Review: Need for Speed Carbon Xbox 360

Need for Speed is een van de best lopende series van Electronic Arts. Net als van FIFA en Battlefield verschijnt er om de zoveel tijd een nieuw deel, dat altijd de grote schare fans aanzet tot het halen van deze uitbreiding van hun EA collectie. Elke keer is er weer wat verbeterd en elke keer is dit weer genoeg om vele uren zoet te zijn. Need for Speed Carbon wijkt niet af van dit ideaal en is dus weer meer van hetzelfde met wat extra's, die hopelijk genoeg zijn om de aanschaf van het spel te verantwoorden.

Weer, meer

Need for Speed: Most Wanted liet het tunen iets meer links liggen en haalde de ouderwetse politiewagens weer terug. Wat free-roaming, een lading turbo en een snufje slow-motion erbij en je had een toffe racegame. Carbon gaat hiermee verder en sleurt alles de nacht in. Hierdoor krijg je weer een beetje het underground gevoel terug, wat versterkt wordt door het tunen dat meer aandacht krijgt. Aan het begin van de game gaat je carrière niet meteen van start , je kunt namelijk ook eerst even een race 'uitproberen'. De meesten zullen echter meteen aan de carrièremode beginnen en zich daarmee in het nachtelijk geweld storten.

In het ravijn

In het introfilmpje, wat na het gebruikelijke 'houd je aan de regels en draag altijd een gordel'-filmpje wordt getoond, wordt al uitgelegd dat de stad in vier gedeeltes is verdeeld. Je bent een tijdje weggeweest uit de stad na een incident, waarover naarmate het verhaal vordert meer duidelijk zal worden. Dit heeft tot gevolg gehad dat vier bendes delen van de stad opeisen en steeds meer gebied winnen. Jij helpt Darius om gebied terug te veroveren, hij ziet namelijk wel iets goeds in je. Natuurlijk heeft hij dit goed gezien, want na korte tijd heb je al de nodige races gewonnen en buurten overgenomen. De races variëren van Circuits tot de Drift, die weer van de partij is, en van Speedtrap tot Sprint. Als je eenmaal de 4 à  5 stukken van een buurt hebt veroverd daagt de leider van de bende die er heerste je uit voor een Boss race. Deze zul je moeten zien te winnen en aangezien het niveau van de game in het begin niet al te hoog ligt zal dit je meteen, zo niet in een paar keer lukken. Hierna ga je automatisch de canyons die de stad omringen in. Hier ligt een Canyon duel op jou te wachten. Dit is een van de vernieuwingen in Carbon, het Canyon duel bestaat namelijk uit twee delen. Het eerste deel bestaat uit een soort achtervolging, de leider zet zijn voet op het pedaal en jij moet hem zien te volgen. Hoe dichter je op hem zit hoe beter. Als je tien seconden voorbij hem bent win je het eerste deel. Het tweede deel is eigenlijk precies hetzelfde, alleen nu rijd jij voorop en moet je ervoor zorgen dat je tegenstander zo ver mogelijk volgt, want dan gaan er minder punten van jouw totaal van het eerste deel af. Dit klinkt vrij simpel, maar er is meer aan de hand in de canyons. De naam zegt het al een beetje, je rijdt langs bergen en dus ook ravijnen. In de laatst genoemde kun je te pletter vallen als je toevallig keihard tegen de vangrail schiet. In dat geval is het uiteraard game over.

My crew

De canyons zijn niet de enige vernieuwing in Carbon, je racet namelijk niet meer alleen maar hebt een Crew. Hier moet je niet teveel van verwachten want om precies te zijn bestaat de Crew altijd uit jezelf en je makker, dus geen gezellig voetbalteam. Je hebt drie soorten crew die je kunt inhuren: Blockers, Scouts en Drafters. Blockers kun je bevelen een tegenstander van de weg te beuken, Scouts laten je binnenweggetjes zien en Drafters laten je zoals te verwachten draften. Voor de nono's op racegebied: draften is als je achter iemand anders rijdt en zo een soort van aërodynamisch voordeel behaald. Dit zorgt ervoor dat je harder gaat rijden. Je kunt de crew echter niet in alle races gebruiken en meestal heb je er ook niet veel aan. Soms rijden ze in de weg en soms winnen zij. Hierdoor win jij ook wel, maar je gaat wel denken van:'Jezus ik had willen winnen!'. Positief ben ik dus niet echt over deze drie toevoegingen, maar toch is het leuk dat EA wel aan iets nieuws heeft gedacht en dat kan ik zeker waarderen.

