Review: SOCOM: U.S. Navy Seals Fireteam Bravo 3 PlayStation Portable

-

Met SOCOM: U.S. Navy SEALs Fireteam Bravo 3 heeft de PSP zijn vierde SOCOM-titel te pakken. Eerdere delen wisten al te overtuigen dat shooters en de PSP prima samen kunnen gaan. De vraag is of we dat met deeltje vier uit de SOCOM-reeks op de PSP weer kunnen zeggen.

Oost West, grijs best

Voor de derde keer ontmoeten we Fireteam Bravo, ditmaal een viertal van Amerikaanse SEALs (in tegenstelling tot de tweetallen uit eerdere titels). En niet alleen de grootte van je team is veranderd. Waar het Bravo-team in eerdere delen nog als support diende voor Alpha, speelt jouw team deze keer de hoofdrol in het redelijk standaard en vooral kort verhaal.

Je wordt uitgezonden naar Koratvia, een oud satellietstaatje van de Sovjet-Unie. In Koratvia is (uiteraard) iets niet pluis: iets met terroristische dreigingen, massavernietigingswapens en rebellenlegers. Eerdere pogingen van de Amerikanen om uit te vogelen wat er nu precies aan de hand was, liepen uit op soldaten die niet terugkeerden. Als laatste redmiddel kiezen ze jou en je team uit, wat resulteert in een ultrageheime missie zonder enig contact met de thuisbasis.

De opzet heeft zo zijn voors en tegens. Nadeel van het verhaal is dat je wordt gedropt in een Oostblokland, waardoor het kleurenpallet wordt gedomineerd door grijs, grijstinten en andere vormen van grijs. Dat wil niet zeggen dat het lelijk is, maar de exotische bestemmingen van eerdere delen hadden ook zo hun charmes. Het voordeel van de opzet is dat je volledig op eigen houtje mag gaan uitzoeken hoe je iedere missie aanpakt. Kies je voor sluipen, of banjer je liever als een Rambo door het rebellenleger?

Rambo

En dat laatste kun je redelijk letterlijk doen, zolang je jouw teamgenoten maar vooraan laat lopen in je Rambo-parade. Jouw team van supersoldaten blijkt namelijk redelijk onoverwinnelijk. Met dodelijke precisie weten ze iedere Oostblokker binnen enkele seconden naar de andere wereld te helpen. En mochten ze dan toch een keer neergeschoten worden, zijn ze met 'n druk op de knop weer op de been te helpen. Bij jezelf gaat dit dan weer net wat anders. Health regenereer je in een behoorlijk tempo, maar wanneer je eenmaal naar de grond gaat, is het game over. Gelukkig bereik je om de haverklap een checkpoint en zul je, als je het slim aanpakt, vrij weinig doodgaan. Dus storend is het niet, hooguit een beetje vreemd.

Wat wel jammer is, is dat het geheel hierdoor nogal simpel wordt. Zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad is de singleplayer redelijk eenvoudig te doorlopen, zeker wanneer je jouw squad het vuile werk laat opknappen.

Even wennen

Hen het vuile werk op laten knappen gaat overigens betrekkelijk simpel wat betreft besturing. Via een druk op de O-knop stuur je ze naar een bepaalde positie. Inhouden van de O-knop roept een menuutje op, waarin je kunt kiezen wat ze moeten doen en hoe ze dat moeten doen.

Waar de aansturing van je squad toch aardig eenvoudig is, is de besturing in het algemeen een stuk minder eenduidig. Met de analoge stick ren je naar voren en achter en kijk je naar links en naar rechts. Hierdoor is het onmogelijk tegelijkertijd te lopen 'n omhoog te mikken. Daarvoor zul je eerst stil moeten staan en inzoomen met de 4-puntstoets. Het haalt de vaart wat uit de game en vereist behoorlijk wat gewenning. Heb je echter onder meer het strafen onder de knie, dan speelt ook deze shooter, weliswaar na een klunzig begin, weer aardig weg op de PSP.

Online geweldig

Uiteindelijk lijkt de singleplayer, die hooguit een uurtje of vier duurt, ook vooral bedoeld te zijn om je te laten wennen aan de controls, zodat je vervolgens compleet los kunt gaan in de multiplayer. Allereerst kun je coöperatief de missies nog eens nalopen, waardoor de tactiek van mede-Rambo's vooruit sturen niet meer werkt en de game dus al een tikkie moeilijker wordt. Mocht het dan nog niet moeilijk genoeg voor je zijn, kun je zogenaamde custom missions maken: missies uit de game waarvoor je naar hartenlust kunt instellen hoeveel vijanden er moeten rondhuppelen en wat je missiedoelen zijn. Maar behalve dat kun je ook nog eens met tot wel vijftien anderen online knallen in de bekende modi als deathmatch en team deathmatch. Belangrijke puntjes om hierbij te noemen zijn onder meer de mogelijkheid om verschillende dingen vrij te spelen en vooral ook het ontbreken van lag.

Het eindoordeel van Bart Ruijter

Al met al weet ook dit deel van de SOCOM-reeks op de PSP te overtuigen. Echter, je moet het dan niet om de veel te korte singleplayer doen. Deze dient in mijn ogen enkel om je te laten wennen aan de op het eerste gezicht onlogische, niet-intuïtieve besturing. Bovendien is de singelplayer veel te makkelijk door de aanwezigheid van je te sterke mede-SEALs. Duik je daarentegen het wereldwijde web op, dan vind je daar meer uitdaging in de vorm van coöperatieve custom missions. Bovendien kun je niet om de ijzersterke multiplayer van zestien man heen. Wanneer je die eenmaal hebt ontdekt, blijkt ook SOCOM: U.S. Navy SEALs Fireteam Bravo 3 geen miskoop te zijn voor je PSP-verzameling.

  • Goed
  • Custom missions
  • Online multiplayer
  • Online vrij van lag
  • Singleplayer te kort
  • Singleplayer te makkelijk
  • Vage besturing

In dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot SOCOM: U.S. Navy Seals Fireteam Bravo 3

Ontwikkelaar:

Slightly Mad Studios

Uitgever:

Sony Interactive Entertainment

Release:

19 februari 2010

Reviewscore:

Platforms:

PSP
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord