Review: Summer in Mara - Mist diepgang en verfijning Pc

Ah, Summer in Mara. Ik ben normaal niet zo van de indiegames en al helemaal niet van de Kickstarters. Ok, een vriend heeft me keihard weten om te lullen om wat geld in vaporware Star Citizen te smijten, maar daar houdt het ook echt bij op, I swear. Ik had een jaar of wat geleden weleens van Summer in Mara gehoord, daar deze game in bepaalde online community's weleens naar voren is gekomen. Toen ik las dat de ontwikkelaar, Chibig, meerdere Kickstarters op meerdere platformen had gehad en de release van de game steeds uitstelde en om meer geld bleef vragen, verwachtte ik dat ook deze game nooit uit zou komen. Toch had ik het mis, daar de game er nu eindelijk is en wel op verschillende platformen. Na meerdere jaren development en meerdere succesvolle Kickstarters liggen mijn verwachtingen van deze game ook ontzettend hoog. Kan Summer in Mara deze verwachtingen waar maken?

Expeditie Mara

Een zomerse game waarbij je eilanden kunt verkennen, gewassen kunt verbouwen en van alles kunt craften, zo luidt de omschrijving van Summer in Mara op de pagina van Steam. Als ik de game zou moeten omschrijven, zou ik zeggen dat het een gezonde mix is van Stardew Valley, My Time at Portia en Yonder: The Cloud Catcher Chronicles. Op zich niet gek natuurlijk, daar dit stuk voor stuk ijzersterke indiegames zijn die allen draaien om avontuur, farming en crafting. Hoewel deze formule keer op keer bewezen heeft succesvol te zijn, verwacht je van de zoveelste dergelijke avonturengame wel dat het iets nieuws met zich meebrengt. In het geval van Summer in Mara is dat het verhaal.

Summer in Mara volgt namelijk het verhaal van Koa, een jonge meid die op een speciaal eiland woont samen met een blauwe vis-achtige mevrouw die Yaya Haku heet. Haku heeft Koa onder haar hoede genomen toen ze Koa als schipbreukeling had aangetroffen, toen ze nog maar een baby was. Koa en Haku leven in vrede op het eiland, maar toch heeft het avontuur bij Koa altijd lopen kriebelen. Door een samenloop van omstandigheden krijgt Koa uiteindelijk de kans om met de boot op avontuur te gaan en andere eilanden te bezoeken. Deze kans laat ze natuurlijk niet aan zich voorbijgaan. Tijdens dit avontuur leert Koa niet alleen nieuwe, bijzondere wezens kennen, maar leert ze ook meer over zichzelf en over het bijzondere eiland waar ze woont.

Meer MacGuffins!

Het verhaal an sich is best vermakelijk. Je kunt aan de manier waarop het verteld wordt namelijk goed merken dat de ontwikkelaar veel tijd en liefde in het verhaal en de verschillende personages heeft gestoken. Goed, het verhaal is niet heel erg lang of heel uitgebreid, maar wordt op een luchtige manier verteld. Helaas kan een sterk verhaal alleen deze game niet dragen. Waar het verhaal van Summer in Mara heel sterk is en veel diepgang kent, valt dat over de gameplay helaas niet te zeggen. In deze game draait het allemaal om avontuur, farming en crafting. Het gedeelte avontuur vertaalt zich in zo'n dertig verschillende eilanden die je kunt bezoeken. Deze verschillen van elkaar qua uiterlijk en bewoners, maar uiteindelijk is je doel op elk eiland om de juiste NPC's te vinden en bepaalde voorwerpen te verzamelen om aan deze NPC's te geven. De hele game is feitelijk gewoon een hele grote fetch-quest.

Ja, als fervent MMO-speler en RPG-speler zou ik niets tegen fetch-quests moeten hebben, daar ik er zeker flink wat kaas van gegeten heb. En hoewel ik niets tegen fetch-quests heb, wanneer ik World of Warcraft of Skyrim aan het spelen ben, vond ik de quests na de eerste drie uur in Summer in Mara wel heel irritant worden. Op avontuur gaan en dingen ontdekken gaat in mijn ogen namelijk zoveel verder dan de ene na de andere MacGuffin voor het zoveelste kleurrijke personage zoeken. Hier komen gelijk ook het gedeelte farming en het gedeelte crafting bij kijken. De verschillende voorwerpen die je dan voor de verschillende NPC's moet verzamelen, moet je of zelf verbouwen of zelf craften. Het had veel gescheeld als het farmen en het craften ook daadwerkelijk leuk zouden zijn geweest, maar ook dat is helaas niet aan de orde. Het farmen is zeer minimalistisch uitgewerkt. Je hebt een schoffel waarmee je de grond om kunt schoffelen, je plant er een zaadje in en je gooit er wat water op. Dit herhaal je een paar dagen achter elkaar en je kunt weer verder. Hetzelfde geldt voor crafting. Je hebt een bijl en een hamer om hout en steen mee te verzamelen en deze grondstoffen kun je gebruiken om verschillende voorwerpen mee te maken. Niet heel erg diepgaand en niet heel erg uitdagend. En wat nog wel het meest vervelende van alles is? Je moet elke keer dat hele pokke-eind terug naar je eigen eiland varen om iets te farmen of te craften en dan datzelfde pokke-eind weer terug naar de quest-giver om het weer af te geven. Er is een half-assed fast travel-optie, maar je ergert je alsnog kapot aan al dat heen en weer gereis voor eindeloze fetch-quests die vaak niet eens bevredigend zijn om te voltooien.

Puntjes op de i

Goed, qua gameplay schiet Summer in Mara nog wat tekort qua diepgang, maar wellicht is de game dan ook bedoeld voor een wat jonger of een wat meer casual publiek. Dat gezegd hebbende, lijkt het wel alsof de game hier en daar nog wat afwerking mist. Qua graphics ziet de game er prima uit, maar meer dan prima is het nou ook weer niet. De omgevingen zijn erg kleurrijk en de personages zijn leuk vormgegeven, maar de animaties voelen soms wat stijf en onnatuurlijk aan en als je de spring-knop indrukt, schiet je zo bizar ver omhoog dat je nog bijna over bomen heen kunt springen. Groot pluspunt is echter wel dat de game ultrawide-resolutie ondersteunt, wat sommige AAA-titels nog niet eens doen. Ik had tijdens mijn speeluren echter wel altijd het probleem dat de geanimeerde bubbels waar verzamelde voorwerpen en crafting-recepten in getoond werden, buiten het beeld vielen. Ik weet alleen niet of dit een bug is, of te wijten is aan de ultrawide-resolutie, daar ik de resolutie van de game niet kon aanpassen.

Het is echter niet alleen de resolutie die niet aan te passen viel. Ook de controls zijn niet te remappen en tussendoor switchen tussen toetsenbord en muis of de controller is ook niet mogelijk zonder de game af te sluiten. Ook zijn de controls niet heel intuïtief, zijn de menu's lastig te navigeren en had ik graag in sommige gevallen meer uitleg of een meer uitgebreide tutorial gehad over bepaalde gamemechanics. Daarnaast zien de menu's er zeer simpel uit en vallen ze qua visuele stijl een beetje buiten de verder prachtige stijl waarin de rest van de game is vormgegeven. Ik had dit prima gevonden als het hier een Early Access-titel betrof, maar dat is hier dus niet het geval.