Preview: Whiskerwood - De katten zijn genadeloos

Het survival city-builder genre is niet voor iedereen en daardoor is het al een tijdje een niche-subgenre. Het zijn geen games waar je aandacht schenkt aan het bouwen van een mooie stad en waar een toevoer van mensen gegarandeerd is. In plaats daarvan staat het overleven centraal en dat wordt altijd bemoeilijkt door strenge winters of droogtes. Het verzamelen van voedsel, het zorgen voor een onderkomen en je kolonie niet te snel uitbreiden is de strategie die wordt gehanteerd. Het kan daardoor rampzalige gevolgen hebben als een bewoner sterft. Voorplanting gaat nu eenmaal niet zo snel en als alle bewoners dood zijn, dan is het game over. Tegenwoordig zie ik steeds meer indie-studio's die het aandurven om een survival city-builder te ontwikkelen. Dat juich ik toe, want ik kan er geen genoeg van krijgen. Al helemaal als ontwikkelaars besluiten om dieren in de hoofdrol te plaatsen. En dat brengt ons bij de Early Access van Whiskerwood. Waarin een groep muizen vertrekt naar de grenzen van het rijk om de overheersers tevreden te houden.

De muizen hebben het zwaar

In de wereld van Whiskerwood zijn de katten de heersers en daardoor laten zij al het vuile werk opknappen door schattige muizen. Om het rijk van meer grondstoffen te voorzien en om het uit te breiden met kolonies, wordt een kleine groep muizen met een boot bij een aantal eilanden afgezet. Daar begint het harde werk, want je kunt niet alleen focussen op het overleven. Wanneer je net op een eiland aankomt, is het de bedoeling dat je direct hout en bessen verzamelt. Met deze aanpak kun je uiteindelijk echte huizen bouwen en een kleine cafetaria. De katten zijn zo aardig om af en toe een schip te sturen met materialen en nieuwe muizen. Of je dit aanneemt ligt aan jezelf, maar er zit een addertje onder het gras. Eentje die ik zo ga benoemen. De katten hebben je niet naar een utopia gestuurd, waardoor de eilanden onvruchtbare plekken hebben, er veel steen in de grond zit en er weinig ruimte is voor uitbreiding. Je muizen niet laten sterven door kou en honger is dus niet je enige aandachtspunt.

Naarmate je wat dagen verder bent, komt je kolonie wat meer op gang. Ondertussen heb je dankzij de leveringen van planken al wat boerderijen kunnen plaatsen en zorgt de visserij voor een mooie toevoer van voedsel. Jouw aanpak bepaalt uiteraard waar je de focus op legt. Zo duurde het bij mij eventjes voordat ik zelf houten planken kon produceren en kleding kon maken. En dan heb ik het nog niet over het onderzoeksysteem. Om meer gebouwen en decoraties vrij te spelen, zul je die eerst moeten onderzoeken. Daarvoor heb je wel een onderzoekscentrum nodig waar alleen specifieke muizen in kunnen werken. De muizen zijn namelijk onderverdeeld in guilds, waardoor ze extra productief zijn als ze op de juiste plek werken. Je hebt echter ook nog meester-ambachtslieden, leerlingen en hoogopgeleide muizen. Alleen de opgeleide muizen kunnen werken in een onderzoekscentrum en daarom is het accepteren van de juiste muizen bepalend voor je overlevingskans. De muizen hebben daarnaast een persoonlijkheid die positieve of negatieve bonussen geeft. Sommige lopen trager, zijn sneller ziek of zijn zo sterk dat ze meer kunnen dragen.  

Als de kat van huis is.....

In eerste instantie lijkt Whiskerwood de typerende formule van het survival city-builder genre te volgen en lijkt de game zelfs een beetje op Timberborn. Dit laatste komt voornamelijk door de stijl die wordt gehanteerd en de focus op dieren. Met daarbij de belangrijke overeenkomst dat je in Whiskerwood huizen en gebouwen kunt stapelen en de grond kunt weghalen, zodat je onder de grond kunt bouwen. Dit systeem past goed bij de vreemde, heuvelachtige eilanden waar je op terechtkomt en biedt de nodige creativiteit voor de speler. Vooral omdat je met platformen de ruimte op het water kunt gebruiken. En toch gaat Whiskerwood een andere richting op. Aan het eind van de dag verdien of verlies je reputatie. Deze reputatie wordt berekend aan de hand van de gevoelens en gedachten van de muizen. Slapen ze buiten, valt het bad of het voedsel tegen, dan lever je punten in. Hebben ze echter kunnen eten in de cafetaria, dragen ze fatsoenlijke kleding en is hun slaapplek in een echt huis, dan krijg je juist punten. De reputatiepunten zijn extreem belangrijk, omdat je hiermee muizen kunt opkopen en je er wetten mee kunt activeren. Overleven is daardoor niet genoeg, want je moet de muizen ook gelukkig houden. Het mooi maken van je dorp kan daarbij al helpen. De muizen worden namelijk blij als ze langs een bloemenperk of boom lopen. Aangezien ik altijd een aantrekkelijke stad probeer te maken, is het fijn dat je zonder kosten de paden mag decoreren. Je kunt daardoor losgaan met het plaatsen van lampenposten, hekken, stoelen en bloempotten. Het zorgt ervoor dat je kolonie er net wat mooier uitziet.

