Review: Remember Me Xbox 360

Is het je wel eens opgevallen dat games die zich in de toekomst afspelen vrijwel altijd een negatieve versie van de dan bestaande wereld afbeelden? Ik kan me op dit moment in ieder geval geen (actie)game voor de geest halen waarin de toekomstige wereld er 'n is zonder geweld, zonder schaarste, zonder uit de hand gelopen technologieën of zonder zombies. Het is dan ook niet gek dat Remember Me, van ontwikkelaar Dontnod Entertainment en uitgever Capcom, in 2084 een planeet heeft geschetst waarbij technologische ontwikkelingen de mensheid meer onheil dan voorspoed brengen.

Upload je geheugen

We bevinden ons dus in het jaar 2084, in een futuristisch Parijs dat nu, heel toepasselijk, Neo-Paris heet. E'n van de meest vooruitstrevende bedrijven van die tijd is Memorize, een organisatie die het mogelijk maakt om met een implantaat genaamd Sensen (Sensation Engine) je gedachten naar een centrale server te uploaden. Ik ben het met je eens, dat klinkt niet meteen als iets waar de gemiddelde mens onmiddellijk voor open zal staan, ook niet in 2084. Memorize is echter niet gek, en heeft Neo-Paris volgezet met apparaten waarbij je in ruil voor een flink geldbedrag bepaalde delen van je geheugen kunt uploaden. En wat dat betreft zijn de mensen in 2084 blijkbaar niet weldenkender geworden dan nu; zodra ergens geld te verdienen is, kun je er donder op zeggen dat de mensen binnen de kortste keren in de rij staan om zich dat geld eigen te maken. Een raar volk zijn we toch. Deze strategie van Memorize leidt er echter wel toe dat ze de beschikking hebben over het geheugen van een groot deel van de bevolking en daarmee hebben ze een aardig invloedrijke positie weten te bemachtigen. Niet iedereen is hier echter blij mee en er heeft zich dan ook een organisatie opgericht die strijd tegen de ideeën en de filosofieën van Memorize. Deze mensen noemen zich Errorists en hun doel is om Memorize compleet naar de filistijnen te helpen. Tot deze groep behoort ook Nilin, het personage waar jij mee speelt. Zij is echter gevangen genomen door Memorize en de game begint op het moment dat het bedrijf haar geheugen heeft gewist. Van je vijanden moet je jezelf zo snel mogelijk ontdoen, moet Memorize gedacht hebben. De rest van het verhaal is een zoektocht van Nilin naar haar geheugen en uiteindelijk het uitschakelen van Memorize.

Final Fantasy-ish

De gameplay van Remember Me is nog het best te vergelijken met de (traditionele) Final Fantasy games: er is veel nadruk op het verhaal, de grafische kwaliteit van alle objecten en werelden in het spel is prima in orde en je beweegt je door die wereld volgens een enorm lineair pad. Geen zijwegen om te bewandelen dus, en ook geen mogelijkheid tot vrije exploratie van Neo-Paris. Dat zou je makkelijk kunnen zien als een gemis, maar tegelijkertijd weten de meeste gamers ook dat dit soort gameplay kan leiden tot geweldig goede games (kijk maar naar wat Final Fantasy in het verleden voor elkaar heeft gekregen). In tegenstelling tot Final Fantasy zijn de gevechten in Remember Me niet turn-based, maar real-time. In het zogenaamde Combo Lab kun je met vrijgespeelde items steeds nieuwe aanvalscombinaties maken. Je bent dus vrij om te kiezen in welke volgorde je op de knoppen van je controller wilt rammen en op welke manier je je vijanden met behulp van brute finishing moves uit wilt schakelen. Dit combo laboratorium klinkt leuk, maar eigenlijk is het niet meer dan een vrij nutteloze toevoeging. Op knoppen rammen doe je toch wel; de volgorde waarin je dat doet maakt daarbij niet zoveel uit.

Memory remix

Een interessant gedeelte van het spel zit in de memory remixes: de mogelijkheid om het geheugen van personen die je tegenkomt op zo'n manier om te gooien dat het in jouw voordeel uitwerkt. Op gezette momenten in het spel kun je aan de slag in deze remixes, waarbij het de bedoeling is dat je bepaalde objecten in de wereld op een andere manier neerzet, deuren opent in plaats van op slot laat, enzovoorts. Je bent echter niet vrij om elk willekeurig object aan te passen, want de ontwikkelaars hebben zelf een aantal objecten gekozen waarmee je kunt kloten. Het is vervolgens alleen nog zaak om de juiste objecten te bewerken. Lukt dat de eerste keer niet, dan kun je het gewoon nog een keer proberen, net zolang totdat je de juiste combinatie van aanpassingen hebt verricht. Het zou leuker zijn geweest als verschillende aanpassingen ook verschillende gevolgen zouden hebben, die dan weer zouden leiden tot verschillende eindes van het verhaal. Maar ja, zoals gezegd is Remember Me wat dat betreft flink geïnspireerd door de verhalende manier van gamen uit Final Fantasy, dus meer dan dit zat er helaas niet in.