Review: Wasteland 3 - Chillen in het koude Colorado Pc

Ah Wasteland, een gameserie die ouder is dan ikzelf ben en die gezien kan worden als de pionier van de tactische games in een post-apocalyptische setting. Nee, ik dacht altijd dat deze rol voor Fallout was weggelegd, maar die eer komt toch echt Wasteland toe. Na jaren wachten, kunnen fans nu eindelijk aan de slag met het derde deel van de serie. Is dit deel het wachten waard, of kun je Wasteland voortaan beter links laten liggen?

Chillen in Colorado

Het verhaal van Wasteland 3 borduurt voort op het verhaal van het vorige deel dat zo'n zes jaar geleden uitkwam. Je volgt een groep Rangers die nog steeds het post-apocalyptische Arizona probeert te redden, nadat het compleet kapot gebombardeerd is. Hiervoor reist de groep af naar Colorado om de hulp van de Patriarch in te schakelen. Deze imposante meneer, die effectief de heerser van Colorado is, belooft de Rangers te helpen met hulpmiddelen, wapens en voedsel om hun eigen thuisbasis in Arizona weer terug op te kunnen bouwen. In Colorado zelf gaat echter ook niet alles van een leien dakje. De staat wordt namelijk geteisterd door een groep bandieten die de Dorsey Raiders worden genoemd. Aan jouw Ranger team de taak om Colorado hiervan te verlossen en de vrede te laten wederkeren.

Om dit voor elkaar te krijgen, krijg je van de Patriarch, zo gul als hij is, een thuisbasis in Colorado. Deze moet je eerst zien uit te ruimen, op te bouwen en te vullen met mensen die samen met jou tegen de Dorsey Raiders en ander gespuis willen strijden. Wanneer je de game begint, begin je met een duo van slechts twee Rangers. Dit kan een duo zijn uit één van een handjevol presets, maar je kunt ook zelf je personages creëren. De Character Creator in Wasteland 3 is dan ook een echt pareltje. Er zijn zo ontzettend veel verschillende opties waarmee je je personages helemaal naar wens kunt aanpassen en kunt min-maxen, dat er voor iedere speelstijl wel een juiste combinatie van attributen te bedenken valt. Nu ben ik een echte min-maxer, dus heb ik ervoor gezorgd dat elk personage uitblinkt in slechts één of twee dingen, maar zorg ik er wel atijd voor dat ik van elk type Ranger er eentje in mijn party heb zitten. Je party kan namelijk, nadat je je thuisbasis een beetje hebt opgebouwd, uit in totaal zes personages bestaan. Vier daarvan kun je zelf maken of uitkiezen uit een handjevol presets en twee plekken in je party zijn gereserveerd voor NPC's waarvan je er gedurende je avontuur meer dan genoeg tegenkomt.

Min-maxen als een maniak

Deze zes Rangers heb je ook wel echt nodig in je party. De combat in Wasteland 3 kan namelijk op sommige momenten best uitdagend zijn. Nu zijn er wel vier verschillende moeilijkheidsgraden in de game, waarvan het tweede niveau standaard is. Als je bekend bent met games als XCOM, dan zal het combat-systeem van Wasteland 3 je ook wel bekend voorkomen. Je speelt turn-based tactische gevechten uit door om beurten elk personage één of meerdere acties te laten uitvoeren. Elk personage heeft een aantal actiepunten die hij of zij kan spenderen om te bewegen, een aanval te doen, een voorwerp te gebruiken of een speciale actie uit te voeren. Hoe meer actiepunten een personage heeft, hoe meer dingen hij in een beurt kan doen. Ook is dekking zoeken van groot belang tijdens gevechten. In een arena zijn er namelijk verschillende voorwerpen of bouwwerken waar een personage dekking achter kan zoeken. Wanneer een personage dekking heeft, wordt hij moeilijker te raken, maar kan nog wel in de flanken worden aangevallen. Het raken van een personage en de hoeveelheid schade die hij daarbij krijgt, wordt bepaald door een berekening waarbij factoren zoals dekking, de afstand tot het doelwit, het wapen van de aanvaller en de uitrusting van het doelwit worden meegenomen. Ben je bekend met de Hit Chance in Dungeons & Dragons, dan snap je vast wat ik bedoel.

