Retrospectief: Deep Fear

Geplaatst: 21 maart 2017 10:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Al zolang als dat ik artikelen schrijf voor Gameliner heb ik het met regelmaat gehad over mijn voorliefde voor grimmige games. Het is dan ook niet de eerste keer dat ik het over Deep Fear ga hebben, want in een drie van die over RE-imitators heb ik deze titel ook al eens beknopt besproken. Graag wil ik er eens dieper op induiken, en jullie meenemen naar de bodem van de oceaan. Alleen in dit gebied zijn geen Snorkels of Spongebob te vinden. Wat we echter wel vinden zijn monsters, moord en misère. Het is immers niet voor niets dat de game Deep Fear heet.

SEGA Saturn systeem

Deep Fear is officieel de laatste game geweest die in het westen uitkwam op de Saturn. Net zoals bij bijna alle consoles in de geschiedenis het geval is, kwamen er op het laatst nog juist een aantal pareltjes uit voor het systeem. Deze zijn vandaag de dag erg schaars en erg duur, waaronder Panzer Dragoon Saga als meest beruchte titel. Deep Fear valt ook in dit rijtje. Het heeft weinig gescheeld of deze vrij obscure en short-lived Saturn-console was volledig aan mij voorbij gegaan. Ik was altijd van Nintendo en Sony, en had niet veel met SEGA. Een vriend van mij die juist nogal sterk pro-SEGA was, tipte mij dat ik als survival horror-liefhebber echt eens Deep Fear moest spelen. Ik mocht de game, inclusief een Saturn, één maand lang lenen, hij stond erop. Ik besloot deze duik maar eens te nemen.

Horror Survival games

Eerst liet ik de grote zwarte kast met Deep Fear een beetje links liggen. Tot ik op een rustige avond eens behoefte had aan een nieuwe game. Deep Fear maar eens trachten dan. Het duurde niet lang eer ik besefte dat dit inderdaad een game geheel naar mijn smaak ging zijn. Deep Fear had net zo goed Alone on the Dark Oceanfloor of Resident Seavil kunnen heten (andere woordgrappen in de reacties zijn welkom). Heerlijk, want zoveel van dat soort spellen zijn er zelfs vandaag de dag nog altijd niet. Twee weken later ging ik weer langs bij mijn pro-SEGA vriend, met de vraag of hij voor mij alsjeblieft een goeie Saturn voor een mooie prijs wist te vinden. Een verstandige beslissing, want het bleek een apparaat vol met hidden gems te zijn.

Unieke aspecten van Deep Fear

Deep Fear is duidelijk een antwoord van SEGA op het succes van Resident Evil. Een overduidelijke kloon, maar de game is op een aantal vlakken zelfs beter dan Resident Evil, al vind ik de één niet specifiek beter dan de ander. De setting en het verhaal van Deep Fear zijn erg origineel. Op de bodem van de oceaan staat een groot onderzoekslab, waar een onderzeeër aanmeert. Daar is iets verkeerds aan boord Vervolgens transformeert in de loop van het verhaal langzaamaan iedereen in een bizar monster. Het is aan jou om de oorzaak beetje bij beetje te ontrafelen. Deze premisse klinkt niet bijster origineel, maar hoeveel games zijn er met deze setting? Juist: vrijwel geen. De game is met twee discs ook behoorlijk lang, en hoe verder je komt, des te vetter het verhaal wordt. Het acteerwerk is nóg slechter dan dat ik ooit heb meegemaakt, maar dat is juist eerder leuk dan irritant.

Verdere aspecten

Wat valt er verder nog te zeggen over Deep Fear? Iets wat ik erg fijn vind aan de game is dat je nooit echt ammo-problemen hebt. Er hangen op bepaalde plekken kastjes aan de muur waar je eigenlijk te allen tijden je guns kunt bevoorraadden. Je kunt niet alle soorten guns meesleuren, dus hier komt een tactisch element bij kijken. Vooral bij bazen (en die heeft Deep Fear zat) is het gewoon bruut knallen geblazen. Het haalt de pittige edge, die Resident Evil wel heeft, weg. Alleen daarom al vind ik het leuk om Deep Fear ter afwisseling te spelen, zodat je eens een survival-horrorgame speelt waarbij je niet op elke fucking kogel hoeft te letten. Deep Fear is ondanks dit element nog altijd niet makkelijk, want je raadt het wellicht al: de monsters kunnen nogal wat kogels incasseren, vooral de bazen zijn sponzen. En dat is lang niet gek, aangezien je op de bodem van de oceaan zit. Dat er echter zo ontzettend veel geweren en munitie op het complex aanwezig zijn, geeft wel te denken.

Help Peter, ik wil graag de game kunnen spelen!

Hoe kun je deze game ervaren zonder illegaal bezig te zijn of heel erg diep in de buidel te moeten tasten? Ik kwam er zelf onlangs ook pas achter dat de PAL-versie die ik in mijn kast heb staan blijkbaar één van de duurste games is in mijn collectie. Gelukkig is de Japanse versie makkelijk verkrijgbaar, en daarbij vrij goedkoop. Deze hele game is ook in de Japanse versie vrijwel volledig in het Engels, op een enkel stukje tekst na, en prima speelbaar. Dus, koop een Saturn of zoek die oude zwarte doos thuis op, en speur wat rond op Ebay voor de game. Je krijgt er geen spijt van.

Lees meer