Film: Sonic The Hedgehog - vermakelijke film, maar niet voor Sonic-fans

De live-action film Sonic The Hedgehog heeft in het afgelopen jaar veel stof doen opwaaien. In mei vorig jaar werd het design van de blauwe egel onthuld en die trailer werd op z'n zachtst gezegd niet goed ontvangen. Na veel kritiek van fans besloot Paramount om het ontwerp van Sonic compleet om te gooien en de egel een hoognodige make-over te geven. Het nieuwe ontwerp van Sonic leek een stuk beter in de smaak te vallen, maar betekent een goed ontwerp van het hoofdpersonage ook dat de film in zijn geheel goed is? Ik bezocht de lokale bioscoop om dat even voor je uit te zoeken. Oh ja, spoiler warning.

Gotta Go a different way Fast

Sonic The Hedgehog begint met een veel te gedetailleerde introductie. Hierin zien we hoe een kleine Sonic door Green Hill Zone rent en middels een magische gouden ring moet ontsnappen naar de aarde omdat hij achterna gezeten wordt door schurken die hem zijn superkracht, zijn enorme snelheid, willen ontnemen. Zijn mentor, de uil Longclaw, gooit een van de bekende gouden ringen in de lucht en maakt daarmee een portaal naar de aarde. Eenmaal op aarde gekomen, leidt Sonic een rustig leventje in het kleine dorpje Green Hills in Montana. Sonic realiseert zich dat hij toch vrij eenzaam is en weet, door heel snel achter elkaar rondjes te rennen op een honkbalveld, een elektrische schokgolf door het dorp te sturen waardoor het hele dorp zonder stroom komt te zitten. Uiteraard wil de Amerikaanse regering weten wat er precies is gebeurd en geeft de excentrieke dokter Robotnik de taak om dit uit te zoeken. Wat volgt is een heksenjacht op de blauwe egel, waarbij Sonic met de kracht van vriendschap uiteraard weet te overwinnen.

Goed, laat ik allereerst even zeggen dat ik een enorme Sonic-fan ben en dus ook als zodanig in de bioscoopzaal ben gestapt. Met de gedachte dat deze film gebaseerd is op de Sonic-gamefranchise vielen mij gelijk al een aantal dingen op. Ik kreeg namelijk het idee dat Paramount buiten Sonic zelf, wat ze eerst dus ook al niet goed deden, niet erg veel van haar bronmateriaal heeft geraadpleegd bij het maken van deze film. Ten eerste werken de gouden ringen die Sonic in elke game moet verzamelen niet op de manier zoals in de film wordt getoond. De ringen zijn geen portalen naar andere werelden en de ringen waar Sonic in de games wel doorheen kan springen, leiden naar speciale levels waar hij nog meer ringen kan verzamelen. Daarnaast heeft Sonic in de film, naast de superkracht om ontzettend snel te kunnen rennen, ook de kracht om elektriciteit op te wekken wanneer hij ontzettend snel gaat. Deze elektromagnetische krachten bezit Sonic in de games niet en het is dan ook vreemd om te zien dat Sonic deze krachten in de film wel bezit. Ook kan Sonic blijkbaar zo hard rennen, dat de wereld om hem heen stil komt te staan. Dit kan natuurlijk alleen door het gebruiken van de Chaos Control en de vereiste Chaos Emeralds, maar die zitten, uiteraard, niet in deze film.

De ene cliché na de andere

Goed, als we even doen alsof we niets van Sonic The Hedgehog af weten, dan is deze film dus gewoon een leuke familiefilm met actie en humor. Helaas is het plot van de film flinterdun en overal en nergens te vinden. Sonic is eenzaam? Uhh Paramount, weten jullie niet dat SEGA Sonic zo bizar veel vrienden heeft gegeven en in de nieuwere games het "power of friendship" zo hard door onze strot heeft geduwd dat het bijna vervelend begint te worden? Waar zijn Tails, Knuckles en Amy dan? Waar zijn Shadow, Silver en Rouge? Precies, niet in deze film. Daarnaast zit de film vol generieke filmclichés die je van mijlenver al ziet aankomen. Om uit de klauwen van Robotnik te blijven, raakt Sonic bevriend met de sheriff Tom Wachowski. Sonic en Tom raken al gauw bevriend en beleven samen in een paar uur tijd de typische "bro" avonturen. Zo maken ze samen een roadtrip en raken ze verzeild in een bargevecht. Ook hebben ze een emotioneel gesprek waardoor ze eventjes ruzie krijgen, maar leren ze al gauw dat ze toch eigenlijk liever niet zonder elkaar willen en zitten ook de nodige feelgood-momenten erin. Yup, tik de hokjes voor alle clichés maar af. Oh ja, Tom heeft ook nog een gestoorde schoonzus die om wat voor reden dan ook in deze film moet zitten.

