Review: The Past Within - In conclaaf met jezelf Pc

Het in Amsterdam gevestigde Rusty Lake timmert als ontwikkelaar van point-and-click games al best aardig aan de weg. Met in het achterhoofd het ideaal om een soort universum te creëren waarin veel van hun games in meer of mindere mate met elkaar zijn verbonden, hebben ze al aardig wat games op Steam uitgebracht. Hun nieuwste project is The Past Within. In tegenstelling tot veel van de voorgaande games is dit een game die je enkel en alleen in co-op kunt spelen. Nu ben ik gek op dit soort type games, dus ging ik er eens goed voor zitten om The Past Within te spelen.

Wie ben ik?

Om The Past Within überhaupt te kunnen spelen heb je dus een co-op partner nodig. Zoals bij menig point-and-click game het geval is, is het de bedoeling dat je puzzels oplost. Het probleem is alleen dat het antwoord op jouw puzzels vaak door je medespeler aan de andere kant moet worden gevonden en doorgegeven. Je zorgt er als het ware voor dat de ander iedere keer een stapje verder kan komen en zo ga je langzaam maar zeker richting het einde van de game. Je kunt alleen elkaars stem horen - althans, daar moet je dan even zelf voor zorgen via bijvoorbeeld Discord - maar je kunt elkaar niet zien. Het omschrijven van wat er op je scherm gebeurt is dus belangrijk, want wie weet geef je daarmee waardevolle informatie door aan je partner. Overigens maakt het niet zoveel uit op welk platform je speelt. De game is cross-device, dus je de één kan op pc spelen, terwijl de ander het op mobiel speelt.

Vreemd genoeg speel je beide dezelfde persoon. Dit wordt direct al duidelijk als je een nieuwe game start. Je hebt hierbij namelijk de keuze uit het verleden of de toekomst. Je medespeler moet vanzelfsprekend het tegenovergestelde kiezen van wat jij kiest, anders werkt het spel niet. De game is namelijk niet online. Je hebt in feite niet eens een actieve internetverbinding nodig om de game te kunnen spelen. Het enige nadeel is dan alleen dat je elkaar moet bellen met je mobiele telefoon en daar zijn die dingen natuurlijk ook weer niet voor bedoeld. Maar goed, in theorie zou het kunnen. In principe kun je de game solo doorspelen als je alle antwoorden al zou weten, maar goed daar gaan we even niet vanuit en dat maakt het ook minder leuk.

Vroeger of later

Als je al een beetje bekend bent met Rusty Lake als ontwikkelaar, dan herken je de stijl van de game waarschijnlijk direct. Ook The Past Within speelt zich af in het universum dat ze bij Rusty Lake langzaam maar zeker aan het maken zijn. De game is getekend in een cartooneske stijl en heeft een wat donkere en sinistere ondertoon. Dit is terug te zien in het grafische gedeelte van de game, maar ook in de muziek en het audiodesign. Door te spelen maak je een klein beetje kennis met de personages. Sommige elementen lijken wel één op één gekopieerd uit andere games van Rusty Lake. Zo zit er bijvoorbeeld een kraai in en een soort hertenschedel die linea recta uit andere games komen. Nu stel ik het altijd wel op prijs als er cross-over elementen in een game zitten om verschillende games met elkaar te laten verbinden, maar dit voelt toch als iets te veel copy paste werk.

Het verhaal van The Past Within is niet per definitie hoogstaand. Dat hoeft ook zeker niet zo te zijn bij een point-and-click game als dit, maar je merkt wel dat er een poging is gedaan om een soort diepte in het verhaal te creëren die er eigenlijk niet is. Je speelt als de dochter van Albert Vanderboom, zowel in het verleden als in de toekomst. Je vader heeft een uitvinding gemaakt waar Victor Frankenstein jaloers van zou worden. Alleen - zoals zo vaak het geval is bij uitvindingen - is het idee beter dan de uitvoering. Er ontstaat dus een groot probleem en jij bent de aangewezen persoon om dit op te lossen. Door te communiceren met jezelf (dus je co-op partner) moet je puzzels zien op te lossen. Dit is altijd leuk om te doen. Denk bijvoorbeeld aan games als Keep Talking and Nobody Explodes of We Were Here Forever waarin je ook samen puzzels moet zien op te lossen door goed te communiceren.

Trekt aan het korte eind

Je speelt The Past Within altijd samen met iemand. Eén iemand kiest voor het verleden en de ander voor de toekomst. Omdat de game niet online is en je eigenlijk synchroon aan elkaar een "singleplayer" game speelt is communicatie en het overbrengen van de juiste informatie uiterst belangrijk. De game is opgedeeld in een 2D en een 3D gedeelte. Het 3D gedeelte ziet er over het algemeen best goed uit, de 2D secties zijn nogal simplistisch. Zoals wel vaker in een puzzelgame moet je antwoorden zien te vinden om verder te kunnen komen. Veelal is het in dit soort games zo dat je dan eerst puzzels moet oplossen voor je ergens bij komt, maar bij The Past Within staan de antwoorden eigenlijk altijd al pal voor je neus. Dit zorgt ervoor dat de game ontzettend simpel is om uit te spelen.

Dat hoeft niet echt erg te zijn, maar buiten dat het simpel is, zorgen de twee hoofdstukken in de game ook niet voor een lange speelduur. Op de Steampagina wordt aangegeven dat de gemiddelde speeltijd zo'n twee uur in beslag neemt, maar ik durf te beweren dat het nog ver eronder ligt. Zo heb ik de game bijvoorbeeld drie uur gespeeld, waarin ik vier sessies heb gedaan om alle achievements te behalen. De eerste speelsessie waar we blind in gingen duurde voor ons iets meer dan een uur, de daarop volgende gingen al een stuk rapper. Rusty Lake heeft voor de replay value een keuze in de game gestopt waarmee je ervoor zorgt dat alle antwoorden in de game veranderen. In het begin van de game kun je namelijk kiezen voor een vlinder of een bij. Als je bijvoorbeeld voor de vlinder kiest, de game uitspeelt en vervolgens opnieuw begint en de bij kiest, dan zijn er andere antwoorden nodig dan in je eerste speelsessie. Maar ook deze antwoorden zijn nogal simpel.