Drie van die: Aanpassingen die ik hoop niet te zien in Amnesia: Rebirth

Amnesia legde de lat hoog voor horror games. Het is één van de meest ijzingwekkende games die ik ooit heb gespeeld. De sfeer die in de lange, eindeloze hallen hangt, jaagt je de stuipen op het lijf en de ondersteunende muziek leidt nog tot extra kippenvel. De ontwikkelaars beweren dat Amnesia: Rebirth weer net zo angstaanjagend gaat worden, maar wel op een andere manier. Wat die manier is, moeten we nog even afwachten. Ik hoop in ieder geval niet dat het één van de volgende dingen is.

Teveel fixeren op de visuals

De eerste Amnesia game was steengoed dankzij de sfeer die in de game hing. Hoe de game er over het algemeen uit zag, had hier weinig mee te maken. Nu we richting de volgende generatie van video games gaan, focussen veel studio’s zich op het zo mooi mogelijk maken van een game. Dat is begrijpelijk, maar het kan de kwaliteit en sfeer schade toe brengen. De sfeer van de Amnesia games zit hem namelijk meer het design van de omgeving en de achtergrondmuziek die gebruikt wordt. De subtiele veranderingen die steeds duidelijker worden naarmate de geestelijke gezondheid van jouw personage aftakelt, zijn erg belangrijk. Die subtiliteit is één van de ijzersterke punten van de game, die ervoor zorgt dat de spanning snijdend is.

Daarnaast zeggen de visuals natuurlijk weinig over de kwaliteit van de game en de gameplay. Kijk bijvoorbeeld naar de Silent Hill-serie. De oudere games zagen er niet geweldig uit, maar daar was ook het minst aandacht aan besteed en amper geld in gestopt. Het verhaal was goed, angstaanjagend en voor de sfeer gold hetzelfde. De nieuwere games zien er visueel een stuk beter uit, maar zijn alle spanning en verrassingselementen kwijt die je wel gewend bent van de Silent Hill games.

De game te makkelijk maken

Dit is ook waar het fout ging bij Amnesia: A Machine For Pigs. De game was vergeleken met het origineel veel te makkelijk. Natuurlijk is het prima om een game toegankelijk te willen houden, maar hiermee sloegen ze toch echt de plank mis. Veel games zijn tegenwoordig een stuk minder moeilijk dan ze vroeger waren. Met uitzondering van games als Dark Souls en Shovel Knight natuurlijk, maar ook bij de Dark Souls-serie zie je dat de games eenvoudiger werden na het origineel. Daar wonnen ze nieuwe spelers mee, maar veel bestaande fans werden ineens minder enthousiast over de RPG. Dat is een afweging die je dan maakt. Ik, als fan van de originele Amnesia game, zou het enorm zonde vinden als Rebirth een stuk makkelijker wordt dan The Dark Descent.

Horror games variëren erg in moeilijkheidsgraad, maar dit heeft meer invloed op hoe eng de game echt is dan je zou denken. Als je op je gemakje door alle puzzels en raadsels in een game heen komt, hoef jij je alleen nog maar druk te maken om eventuele monsters of andere vijanden die achter je aan zitten. Dat kan op zich al eng genoeg zijn, zoals het in The Dark Descent zeker was. Maar als je achterna gezeten wordt door een angstaanjagend monster en dan ook nog eens echt moet nadenken over puzzels en raadsels, voordat je aan hem kan ontsnappen dan stijgt je adrenalinelevel pas echt uit de pan. Uiteindelijk is dat de reden dat we horrorfilms kijken en horror games spelen, omdat we die adrenaline willen voelen, toch?

Het monster uit The Dark Descent kopiëren

Dat monster komt af en toe nog steeds voor in mijn nachtmerries. Ja, dat is een goed teken. Maar ik heb wel liever dat hij in mijn nachtmerries blijft en niet terugkomt in Rebirth. Wat het monster van The Dark Descent zo eng maakte (afgezien van het feit dat hij zonder waarschuwing verscheen) was dat hij origineel was. Ik heb nog nooit eerder zoiets gezien. Wat is het nou eigenlijk? Geen idee. Maar daar gaat het ook niet om. Het is origineel, het is nieuw, het is verrassend. Mensen zijn bang voor wat ze niet kennen en ik hoop dat ze daar in Amnesia: Rebirth gebruik van gaan maken.

Natuurlijk is dat ook wel wat je verwacht als een gamestudio zegt dat ze gebruik gaan maken van elementen uit de psychologie om hun horror game naar een hoger niveau te tillen. Ik verwacht dus ook niet dat ze in herhaling zullen vallen, maar helaas weet je het maar nooit. Aangezien ik van de trailer alleen al claustrofobisch werd, heb ik erg hoge verwachtingen van Amnesia: Rebirth. En ik hoop echt dat de game aan mijn verwachtingen gaat voldoen, want we hebben echt weer een keer een goede horror game nodig. Eentje waar we weer nachtmerries van kunnen krijgen.

Nog maar een paar weekjes wachten en dan kunnen we Amnesia: Rebirth gaan spelen. En weer lekker nachtmerries krijgen. Midden in de nacht aan mijn vriend vragen of het licht aan mag. Goede tijden. Ik heb er alle vertrouwen in dat Frictional er iets moois van heeft gemaakt. En zo niet, dan ga je mijn frustraties wel horen in de review.