Review: Inazuma Eleven GO: Chrono Stones: Thunderflash Nintendo 3DS

Inazuma Eleven GO: Chrono Stones: Thunderflash, een behoorlijk lange titel voor een game, als ik eerlijk ben. Na eigenlijk nooit de gelijknamige mangaserie gezien te hebben en voor de rest geen interesse toon in voetbal, ben ik met deze game aan de slag gegaan. Het zijn toch wel twee elementen die een kleine rol spelen een spel leuk te gaan vinden, maar ook het onbekende moet ontdekt worden, dus ik ben gretig aan de slag gegaan. Is het bevallen? We zullen wel zien.

Inazuma Eleven

Een harde leerschool heb ik gehad, met totaal geen voorkennis van de serie kan ik eerlijk zeggen dat alles nieuw voor me was. Het verhaal in deze game gaat als volgt: Arion Sherwind, de hoofdpersoon, komt na een zomervakantie terug op zijn school Raimon. Eenmaal aangekomen merkt Arion dat iedereen op school niet meer weet wat voetbal is, zijn favoriete sport. Zelfs de voetbalclub en het clubhuis lijken te zijn weggevaagd en al zijn oude maatjes zijn van sport en club gewisseld. Ze lijken hem ook niet meer te kennen, en dat brengt de nodige vragen met zich mee. Wat is er gebeurt? Al snel ontmoet Arion het duo Fei Rune en Clark Wonderbot, de pratende blauwe beer. Die leggen hem uit dat er een organisatie is, El Dorado, welke voetbal wil laten verdwijnen. Door middel van tijdreizen gaan de 'soldaten' van deze organisatie terug in de tijd om de loop van de geschiedenis te veranderen en zo iedereen voetbal te laten vergeten. Dit mag natuurlijk niet gebeuren en zo ga je samen met Fei en Clark ook terug in de tijd om El Dorado tegen te houden.

Goed uitgewerkt

En zo ging ik aan de slag, verhaal in het achterhoofd en gelijk kwam een vrolijke intro me tegemoet, gevolgd door een hoofdmenu welke me deed denken aan een reeks Pok'mon-games. E'n savegame en diverse opties vanuit het begin om te kunnen ruilen, online te kunnen spelen, speeltactieken aan te passen en cutscenes terug te kijken. En hoewel me dat deed denken aan Pok'mon, vond ik de uitstraling wel beter. Mooier afgewerkt en soepeler. Plus tot nu toe. En niet alleen het hoofdmenu was een plus, de algehele uitstraling in de game kwam goed over. Achtergrondmuziek was goed gekozen en wisselde af tussen de cutscenes. De cutscenes zelf waren interessant en goed in elkaar gezet. Met een beetje geluk kom je zelfs een in mangastijl getekende animatiefilm tegen als cutscene. Bovendien lijken de 'miniaturen' van de personages ook echt op het origineel en zijn het niet een stel samengeperste bolletjes, welke je bij Pok'mon nog weleens tegenkwam. Sfeer speelt voor mij een grote rol, en die was positief aanwezig in deze game.

Er moet toch gevoetbald worden

Redelijk vroeg in de game wordt voetbal al geïntroduceerd. En logisch, daar draait de game immers om. Een uitvoerige tutorial maakt je snel wegwijs in de gameplay, die daarbij heel prettig aanvoelt. Voetballen gaat volledig met de stylus en vraagt enig wat behendigheid en ervaring om er redelijk goed in te worden. Ik heb zelf een aantal potjes moeten verliezen voordat het in mijn vingers zat, moeilijk zat in sommige gevallen. Strategieën verzinnen, plaatsing van de juiste persoon met de juiste skills op de juiste plaats en de redelijke snelheid waarmee de potjes gespeeld worden maken het een leuke en strategische game. Al moet ik zeggen dat het voor kinderen, waar deze game uiteindelijk voor bedoeld is, misschien wat lastig kan zijn, aangezien de hele game ook nog in het Engels is.

Maar het voetballen is meer dan simpelweg overspelen en schieten. Stel je voor: je hebt de bal en loopt snel richting het doel van de tegenpartij. Komt er opeens een tegenstander je tegemoet en die onderschept je. Op dat moment verandert het beeld en zie je jezelf met de tegenstander staan. Dan krijg je drie keuzes: naar links, aanvallen/blokkeren of naar rechts. Kies je een richting, dan kan je het geluk hebben dat de tegenpartij ervoor kiest de andere kant uit te gaan en zo passeer je hem. Of je krijgt een conflict, zelfde als met aanvallen en blokkeren. In dat conflict wordt door middel van het aantal random aanvalspunten bepaald wie er wint en er uiteindelijk met de bal vandoor gaat. Die aanvalspunten gaan het hele spel door en bepalen de sterkte van jouw team. Hoe hoger het level van jouw team, hoe meer kans je hebt te slagen.

Mix'n'Match, Spirits en Armourfy

Waarschijnlijk snap je het al, dit spel is belachelijk uitgebreid. In het kort uitgelegd wat de bovenstaande termen betekenen: Mix'n'Match zorgt ervoor dat een speler kan mixen met een andere kracht, dit kan een T-rex zijn, een broer, een andere speler of een algemene Spirit. Hierdoor stijgt het aanvals- en verdedigingsvermogen en is die speler net even wat beter in het veld. Spirits is bijna hetzelfde, maar is heel spelergerelateerd. Spirits bundelen zich niet met een speler, maar ondersteunen die juist en werken praktisch alleen bij speciale schoten en verdedigingen. Daarnaast kan een speler de Armourfy gebruiken van een Spirit om zo een speciaal pantser te verkrijgen en voor een kort moment heel sterk en bijna onhoudbaar te worden. Totdat de speler zijn Fitness Points heeft opgebruikt en zo dus moe wordt. Elk schot, verdediging en speciale moves kosten Fitness Points, beetje hetzelfde als de Power Points van Pok'mon. Als ze op zijn, is de speler moe en zal hij of zij tijdelijk heel langzaam zijn.

Toch iets meer voor volwassenen

Het is een kindergame, maar persoonlijk vind ik hem daar wat te volwassen voor. De dialogen, die overigens heel lang zijn en vaak verschijnen, zijn ietwat complex en wat moeilijk te volgen als je niet je volle aandacht erbij hebt. Daarnaast is het tactische deel en de plaatsing van de juiste persoon niet altijd even makkelijk en vraagt toch wel een meer uitgedachte aanpak. Misschien net even een misser, maar ik als 'volwassene' kan er daarom niet minder van genieten. Wordt de game echter voor een kind gekocht, die waarschijnlijk erg fan is van de serie, dan kan het wat verwarrend zijn met de Engelse teksten en lastige gameplay.