AI: The Somnium Files - No Sleep For Kaname Date review - Weinig impact

De wereld van AI: The Somnium Files keert terug in No Sleep For Kaname Date, een korte spin-off die zich afspeelt tussen de twee hoofdgames. In dit verhaal wordt internetidool Iris ontvoerd door aliens, belandt ze in een ufo en roept ze wederom de hulp in van onze detective Kaname Date. De toon blijft vertrouwd en de personages herkenbaar, maar is dit nog een nieuwe klapper in het universum van Kotaro Uchikoshi of is deze spin-off slechts een tussendoortje?

Bekende gezichten, nieuwe puzzels

No Sleep For Kaname Date blijft trouw aan de stijl en structuur van zijn voorgangers, met bekende elementen als droomwerelden en een flowchart die je door verschillende verhaallijnen leidt. Deze keer staat de mysterieuze Third Eye Game centraal, waarin Date op zoek gaat naar popidool Iris en de geheimen van een buitenaardse ontvoering ontrafelt. Dit doe je enerzijds door samen met Aiba, die in Date's linkeroog zit, rond te kijken en aanwijzingen te verzamelen, en anderzijds door Somnium te gebruiken en de droomwereld in te gaan waar je gedachten en herinneringen van verdachten kunt bekijken. De opbouw is overzichtelijk en toegankelijk, mede dankzij de instelbare moeilijkheidsgraad voor puzzels en het goed ontworpen menusysteem. Toch voelt het verhaal kleiner en minder urgent aan dan in de vorige delen, en de grote plottwists weten op mij geen blijvende indruk te maken.

Nieuw in deze spin-off zijn de escape room-segmenten, waarin je in afgesloten ruimtes puzzels moet oplossen om verder te komen. Je krijgt tijdens deze segmenten meerdere puzzels voor je kiezen die je na het oplossen ervan elke keer een stukje dichter bij de uitgang brengt. Af en toe krijg je ook secties waarbij je binnen een beperkt tijdsbestek moet zien te ontsnappen. Dat is af en toe best spannend, hoewel je het tijdslimiet ook helemaal uit kunt schakelen op de laagste moeilijkheidsgraad. Deze afwisseling geeft de game een fris gevoel, al zijn de puzzels minder complex dan de Somnium-secties uit de hoofdgames. Voor fans van escape rooms is dit een leuke toevoeging, al laat de uitdaging best wel wat te wensen over. Wel fijn is dat je tijdens deze segmenten gebruik kunt maken van de nieuwe muisfunctie van de Nintendo Switch 2, die verrassend goed werkt en het aanwijzen en combineren van objecten vergemakkelijkt. Toch blijft het vooral een gimmick. Je kunt er namelijk ook voor kiezen om de normale besturing te gebruiken.

Veel charme, weinig impact

De charme van AI: The Somnium Files zit hem vaak in de personages en dat is hier niet anders. Date blijft een droogkomische hoofdpersoon en de terugkeer van bekende gezichten zoals Iris, en Amame, en Ryuki uit het tweede deel, zorgt ook voor vertrouwdheid. Ook de nieuwe personages voegen iets toe, al krijgen ze wat mij betreft weinig ruimte om zich echt te ontwikkelen. Over het algemeen blijven de personages binnen hun bekende kaders opereren, waardoor je niet echt door ze verrast wordt. De interacties zijn vaak voorspelbaar en voelen meer als fanservice wat ik best jammer vind. Bij een game als deze is het juist belangrijk dat er genoeg karakterontwikkeling plaatsvindt.

Het verhaal zelf is intiemer van aard en draait vooral om de band tussen Date en Iris, maar mist de spanning en gelaagdheid die in de hoofdgames wel te vinden is. De plotlijnen, zowel op aarde als aan boord van het ruimteschip, kabbelen voort zonder echte pieken en gekke plottwists. Het voelt daardoor meer als een bonushoofdstuk dan als een essentieel deel van de reeks. Ook de afwezigheid van schrijver Kotaro Uchikoshi is voelbaar: de dialogen zijn minder scherp, de humor vlakker en de verhaallijnen voorspelbaarder. Voor nieuwe spelers is dit niet het beste instappunt en voor fans voelt het vooral meer als tijdverdrijf tot het volgende hoofddeel in de serie een keer opduikt.