Opinion: Gameliner goes next-gen

Geplaatst: 7 februari 2013 12:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Later dit jaar worden de nieuwe consoles verwacht, dus kunnen we ons voorbereiden op games die er nog beter, gedetailleerder en realistischer uit gaan zien. Een groot voordeel daarvan is natuurlijk dat de impact van bepaalde gebeurtenissen vele malen groter is dan bij het aanzien van de huidige blokkendoos waar we naar moeten kijken. Eindelijk zullen we emotie in games ervaren zoals het bedoeld is. Emotie waar de acteurs van Goede Tijden, Slechte Tijden nog een puntje aan kunnen zuigen, al kunnen die natuurlijk al een puntje zuigen aan de acteerprestaties van een basisschoolkind dat wegduikt in de schoolbus na terugkomst van een schoolreisje. Huh, waar zijn onze kinderen nou? Je hoort het de wachtende ouders op de parkeerplaats al denken. Ik herinner mij het nog als de dag van gisteren.

Hoe dan ook: emotie. Dat is waar het allemaal om gaat draaien bij de komende games. We lezen regelmatig in reviews hoe we emotioneel worden betrokken bij de gebeurtenissen rond de hoofdrolspeler. Deze moet emotie uitstralen, net als de tegenspelers. Het zal mij echter benieuwen in hoeverre ontwikkelaars deze emotie durven door te voeren. Kijkt Kratos straks recht in de bange blik van een slachtoffer voordat hij met een welgeplaatste zwiep het hoofd door de lucht doet tollen? En kunnen we in GTA V of VI een hoer verkrachten alsof we er echt bij zijn? En nog belangrijker: willen we dat wel?

In welke mate willen we eigenlijk emotioneel betrokken worden en tot welke hoogte willen we een groot deel van de emotie aan onze fantasie overlaten? Ik word bijvoorbeeld zelf doodziek van verhalende racegames die worden verkocht met leuzen als "Be the driver". Laat mij maar gewoon in een menu op start klikken en laat de rest maar aan mijn fantasie over. Ik bedenk zelf wel hoe racer X en ik een verleden hebben, terwijl ik hem nipt voor de finish inhaal en hij na afloop wordt verguisd door de menigte. En laat me alsjeblieft hersenloos hacken en slashen, zonder mijzelf daarbij te martelen met een ongemakkelijk gevoel in mijn maag. Daar wordt ik in het dagelijks leven al vaak genoeg mee geconfronteerd. Daarom speel ik juist games: om te ontspannen!

Heerlijk om zo in een column een negatief licht op positieve zaken te laten schijnen. Natuurlijk kijk ik uit naar de mogelijkheden van de next-gen. Het wordt allemaal nog vetter, mooier en overtuigender. Ik kan niet wachten! Vanaf nu laat ik mij dus meevoeren met de hype. De negatieve gedachten laat ik wel over aan de emo's, zoals Peter, die onlangs de redactie, bestaande uit evenwichtige nerds, op zijn grondvesten liet schudden door met een piercing door zijn onderlip op de proppen te komen. No offence, Peter. Je bent gewoon next-gen!

Lees meer