RoadCraft review - Graaft zichzelf behoorlijk diep in

We staan er waarschijnlijk niet al te vaak bij stil, maar het valt niet mee om wegen in goede conditie te houden. Wij Hollanders betalen ons scheel aan wegenbelasting, maar in ruil daarvoor ploeteren wegwerkers zich het nat in de kontspleet om dat asfalt lekker strak te houden, iets waar men zich bijvoorbeeld in België al een stuk minder druk om maakt. Maar het kan altijd erger. Want een infrastructuur op orde krijgen in een door natuurrampen gesloopt gebied, dat is pas afzien. En dat zoiets echt tergend klote kan zijn, je geduld veelvuldig op de proef stelt en soms lachwekkend kan zijn, dat bewijst RoadCraft wonderbaarlijk goed.

Voor wie aan de weg wil timmeren

Want RoadCraft - voor wie het nog niet wist - is Sabers nieuwste sim in de vehiculaire simulatie reeks, waar games als SnowRunner, MudRunner en Expeditions zich ook onder scharen. Waar SnowRunner ons door paupertje koude omgevingen loodste en Expeditions/MudRunner door drassige drek, gooit RoadCraft er een flinke schep bovenop door het terrein zo onbegaanbaar mogelijk te maken. Een gevalletje België 2.0. Het idee is doorgaans dat het gebied getroffen is door een slopende natuurramp, dus niks is te gek. En het is aan jou om van die gruwelijke puinbak op z'n minst weer een begaanbare puinbak te maken door wegen weer in een acceptabele staat te brengen, het logistieke gedeelte weer op de rit te krijgen en zo de lijdende industrie weer op gang te helpen.

Om dat voor elkaar te boksen, heb je wel iets meer nodig dan een schoffel, een hark en een spade. Daarvoor heb je wat steviger grondverzetmaterieel nodig, iets waar ik in het dagelijks leven als instructeur bij Tobroco Giant constant mee van doen heb. Want een wiellader met hydrostatische aandrijving is toch wel een stuk handiger dan alles met het handje moeten doen. Grotere schep + hydraulische aandrijving = dikke win. Als je naast zo'n dikke shovel dan ook nog eens kunt beschikken over een heel wagenpark aan low speed/high power/diff lock krachtpatsers , dan zou je bijna kunnen concluderen dat RoadCraft de natte droom is van elke grondwerker/wegwerker.

De middenrijder

Toch lijkt Saber in RoadCraft niet zo goed te weten aan welke weg het wil timmeren. In het verleden werd de ontwikkelaar al vaker hierop gewezen en ook nu lijkt men de balans te willen opzoeken tussen hardcore sim en een arcade game. Maar net als 'vroeger', lijkt dat Saber ook nu weer in een benarde positie te brengen. Door deze gulden middenweg te kiezen, behaagt het namelijk geen van beide partijen. De besturing van menig voertuig is namelijk veel te omslachtig om het als een casual game te bestempelen, terwijl sommige van de kernaspecten van RoadCraft zodanig zijn versimpeld dat je niet echt meer kunt spreken van een sim. Zoiets elementairs als een kraanwagen bedienen vergt soms meer knoppen dan een controller biedt, maar aan de andere kant wordt een taak als nieuw asfalt aanleggen gedecimeerd tot zand dumpen, glad strijken, asfalt leggen en eroverheen walsen, waarvan het rijden na de locatie langer duurt dan het uitvoeren van de werkzaamheden. En laat het intussen maar aan de trouwe doch kritische achterban over om aan te stippen dat er wel wat meer komt kijken bij het aanleggen van een strak stukje Hollandse snelweg.