Nu benoemde ik net al kort dat de katten zo aardig zijn om schepen met muizen en materialen naar je eiland te sturen. En daar word je eigenlijk helemaal niet zo blij van. Je betaalt standaard de reiskosten van deze schepen en de materialen die je koopt, koop je op lening. Die kosten worden allemaal aan je schuld toegevoegd. Nu kun je de materialen weigeren, maar als je dat blijft doen, dan denken de katten dat je hele andere plannen hebt. De muizen zullen dit ook in de gaten krijgen en hebben dan de neiging om rebelse gedachten en roddels te verspreiden. De muizen die koningsgezind zijn beginnen daar dan weer over klagen, terwijl de andere muizen juist harder werken. De katten hebben besloten om ook nog administratiekosten en populatiekosten per dag te berekenen. Een schuld loopt al snel op naar de vierhonderd muntstukken. Wanneer het schip aankomt is het tijd om je hardverdiende grondstoffen in te leveren. Denk dan aan hout, katoen, vlas, maar voornamelijk ook steenkool en edelstenen. Weet je alles in één keer te betalen, dan word je beloond met een blauwdruk of extra grondstoffen. Kun je echter maar vijftig procent afbetalen, dan is er een hoge kans dat er vijf tot zeven kanonskogels in het rond vliegen. De katten schieten gericht, waardoor gebouwen vernietigd worden. Gelukkig blijven alle paden, decoraties en de twee hoofdgebouwen staan. Je populatie te snel uitbreiden heeft daardoor niet alleen negatieve gevolgen voor de overlevingskans, maar ook voor de kans om je schulden telkens op tijd af te betalen. Doordat het in de winter te gevaarlijk is om naar de kolonie te varen, heb je even een korte pauze.

De katten zijn verder niet de enige bedreiging. Het stuk van de oceaan waar jouw kolonie zich bevindt, is tevens het jachtgebied voor piraten. Zij hebben de nodige eisen en als je daar niet aan voldoet liggen je gebouwen weer in puin. De goederen die de piraten willen zijn heel anders dan de katten, dus daar moet je telkens rekening mee houden. Whiskerwood kun je daardoor zien als een survival city-builder die je genadeloos afstraft bij de verkeerde beslissingen. Hoe frustrerend dat ook is, het is precies wat je van het genre verwacht. Net zoals een soulslike bieden deze games nu eenmaal de nodige uitdaging. In dit geval krijg je aan het begin van de game wel de nodige opties. Op de normale moeilijkheidsgraad heb je vaak de perfecte balans, maar als je liever wat makkelijker wilt starten dan is dat mogelijk. Zo kun je bijvoorbeeld de hebzucht van de katten wat lager zetten. De game moeilijker maken is met de Early Access direct inbegrepen. Om je een beetje op weg te helpen kun je quests aannemen en voltooien. Hier zit geen tijdslimiet aan vast, waardoor je uiteindelijk de beloningen kunt aannemen.

Voorlopig oordeel van Anita van Beugen

Minakata Dynamics levert met Whiskerwood een survival city-builder met een sterke basis af. Het is daarbij duidelijk dat ze geen genade kennen, want je wordt absoluut afgestraft. En laat dat nu net hetgeen zijn wat je wilt bij dit genre. Aangezien de game gaat verschijnen in de Early Access kunnen we de nodige updates verwachten. De focus van de ontwikkelaars ligt op het toevoegen van meer gebouwen, productielijnen en quests. Ze zijn zelfs bezig met combat op zee. Nu ben ik vooral benieuwd naar de productielijnen en gebouwen, want er kunnen er zeker meer bij. Daarnaast ben ik geen fan van combat in survival city-builders. Wat ik vooral wil zien, is de optie om gebouwen te spiegelen en om de prioriteit van de boerderijvelden te bepalen. Daarnaast mag de reputatie en de wensen van de katten iets duidelijker worden aangegeven. De focus op het afbetalen van de bizarre bedragen draagt bij aan de moeilijkheidsgraad, maar het was mij niet altijd duidelijk waarom ik alsnog vijf kanonskogels kreeg, terwijl ik netjes vijftig procent had afbetaald. Bij de piraten wordt de hoeveelheid kogels wel netjes aangegeven. Het is een kleinigheidje, want de rest van de interface is meer dan duidelijk. Whiskerwood is daardoor een game die ik absoluut kan aanraden. Vooral als je de nodige tijd hebt gestoken in games zoals Timberborn, Banished en Patron.