Uiteraard moet er in deze film ook een schurk zitten en dat is, zoals het in een Sonic-film hoort te zijn, Robotnik. Dr. Robotnik is in deze film echter een gestoorde wetenschapper die door de Amerikaanse regering in wordt gezet om de oorzaak te vinden van de vreemde stroomuitval die Green Hills getroffen heeft. Uiteindelijk besluit Robotnik, gespeeld door Jim Carrey, om Sonic zelf gevangen te nemen en zijn elektromagnetische krachten te gebruiken om Robotnik's eigen legertje aan robots en andere machines van een oneindige bron van stroom te voorzien. Waarom Robotnik ineens zijn eigen plan getrokken heeft of waarom de regering hem geen halt heeft toegeroepen mag Joost weten. Dat wordt in de film namelijk niet duidelijk gemaakt.

Jim Carrey maakt veel goed

Ok, de film is dus niet heel trouw aan de games en het verhaal is niet al te sterk. Is er dan nog wel iets goeds aan de film? Uhh, er zit humor in? Ik moet toegeven dat ik wel een keer of twee heb moeten lachen toen ik de film aan het kijken was. Het moment dat mij het meeste bij was gebleven, was de scène waarin de dorpsgek naar het politiebureau ging om aan te geven dat hij Sonic, die hij The Blue Devil noemt, heeft zien rennen. De dorpsgek laat vervolgens een tekening van deze blauwe duivel zien en die ziet er precies uit als de Microsoft Paint-tekening van de Sanic Hegehog-meme. Deze vette knipoog naar een stukje internetcultuur kan ik zeker waarderen.

Naast de humor die hier en daar terug te vinden is, doen ook de acteurs het in deze film wel goed. Tom Wachowski wordt gespeeld door acteur James Marsden, die ik persoonlijk eigenlijk alleen ken van de film Hairspray. Marsden zet zijn rol als sheriff prima neer en weet op een natuurlijke manier met de CGI van Sonic om te gaan. Zijn personage heeft helaas vrij weinig diepgang, maar dat is aan de schrijvers te wijten. Ook Jim Carrey, die de rol van Robotnik vertolkt, doet dit uitstekend. Een van de meer memorabele momenten uit de film is dan ook een scène waarin Robotnik in zijn laboratorium allerlei onderzoeken aan het doen is en zijn snode plan aan het smeden is om de blauwe egel in handen te kunnen krijgen. Gepaard met zang en dans weet Carrey hier de gestoorde maar goofy wetenschapper heel goed neer te zetten.

Eindoordeel van Claudia Tjia

Sonic The Hedgehog is een film die overduidelijk bedoeld is voor het grote publiek en niet slechts voor de fans van de game-franchise. De film bevat luchtige actie, hier en daar wat humor en probeert niet al te veel te leunen op de games om het plot voor iedereen toegankelijk en begrijpelijk te maken. Daarom speelt de film zich ook in Amerika af en niet in de Green Hill Zone of de andere bekende plekken uit de kleurrijke wereld van Sonic. Sonic The Hedgehog is een vermakelijke film om je kids mee naartoe te nemen als je wilt dat ze een paar uurtjes iets anders gaan doen dan Fortnite spelen. Ben je echter een grote Sonic-fan of enigszins bekend met de game-franchise, dan is deze film de zoveelste PG-actiefilm met toevallig een gamepersonage in de hoofdrol, maar die verder niets met de game van doen heeft. Halverwege de aftiteling van de film krijgen we een scène te zien waarin Robotnik's uiterlijk gedurende zijn ballingschap verandert naar dat van de Robotnik die wij kennen van de games en ook verschijnt Tails door een portaal naar de aarde om naar Sonic te zoeken. Hiermee wordt dus niet alleen geïmpliceerd dat er een vervolg van de film komt, maar ook dat dit potentiële vervolg meer verband zal houden met de games. Zitten we daar echter nu nog wel op te wachten?