Review: Rock Revolution Xbox 360

Als er tegenwoordig een muziekgame uitkomt, ontkom je er niet meer aan om de vergelijking te trekken tussen die game en Rock Band of Guitar Hero. De twee giganten domineren de markt nu een aantal jaar, en het is altijd maar de vraag of een nieuwe game in dit genre een vast plaatsje weet te veroveren. Is Rock Revolution erin geslaagd een vaste stek te vinden tussen twee grootmachten?

Rock Revolution komt van Konami, waarmee ook deze uitgever zijn weg in de muziekgames heeft gevonden. Op het eerste gezicht is Rock Revolution een keiharde rip van bijvoorbeeld Rock Band en Guitar Hero, maar als je wat dieper onder het oppervlak gaat kijken merk je dat er toch een aantal verschillen in de game zitten.

Turned to platinum

Het meest originele aan Rock Revolution is de carrière modus. Tijdens de carrière is het de bedoeling dat je zoveel mogelijk cd's maakt, door de nummers die op een cd staan allemaal te spelen. Als je vier nummers succesvol hebt afgerond zal de cd 'Gold' worden. Heb je echter alle nummers onder de knie, dan krijgt je cd de 'Platinum' status. De nummers die je moet spelen komen ook vaak in de vorm van een challenge, waarvan sommige echt lastig zijn. Zo moet je onder andere een bepaalde score halen terwijl de 'highway' steeds sneller gaat als je de noten goed speelt, of moet je een bepaald gedeelte van het nummer spelen zonder dat de noten op het scherm worden weergegeven. Dit verreist vaak grote concentratie, en maakt het spel ontzettend uitdagend.

Cover drama

De carrière is dus beter dan gemiddeld, maar helaas blijft het hier min of meer bij. De overige elementen van de game komen niet boven het niveau van Guitar Hero of Rock Band uit, en zitten er zelfs vaak een eind onder. Zo zijn bijna alle nummers in de game 'covers' en dus ingezongen door andere artiesten. Op zich is dat nog niet eens zo erg, maar de kwaliteit van de zang is bij sommige nummers gewoonweg belabberd. De animaties van je band op de achtergrond zijn wel redelijk, maar de lip-sync is dan weer buitengewoon slecht, en ook de graphics van de game ontstijgen het niveau van 'die andere twee' zeker niet.

Highway traffic

Bij games in dit genre is de 'highway', de balk waar de noten op verschijnen, van essentieel belang. Hij moet namelijk groot genoeg zijn om alles goed te kunnen zien, en daarnaast moet hij overzichtelijk in beeld worden gebracht, zodat je goed kunt zien wat de volgende noten zijn die je moet aanslaan. Rock Revolution faalt op beide punten. Ten eerste is de highway te smal, en ten tweede is de overzichtelijkheid ver te zoeken. De highway is namelijk verticaal in beeld gebracht, waardoor de noten van boven naar beneden op je afkomen. Op dit punt kan de game een voorbeeld nemen aan zijn twee grote broers, die met de '3D-highway' precies de goede vorm hebben gevonden qua presentatie.

Multiplayer misser

Rock Revolution bevat naast de mogelijkheid om een carrière op te starten of om gewoon een bepaald nummer te spelen ook nog de mogelijkheid om zelf nummers in elkaar te zetten. Dit is nog vrij aardig gedaan. Je kunt er met je gitaar of met de drums lekker op los rammen en de songs daarna opslaan op je harde schijf. Ook bevat de game nog een multiplayer, waarin je het op dezelfde Xbox of online tegen elkaar kunt opnemen of met elkaar kunt spelen. Hier mist echter het gevoel van samenspelen, aangezien ieder alleen zijn eigen highway in beeld ziet, en niet die van de medespeler (je ziet slechts zijn of haar punten).