Preview: Tekken 7

Geplaatst: 11 mei 2017 16:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Het is zover. Tekken 7 heeft eindelijk een gouden status gekregen wat betekent dat de game klaar is voor de drukkerij. Als fan van het genre kan ik niet wachten om de game in mijn hebberige tengels te krijgen. Tekken is één van de weinige games die zich staande weet te houden in het 3D fighting genre. Het heeft echter lang moeten duren eer er weer een nieuw deel uit kon komen. De reden? Geen idee, maar dat doet er ook niet toe. Over een krap maandje is dat namelijk allemaal verleden tijd!

Epic is het woord

Tekken weet zich al jarenlang staande te houden en dat is toch wel iets episch. Inmiddels zijn we aanbeland bij het officiële zevende deel, en die beloofd groter en epischer dan ooit tevoren te worden. We krijgen dit keer meer van alles in een franchise die normaliter al bomvol content zit. Zo krijgen we dit keer een verhaallijn waarin verraad, dood en verderf centraal staan. Natuurlijk volgen we wederom de Mishima-familie die weer diep verstrengeld zit in menig complot. Het is alweer zo'n 25 jaar geleden dat dit complot startte, dus Namco Bandai besluit om maar even een recap te geven. We maken dus weer alles mee en dat is een welkome aanvulling.

De verhalende factor is echter niet meer dan bijzaak. Het gaat uiteindelijk allemaal om de gameplay en die is aanzienlijk veranderd. Tekken heeft namelijk behoorlijk wat overgenomen van concurrerende 2D-fighters (Street Fighter kuch kuch). Niet alleen zit er een personage van Capcom in Tekken, maar ook een aantal gameplaymechanics. Zo ontgrendelen spelers die onder 25% health zitten de zogeheten Rage mode. Hiermee krijg je toch nog een laatste kans om het tij te keren. Aanvallen zijn krachtiger en met behulp van knoppencombinaties voer je alles verwoestende combo's uit. Deze combo's, genaamd Rage Arts, kent ook een Ultra versie waarin je een cinematic krijgt van hoe jouw personage de ander compleet aftuigt (klinkt bekend niet?).

Pro's en cons

Is bovenstaande dan positief of negatief? Naar mijn mening is het een beetje van beide. Tekken is altijd zo'n game geweest waarin je altijd won als je heel goed was. De ultra's brengen daar echter verandering in wat zeker frustratie gaat opleveren. Street Fighter heeft immers hetzelfde concept, maar Tekken onderscheidde zich juist door dat niet te doen. Toch is de basis van het vechten erg goed. Tijdens een hands-on-sessie heb ik de game uitvoerig kunnen spelen en wist ik na jaren afwezigheid weer de ene na de andere combo uit de mouw te schudden om zo onze eigen Alex te vernederen.

Dit is natuurlijk ook de eerste Tekken die op de next-gen-consoles verschijnt. Dat resulteert in een fraaie upgrade en de game ziet er dan ook erg goed uit. Dit is veruit de meest appetijtelijke fighting game om te zien die tot op heden beschikbaar is. Daarbij zitten er ruim dertig personages in de game die ieder weer een andere manier van spelen hebben. Dat is een flink roster in vergelijking met bijvoorbeeld Street Fighter V. Het heerlijke aan Tekken is uiteraard dat de personages variëren van absurd tot zeer serieus. Ze zitten er weer grotendeels allemaal in, van opa Mishima tot grizzlybeer Kuma. Het is dan echter weer jammer dat de absurde spelletjes uit voorgaande delen niet in Tekken 7 zitten. Wanneer mag ik verdomme weer een potje bowlen of beachvolleyballen?!

Voorlopig oordeel

Van wat ik heb kunnen zien en spelen beloofd Tekken 7 een waardevolle toevoeging in de franchise te worden. De game ziet er zeer fraai uit en wellicht weet het toevoegen van het verhaal wat houvast te bieden voor de offline spelers. Ik ben het echter niet eens met al de toevoegingen. Zo zie je dat Namco Bandai flink heeft gekeken naar bijvoorbeeld Street Fighter en is die scheidingslijn wat vervaagd ten opzichte van eerdere delen. De game is echter al goud en over een paar weekjes kan ik pas echt een oordeel vellen.

Tekken 7 verschijnt 2 juni aanstaande op de PlayStation 4, Xbox One en pc

Rudy Wijnberg Head of Media

Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…

Lees meer