Stel je niet aan en speel die game op Hard, Nightmare of Legendary

Hollow Knight: Silksong is uit en mocht het je zijn ontgaan: het is een meesterwerk. Maar goed, dat wil niet zeggen dat het voor iedereen geschikt is. Vergelijkbaar met Elden Ring, Sekiro, Cuphead en zelfs de voorganger Hollow Knight moest men eerst eventjes heel hard huilen, omdat ze de game net een uurtje of vier hebben gespeeld en nu al met de realiteit worden geconfronteerd dat ze nog niet goed in de game zijn. Is dit erg? Nee, maar wat verwacht je? Ik heb ook een aantal keer tijdens mijn Silksong-playthrough lopen schelden en tieren, maar dat was niet vanwege slecht gamedesign. Het is kenmerkend voor het moderne gamepubliek om te klagen over de moeilijkheidsgraad, maar ik kan daar eigenlijk hele korte metten mee maken.

Wellicht dat ik nu een aantal collega's voor de bus gooi met deze statements, maar ik kan er geen doekjes om winden. Ik ben fanatiek voorstander van uitdaging in de puurste vorm. Ik heb nog nooit een game gespeeld op de geadverteerde 'story mode' en ik zou mezelf ook niet in de spiegel kunnen aankijken als ik dat willens en wetens zou doen. Nee, geef mij maar hard, brutal, legendary en nightmare - kort samengevat onder het begrip moeilijk. Push mij in de game en zorg ervoor dat ik te allen tijde m'n koppie erbij moet houden. Een playthrough op z'n gewoontjes of normaaltjes is vaak een teken van desinteresse. Zeker als we het hebben over games met diepgaande systemen.

En dat is het mooie aan een game op hard spelen - of de ingebakken moeilijkheidsgraad omarmen - je wordt geforceerd om gebruik te maken van alle gameplay-mechanics. Ja, in Hollow Knight: Silksong is het niet effectief om alleen maar te rekenen op je naald, want je hebt diverse tools om je uit de brand te helpen. Juist omdat de game zo uitdagend is, worden spelers naar deze systemen gepusht. Elden Ring is een pittige game, maar heeft allerlei hulpmiddelen klaarstaan in de vorm van extra items, summons en meer. En wanneer je DOOM Eternal op Nightmare doorloopt, reken dan maar van yes dat je alle wapens op de meest doeltreffende wijze inzet, in plaats van dat je alles kapot schiet met de Super Shotgun.

"Maar Bram, je kan toch gewoon een easy mode toevoegen? Meer keuze is altijd goed?" Nou, daar denk ik anders over. Ja, in sommige gevallen is het inderdaad een optie. Een Call of Duty-campaign kan prima het gewilde spektakelstuk overbrengen ongeacht de moeilijkheidsgraad. Maar sommige games vallen en staan met de uitdaging die de systemen en wereld uitstralen. Moet je voorstellen dat je een easy mode aan Dark Souls toevoegt; het zou de ervaring volledig breken. De tirannieke wereld zou een grap worden wanneer menig speler er met gemak doorheen wandelt en het bevredigende gevoel van de overwinning zou niks meer betekenen. En wat te denken van de diverse horrorgames? Cronos: The New Dawn wordt tegelijkertijd geprezen wegens diens fantastische onderdrukkende sfeer, maar ook afgebrand omdat het te moeilijk zou zijn. Je kan niet van twee walletjes eten. De uitdaging houdt de spanning hoog en de sfeer is aanwezig omdat je weet wat de gevolgen van je eigen falen met zich kunnen meebrengen.

Ik vind dat er een bepaalde arrogantie voortkomt uit het eisen van easy mode. Alsof het belang van de gamer die niet wil of niet in staat is om zichzelf te verbeteren bovenaan de pikorde moet komen te staan. Hier is een korte en glasheldere boodschap: niet alles hoeft op jou afgestemd te zijn. Is dat ooit in het hoofd opgekomen van de journalisten die Elden Ring maar veel te moeilijk vonden? Het kaartenhuis van designkeuzes kan volledig instorten als alle pit eruit wordt gehaald en de scherpe randjes eraf worden geslepen. Het is bizar en zeker omdat het eigenlijk bijna nooit omgekeerd voorkomt. Ik ga toch ook niet Animal Crossing afbranden, omdat er niet aan mijn persoonlijke wensen voor uitdaging en spanning wordt gedacht? Je hoort mij niet klagen over de gemoedelijke sfeer in Disney Dreamlight Valley, omdat ik weet wat de game wil zijn en ik hoef niet mijn persoonlijke voorkeuren in alle projecten die er zijn te injecteren.

Hier is wat water bij de wijn. Ik snap dat je gefrustreerd kan raken vanwege oneerlijke checkpoints en bizar moeilijke eindbazen. Maar voordat je kritiek gaat spuien en je negatieve review op Steam achterlaat, neem een moment om alles te laten bezinken. Gun eerst jezelf wat tijd, wordt beter in de desbetreffende game en probeer het daarna nog een keer. Negen van de tien keer na het overwinnen van een onmogelijke uitdaging, komt de volgende gedachte in je op: huh, that wasn't so bad. Zeg ik nu eigenlijk op een ietwat genuanceerde manier git gud scrub? Als je dit artikel hebt overwonnen, dan ben je al aardig op weg!