet en stijl te vaak gezien
- Maar toch nog handje vasthouden
- Wereld pakt je niet meteen
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Zoink!
Uitgever:
Electronic Arts
Release:
16 februari 2018
Reviewscore:
Platforms: