Akimbot review - Geeft een dikke knipoog

Heb je onlangs een trailer gezien van een game die erg lijkt op Ratchet & Clank? Dan heb je al kennis gemaakt met Akimbot. Op het internet wordt de bekende "we have this at home" meme alweer uit de kast gehaald, maar Akimbot is meer dan een Ratchet & Clank kloon. Dat is al duidelijk als je wat verder kijkt en ziet dat het van de maker van Pumpkin Jack is.  Een rollercoaster van humor en actie is dan ook wat je moet verwachten, want Akimbot geeft een dikke knipoog naar bestaande franchises.

Van gevangenen naar helden

Exe, de legendarische hacker, vechter en huursoldaat, zit opgesloten in een gevangenentransport en maakt op die manier kennis met een vliegende robot genaamd Shipset. Wie precies met wie zit opgescheept is de grote vraag, want ze zitten helemaal niet op elkaars gezelschap te wachten. Het lot heeft andere plannen, want Shipset weet ze te bevrijden. Hierdoor komen ze in Data-Bay terecht, waar Exe net is opgepakt door de bandieten die daar een uitvalsbasis hebben. Er staat een grote bounty op deze serieuze robot, maar hij is wel goed in zijn werk. Samen met Shipset wil hij niets liever dan heelhuids deze planeet verlaten zonder weer in een gevangenentransport te eindigen. Zo ver komt het niet, want de ambassadeur roept de hulp van de twee robots in om Evilware tegen te houden. De professor is geobsedeerd door een legendarisch artefact, waarvan hij de locatie heeft gevonden. Daar heeft hij nogal kwaadaardige plannen mee en de ambassadeur kan het blijkbaar niet in zijn eentje oplossen. Exe wil niet mak achter een opdrachtgever aanlopen en Shipset wil alleen geld, maar toch zullen deze twee zich als helden moeten gedragen.

Zoals je zou kunnen indenken is de relatie tussen Shipset en Exe nogal stroef en is het vooral Shipset die overal commentaar op heeft, terwijl hij niets uitvoert. Hilarische commentaren vliegen dan ook voorbij en de relatie begint langzaamaan te ontdooien. Dat kan ook bijna niet anders als je van elkaar afhankelijk bent om te overleven.  De vierde muur wordt hiermee ook doorbroken, want Shipset heeft het niet zo op fetch quests, terwijl Exe gewoon iemand wil helpen. Daar zijn wij gamers wel bekend mee, toch? Shipset heeft daarnaast menselijke neigingen waar Exe dan weer commentaar op heeft. Robots hebben namelijk geen neuzen en kunnen dus ook niet niezen. Hoewel de humor in de dialogen prima te doen is, is de voice acting soms over de top. Dat had voor mij iets minder gemogen. Het verhaal wist mijn aandacht ook niet de gehele game vast te houden, maar op dit punt weet ik niet of dit onbedoeld is of dat het de zoveelste kritiekpunt of knipoog is richting andere games. Het einddoel blijft duidelijk, maar het is nogal een gekronkel om daar te komen en je bent vooral Evilware aan het achtervolgen. Het maakt voor de gameplay in ieder geval weinig uit, want dat zit grotendeels solide in elkaar.

Het voelt als speedrunnen

Exe is dus de persoon die je moet besturen en hij kan inderdaad precies hetzelfde als Ratchet uit Ratchet & Clank. Met zijn zwaard kan hij de kistjes kapot slaan, waardoor hij munteenheden verdient. De gameplaysecties zijn onderverdeeld in twee verschillende soorten. Je bent vooral door de wereld aan het rennen met Exe, terwijl de muziek ervoor zorgt dat het voelt alsof je aan het speedrunnen bent. Je platformt over water en lava, terwijl je dankzij je schoenen langs vliegende barrières kunt lopen om daarna met een haak naar de overkant te slingeren. Vervolgens heb je ook nog de secties waarin je een voertuig moet besturen. Dit kan een simpele auto zijn, maar ook je ruimteschip. De gameplay blijft op deze manier verfrissend, want de twee gameplaysecties en de cutscenes wisselen elkaar op de juiste momenten af. Op het moment dat je genoeg krijgt van het rondvliegen, sta je binnen enkele seconden eigenlijk alweer op de grond. Hoewel het leuk is om rond te rijden of te vliegen, is het vooral de camera die het soms frustrerend maakt. Deze stuurt namelijk automatisch mee, maar naar mijn gevoel altijd net iets te laat of te vroeg. Je bent zo druk bezig met het ontwijken van obstakels en het neerschieten van vijanden dat het fijn is als de camera altijd fatsoenlijk meewerkt.

Het neerschieten van vijanden doe je niet alleen in een voertuig, want Exe hanteert meerdere wapens. Een aantal hiervan krijg je als onderdeel van het verhaal, terwijl je er vier bij een winkel kunt kopen. Daar heb je dus de muntstukken voor nodig, maar in de praktijk hoef je dit eigenlijk niet te doen. De wapens die je kunt kopen zijn een stuk specialer en zijn te upgraden, maar ik heb mijn duo Akimbos eigenlijk amper gebruikt. De laatste upgrade is wel vet, want dan krijg je een schild om je heen. Wat heb ik dan wel tijdens de gevechten gebruikt? Nou, gewoon de standaard drie wapens die je relatief snel vrijspeelt. Je hebt een assault rifle voor de snelle secties, het sluipschuttersgeweer waarmee je vanaf een afstand bepaalde vijanden kunt one shotten en een raketwerper om schilden te vernietigen. Dit soort wapens zijn gemakkelijker in te zetten, omdat ze alleen oververhit raken. Terwijl de speciale wapens specifieke energie nodig hebben.

Vechten is niet het enige wat je moet doen, want er zitten ook puzzelelementen in Akimbot. Om een bepaalde deur te openen moest ik golfen met elektrische ballen om ze in een soort stopcontact op de grond te krijgen. Ondertussen is hacken ook niet zo simpel. De ene keer moet je Snake spelen dan weer de juiste knoppen indrukken of zelfs onthouden onder welke vakje het vinkje zit, terwijl ze door elkaar worden gehusseld. Ik heb al veel games gespeeld waarin hacken een onderdeel was, maar dit soort spelletjes ben ik nog nooit tegengekomen. Er zijn nog meer bizarre onderdelen aanwezig. Op een gegeven moment besluit Exo om Shipset naar een vijand te gooien met de bekende uitspraak: Shipset, ik kies jou! Waardoor je vervolgens in een soort Street Fighter gevecht terechtkomt. Er zitten nog meer van dit verwijzingen naar andere franchises in de game, maar juist die onverwachtse momenten zorgen voor een glimlach op je gezicht. Ik kan het daardoor ook niet hebben over mijn favoriete planeet, wat dan weer jammer is. De planeten zijn namelijk afwisselend, hebben hun eigen gevaren en zien er goed uit. Het navigeren van deze planeten is lineair op een enkele zijweg na waar je een collectible kunt vinden.