Opinion: Verloren game-uren

Geplaatst: 13 december 2012 12:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Op het moment dat ik deze column schrijf, zit ik in de trein. Ik moet toch wat doen tijdens mijn dagelijkse reis naar de universiteit en om nou elke keer de studieboeken in te duiken is ook niet alles. En het is absoluut beter dan het moeten staren naar je mede treinreizigers. Hoewel, het soort mensen dat je dagelijks in de trein tegenkomt is soms het bekijken waard. Hooggehakte dames met net iets teveel lippenstift (en ook nog knalrood), dikke mannetjes in een te strak pak, in hun mobieltje kwebbelende schoolmeisjes waarvoor de buitenwereld niet lijkt te bestaan en ga zo maar door. Maar ook dat ene jongetje dat een dagje vrij is van school en naast zijn moeder op eenhandheld van Nintendo zit te gamen. En dan wordt het mij pijnlijk duidelijk: de laatste paar weken heb ik één van mijn hobby's zonder pardon tijdelijk aan de kant geschoven. Gamen is de afgelopen periode het ondergeschoven kindje geweest - sterker nog, ik kan me het moment dat ik voor het laatst de Xbox heb opgestart niet eens meer herinneren.

Hoe dat komt? Tja, de reden is niet origineel, maar o zo waar: ik heb het (te) druk. De universiteit vraagt naast mijn normale studiewerk sinds kort ook aandacht voor andere studentjes die ik dien te begeleiden op hun pad naar de roem. Aan de ene kant zeker niet vervelend om te doen, maar aan de andere kant ook enorm tijdrovend. Aan sommige studenten heb je geen kind, maar bij anderen vraag je jezelf af hoe het ooit heeft kunnen gebeuren dat ze toegelaten zijn tot een universiteit. Het zijn die studenten die een veer in hun toetsenbord lijken te hebben; zodra hun vragen beantwoord zijn zorgt het verende toetsenbord ervoor dat de hand alweer omhoog schiet, als teken dat de volgende vraag op me ligt te wachten.

Kort gezegd: het is allemaal niet makkelijk voor me. Na een lange dag werken en studeren is het immers enorm aanlokkelijk om de console nog even onder het stof vandaan te halen en verder te gaan met bijvoorbeeld Assassin's Creed 3 - een game die ik nog altijd maar voor ongeveer de helft heb doorgespeeld. Maar ja, de volgende dag is er alweer die wekker die me vroeg in de ochtend uit mijn game-dromen wegtrekt. En ik kan het die lieve studentjes natuurlijk niet aandoen om nog half slapend op te komen dagen, al was het alleen maar om te voorkomen dat ik vanwege mijn lage oplettendheid zo'n verende hand in mijn gezicht krijg.

Is er dan niets positiefs te ontdekken aan een drukke periode als deze? Nou, toch inderdaad ééntje, en dat is het vooruitzicht op een lange kerstvakantie (of misschien moet ik wel wintervakantie zeggen) waarin ik al die verloren game-uren weer in kan halen. En jongens, daar ben ik echt aan toe!

Lees meer