Het combat-systeem voelt lekker aan en de gevechten verlopen, ondanks dat het turn-based is, wel lekker vlot. De verschillende Skills, Perks en wapens die je aan je personages kunt toewijzen en ook kunt opwaarderen, hebben allemaal een impact op de flow van de gevechten en de verschillende classes voelen gebalanceerd aan. Wat naast de Rangers ook een leuke toevoeging is, zijn de verschillende dieren en andere metgezellen die je mee kunt nemen. Zo kun je verschillende dieren, zoals honden en vossen, maar ook robots, klonen en andere gekke metgezellen met je meenemen. Deze vechten met je mee tijdens gevechten, maar je kunt ze niet besturen. Zo kun je effectief je party vergroten, totdat je met een halve dierentuin achter je aan loopt. Naast deze metgezellen heb je ook nog de beschikking over de Kodiak. De Kodiak is een gepantserde wagen met een enorme turret op het dak. Met deze wagen kun je de wereld verkennen en wanneer er gevaar op je pad loert, dan rijd je er met de Kodiak gewoon overheen of je doorzeeft je oppositie met kogels. Dit maakt combat nou net een stukje leuker. Ook is het mogelijk om Wasteland 3 co-op te spelen samen met een andere speler. Je kunt dan allebei door dezelfde wereld wandelen, samen gevechten ingaan en keuzes maken tijdens dialogen. Helaas werkt op het moment van schrijven de co-op-functie binnen Steam nog niet naar behoren, dus zal ik deze verder in de review ook niet behandelen.

Laaaaange laadtijden

Naast de combat speelt ook het verkennen van Colorado een grote rol in Wasteland 3. Colorado is verdeeld in verschillende gebieden die zich zowel binnen als buiten kunnen afspelen. Je kunt je party door de wereld heen laten lopen, maar je kunt je ook met je Kodiak verplaatsen. Deze verschillende gebieden zijn van elkaar gescheiden door laadzones. Elke keer als je van het ene gebied naar het andere loopt, dan krijg je een laadscherm te zien. Ik moet helaas wel bekennen dat ik de laadtijden tussen de gebieden door vrij lang vind, ondanks dat ik een snelle pc heb en de game op mijn SSD geïnstalleerd staat. Dit doet verder niet af aan de gameplay-ervaring an sich, want verder speelt de game wel vlot, ook op de hoogste instellingen.

Uiteraard had ik alle grafische instellingen op ultra-hoog gezet en ik raad je dan ook zeker aan om dit te doen als je pc het aankan. De game ziet er namelijk, voor een isometrische tactische RPG, goed uit en ondersteunt ultrawide-beeldschermen. Hierbij heb ik het wel met name over de omgevingen die zich buiten bevinden. De binnengebieden en de personages hadden wat mij betreft wat beter uitgewerkt kunnen worden en de animaties hadden op sommige punten ook wat vloeiender gekund. Zo had ik er af en toe namelijk last van dat personages zich in combat voortbewogen, maar je geen loopanimatie zag en de personages dus over de arena zweefden. Ook kreeg ik af en toe last van performance issues, nadat ik een speciale vaardigheid gebruikte in combat. Zelfs nadat ik de grafische instellingen wat lager had gezet, bleven deze performance issues bestaan, maar dat zou een patch zo kunnen verhelpen. Verder is de game wel erg plezierig om naar te kijken en naar te luisteren. Bijna alle personages hebben namelijk een eigen voice-over en zoals je van de serie gewend bent, zit ook deeltje drie vol met humor. De personages zijn grofgebekt en de wereld zit vol met grappige referenties naar andere games, popcultuur of de echte wereld. Tijdens gevechten kom je een overvloed aan overdreven bloederige taferelen tegen en ook de prostituees die je na een bezoekje aan hun slaapkamer een stat boost geven, mogen niet ontbreken. Een serieuze game in een serieuze setting met een dikke knipoog, dus.