Review: Harvest Moon: One World - Een eerste stap in de goede richting Nintendo Switch

Harvest Moon was een lange tijd één van mijn meest favoriete franchises. Bijna alle games heb ik vroeger kapot gespeeld. Dat was totdat in 2014 ontwikkelaar Marvelous en westerse uitgever Natsume uit elkaar gingen. De ‘originele’ franchise ging door onder de naam Story of Seasons en Natsume, die de naam Harvest Moon in handen heeft, ging zelf games onder die naam uitgeven. Dit was tot nu toe geen succes en om eerlijk te zijn, heb ik de Harvest Moon-games als de pest gemeden na de breuk. Toen werd Harvest Moon: One World aangekondigd en werd mijn interesse weer gewekt. De game zag er een stuk beter uit dan diens voorgangers en het leek erop dat Natsume naar de feedback van de fans had geluisterd. Is deze game een stap in de goede richting of zijn de stappen die gezet zijn helaas niet genoeg?

In een wereld waar niemand ooit een tomaat heeft gezien

Harvest Moon: One World speelt zich af in de verre toekomst van de eerdere games. Daarin is iedereen blijkbaar vergeten hoe je groentes moet verbouwen en leven de mensen op dingen die ze vinden in de natuur. Alleen jij, de speler, weet door een oud boek wat er vroeger allemaal mogelijk was en wil het liefst de wijde wereld in om alle verdwenen groentes te vinden. Je moeder en jeugdvriend Doc (een afstammeling van een personage uit de eerdere Harvest Moon-games) geloven je niet en zeggen dat er alleen aardappels bestaan.

Daar komt verandering in als je opeens een mysterieus wezentje vindt dat je een zaadje geeft. Door de kennis van het boek weet je wat er moet gebeuren en plant je het. Hiermee wordt het eerste zaad in je carrière geplant. Een dag later is door magie je raap al helemaal uitgegroeid en ontmoet je de Harvest Sprite Levitae. Zij legt je uit dat, door de desinteresse van de mensheid in het verbouwen van gewassen, de Harvest Goddess samen met de andere Harvest Sprites zijn verdwenen en dat er zes medaillons nodig zijn om de godin weer terug te brengen. Hiervoor moeten de vijf andere Harvest Sprites ontwaakt worden. Levitae vraagt je om hulp en natuurlijk doe je dat. Met een portable farm, die je van Doc krijgt, trek je de wereld in om de vijf andere medaillons te vinden en alle verloren groentes terug te brengen.

Het farmingsysteem is even wennen

In alle jaren dat ik dit soort games speelde was het farmingsysteem altijd redelijk hetzelfde. Je selecteert je gereedschap, maakt wat plekken waar je dingen kan planten, plant de zaadjes, geef ze water en blijf dit herhalen. Ik was dan ook verrast dat dit in Harvest Moon: One World opeens anders is geworden. Nu zijn de vruchtbare plekken grond al voor je klaargezet en kun je alleen op die plekken verbouwen. Verder hoef je alleen op A te drukken en alles gaat vrijwel automatisch. Dit was even wennen voor me, omdat ik al zolang dezelfde formule gewend ben.

Verder is het ook niet meer mogelijk om zaden te kopen. Je vindt ze door Harvest Wisps (kleinere Harvest Sprites) aan te spreken en dan krijg je gratis zaad in handen. Dit farmingsysteem vond ik eerst echt raar en irritant werken, totdat ik er iets meer over nadacht. De game speelt zich af in de verre toekomst waar veel minder vruchtbare grond is en bijna alle groentes verdwenen zijn. Vanuit het verhaal bezien is dit dus passend voor de setting van de game. Toch moet ik toegeven dat ik mij in de eerste uren lichtelijk irriteerde, omdat ik gewoon mijn eigen gang wilde gaan.

One World ziet er stukken beter uit

Sinds de breuk met Marvelous, ging het uiterlijk van Harvest Moon sterk achteruit. Ze gingen voor een aparte chibistijl die niet echt proportioneel was en de omgevingen, met name in Light of Hope, zagen er niet uit. In vergelijking met diens voorgangers is in One World een grote stap vooruit. Hoewel het nog niet helemaal goed is. Zo vond ik de loopanimaties en omgevingen er nog matig uitzien, maar zie je wel dat de ontwikkelaars in ieder geval geprobeerd hebben om de game grafisch beter te maken.

Sowieso heeft Natsume naar de feedback en kritiek van de fans geluisterd om het nieuwste deel in de Harvest Moon-franchise beter te maken. Denk hierbij aan meer opties bij het maken van je personages en geen avondklok meer, zodat je ook in de nacht dingen kan blijven ontdekken. Het verhaal werd tijdens het spelen ook steeds interessanter en heeft mij nieuwsgierig gemaakt om het verder te spelen. Wat wel jammer is, is dat relaties aangaan met iemand van hetzelfde geslacht nog niet mogelijk is in de nieuwste Harvest Moon-game, terwijl er wel veel vraag naar was vanuit de fans.

Energiesysteem slaat nergens op

Toch heb ik na uren spelen één groot probleem met deze game en dat is met het energiesysteem, want dat slaat gewoon helemaal nergens op! In alle farmingsims heb je maar een bepaalde hoeveelheid energie waar je het mee moet doen op een dag. In de meeste games raak je alleen energie kwijt als je gereedschap gebruikt tijdens het verbouwen, maar in Harvest Moon: One World raak je het gewoon al kwijt tijdens het lopen, het lopen! Je wilt niet weten hoeveel keer ik bijna ben flauwgevallen, omdat ik te veel stappen had gezet.

Het helpt ook niet echt dat de wereld van de game reusachtig is, wat het nog lastiger maakt om de wereld te verkennen. Ik snap echt niet waarom dit energiesysteem überhaupt gebruikt wordt, want je hebt al zo weinig energie in het begin om mee te werken. Dit frustreerde me meer dan het misschien zou moeten, maar ik was veel meer bezig met mijn energiemeter in de gaten houden en bidden dat ik nog voor het flauwvallen thuis kon komen.