Hierdoor wekt Saber bijna de impressie dat het zelf eigenlijk niet zo goed weet hoe de werkzaamheden welke in RoadCraft worden voorgeschoteld, daadwerkelijk moeten worden uitgevoerd. Er wordt misschien iets te simpel gedacht. En dat is uiteraard moordend wanneer je een simulatie probeert te slijten. Nu wil ik niet zo cru zijn door te zeggen dat Saber totaal geen kaas heeft gegeten van RoadCrafts beoogde setting, maar ik heb mezelf wel met regelmaat afgevraagd of men ooit in één van de voertuigen heeft gezeten die RoadCraft rijk is. Zaken als een schakelbaar sperdifferentieel en low gear maken over het algemeen het verschil zoals ze zouden moeten, maar RoadCraft heeft in mijn opinie behoorlijk wat zwakke trekpaarden, waarbij de 4WD All Terrain scout vehicles met stip op nummer één staan.

Geen grip op de zaak

Dat de grond in veel van de maps drassig, los of rotsachtig is, dat geloof ik best. Maar dat je all terrain scout vehicle amper vooruit te branden is en zichzelf al vastrijdt in een klein beetje modder of de minste geringste zwerfkei op z'n pad, dat is bijna net zo lachwekkend als dat het frustrerend is. 4WD voertuigen zijn juist gemaakt voor dit soort terrein en in RoadCraft zorgt zelfs de kleinste hindernis - hoe miserabel klein of lichtgewicht ook - voor eindeloos gesteek om uit je benarde positie te geraken. Je gaat je bijna afvragen of je überhaupt profiel op je banden hebt en of je wel in een versnelling staat. En de lieren voor- en achterop je voertuig? Daarvan mag je blij zijn dat ze je voertuig niet om laten kieperen. Ondank hun gewicht lijkt menig voertuig te zakken voor de elandtest, iets wat in-game ook voor humoristische bouncy physics zorgt zodra je over wat ruwer terrein rijdt of over een vluchtig in elkaar geflanste houten brug hobbelt.

Het is vooral deze letterlijke en figuurlijke onbalans in RoadCraft die mijn ervaring met Sabers sim behoorlijk negatief heeft beïnvloed, terwijl ik zeker weet dat er genoeg mensen zullen zijn die alles voor lief nemen en er wel plezier uit kunnen halen. Aan content is namelijk geen gebrek. Naast de scripted contracten biedt elk van de acht maps namelijk ook een sandbox modus, waarin na hartenlust kan worden geploeterd om van een geruïneerd landschap weer een bloeiende industrie te maken. Als je werkelijk elk gat in het asfalt wil vullen, elk zandpad wil verstevigen, alle infrastructuur weer in ere wil herstellen en elke door (behoorlijk domme en lachwekkende) AI bereden aanvoerroute wil beheren en onderhouden, kun je tientallen - misschien wel honderden - uren in RoadCraft steken.

(Hopelijk) geplande werkzaamheden

En laat dat nou net de compenserende kwaliteit van RoadCraft zijn. In de kern is RoadCraft namelijk helemaal geen slechte game en met veertig vrij te spelen voertuigen en ruim achtentwintig vierkante kilometer aan digitale zandbak kun je Saber ook niet betichten van half werk op gebied van content. En het concept is ook helemaal zo stom nog niet. Tel daarbij op dat het gros van de minpunten met een paar post-launch patches glad te strijken zijn en je kunt voorzichtig zeggen dat Saber het met RoadCraft best nog wel eens een eind zou kunnen schoppen. Maar daarvoor moet men wel gaan bedenken op welke weg rijstrook men wil blijven focussen, daarvan de toplaag afgraaft en er vers zand op stort, kokend asvalt erop pleurt en weer spiegelglad afstrijkt. Want dat is waar het in mijn opinie toch het meeste aan schort; een eenduidige richting.

Voor mij is daarop wachten helaas geen optie gebleken. Mij is duidelijk geworden dat ik het liever bij mijn eigen Giant loaders houd. Daarvan weet ik dat de besturing - ondanks dat die ook tricky kan zijn - minder gepuzzel vergt en dat deze wel is opgewassen tegen een beetje modder of een zwerfkei. Wellicht dat ik RoadCraft een tweede kans gun wanneer Saber klaar is met de wegwerkzaamheden. Tot die tijd neem ik wel een andere route door het gaming landschap.