Steeds meer en meer

De Boss races en de daarop volgende canyon duels zijn de spectaculaire hoogtepunten van het verhaal, dat voor een racegame niet slecht is. Hiermee wil ik niet zeggen dat het super tof is, maar in een racegame is zo'n verhaal toch mooi meegenomen. Uiteindelijk draait het natuurlijk om het racen en niet om een dunne verhaallijn, waar trouwens wel een verrassend plot in zit. Ook zijn de auto's altijd erg belangrijk geweest voor Need For Speed. Zoals al eerder gezegd kun je deze naar hartelust aanpassen, verven en opkrikken. Dit heeft mij echter nooit aangesproken, maar in Carbon vond ik het een aangename toevoeging. Helaas heb je in het begin slechts de beschikking over een brakke collectie spoilers en bumpers. Het betere spul zul je bijna allemaal vrij spelen naarmate je meer buurten veroverd. Door buurten te veroveren kun je ook de collectie auto's uitbreiden en meer crewleden vergaren.

Beloning!

Als je even geen zin meer hebt in buurten veroveren kun je ook nog gewoon rustig een race om niets rijden of aan de Challenge Series beginnen. Ook heb je reward cards in het hoofdmenu staan. Dit zijn een soort opdrachten die voltooid kunnen worden voor een beloning. E'n card bevat vier eisen, zoals win vijf driftraces of overwin een politieachtervolging binnen twee minuten. Ik speelde Carbon op mijn vertrouwde PC, maar indien je een Xbox 360 in huis hebt staan, dan kun je de reward cards een beetje vergelijken met achievements. Helaas zijn ze niet echt verslavend, zodat je ze wà­lt halen. Het is voor sommige mensen misschien een reden om door te blijven spelen en voor andere mensen gewoon een toevoeging aan het hoofdmenu.

Vroem, vroem"

Dit is allemaal leuk en aardig, maar je wil je getunede bak natuurlijk wel mooi kunnen zien. In Need for Speed Carbon zitten de graphics daarom erg goed in elkaar. Op de consoles ziet het er allemaal netjes uit, met als hoogtepunt uiteraard de Xbox 360. Op mijn platform, de PC, ziet het er ook al oogstrelend uit. Zelfs als de settings op low staan schittert je bak in het nachtelijke straatlantaarnlicht. Ook de brommende motor en het snelle schakelwerk klinken zeer behoorlijk. De bakken klinken als auto's en niet als je opa die weer eens dat verhaal over zijn diensttijd zit te vertellen. Allemaal lekker fris en fruitig. Need for Speed fans zullen de lijntjes achter de auto weer met open armen begroeten. Deze benadrukken nog eens de enorme snelheden, want in Carbon ga je harder dan ooit. Nou ja, het is natuurlijk geen Burnout, maar toch ga je op zondagmiddag naar het caf' net een tikkeltje minder hard.

Alweer?!

Op een gegeven moment valt dit alles toch in herhaling. De races lijken allemaal op elkaar, de verveling slaat toe en je gepimpte bak zit gebrand in je beeldscherm. Dan kun je lekker online de strijd aangaan. Hier zul je andere vette bakken ontmoeten, omdat de auto uit de carrière meegenomen kan worden naar het internet. Hierdoor zie je kunstwerk na kunstwerk en over het algemeen is het dan ook aan te raden je carrière te hebben afgerond voordat je online gaat. Afronding betekend namelijk de beschikking over al het topspul. Ook online is wat vernieuwd, er zijn namelijk wat nieuwe modi. Opvallend vond ik diegene met de cops. Hier verandert na elke ronde de laatste bestuurder in een politiewagen en wordt nummer 'n op een gegeven moment van alle kanten kapot gebeukt door loeiende politiewagens. Natuurlijk kun je ook gewoon een race rijden tegen een vermoeide Fransman of een uitgeslapen Belg.

Politie, help!

De net genoemde cops zul je echter minder tegenkomen dan gedacht, want ze lijken alleen in de zogenaamde hete zones echt op de loer te liggen. Haast nooit hoef je te vluchten, maar als het zover is en je zit net in een belangrijke race kunnen ze toch erg irritant zijn. Gelukkig gebeurt dit niet vaak, maar aan de andere kant is het welkom omdat het afwisseling biedt tussen de herhalende races en irritante donkere canyons.