All Hands on Deck review - Twee handen op één buik

All Hands on Deck van de Nederlandse Studio Mantasaur draait om een simpel idee. Twee handen, en een grote missie: alle knuffels uit een crèche terugvinden in heerlijk vreemde droomwerelden. Simpel in opzet, maar verrassend slim in uitvoering. Het zijn vaak juist dit soort simpele games die de grootste fun factor hebben. Ik speelde het op de Nintendo Switch 2 om te zien of het ook voor een langere tijd een leuke game is.

Elkaar een handje helpen

All Hands on Deck is een pure coöp-ervaring. Je bestuurt de handen Lefty en Righty en je doet alles met z'n tweeën. De game heeft geen singleplayer optie, dat is een bewuste keuze van de makers en die keuze werkt meestal goed. Je kunt lokaal spelen op één apparaat, of online met een vriend. Voor deze optie moeten wel beide spelers een eigen kopie van de game hebben om online samen te spelen. De missie van Lefty en Righty is simpel, vind alle verloren knuffels uit de crèche in verschillende kinderdroomwerelden. De levels zijn creatief vormgegeven, ze spelen met schaal en perspectief en dat geeft ruimte voor slimme puzzels. Denk aan zwevende bouwblokken, oversized speelgoed en zachte wolkenpaden. De game voelt daardoor kleinschalig en bedachtzaam, niet overweldigend, en het werkt heel goed met de coöp-geörienteerde opzet.

Samenwerking is hier niet een optie, het is ingebakken in alle mechanics. De game geeft verschillende hulpmiddelen zoals een Extendable Arm en een Rubber Band die precies zijn ontworpen om samen te gebruiken. Die tools versterken het gevoel van vriendschap, omdat je elkaar hiermee moet helpen om verder te komen. Veel puzzels vragen om timing, positie en communicatie, soms moet je als Lefty iets vasthouden zodat Righty op een bepaalde plek kan stappen, of andersom. Beide handjes kunnen namelijk dezelfde tools gebruiken, waardoor het niet uitmaakt welk personage je kiest of wie welke rol op zich neemt. Die momenten voelen als kleine sociale puzzels, ze stimuleren overleg en improvisatie. Elk nieuw item komt met een korte uitleganimatie links onderin je scherm, die uitlegt wat het item doet en hoe je het inzet. Die uitleg is handig, want de game bouwt deze mechanics geleidelijk op en houdt de leercurve vriendelijk. De puzzels combineren die items vaak, waardoor je moet nadenken hoe je ze samen inzet, soms met meerdere stappen of in een bepaalde volgorde. Dat zorgt voor voldoening wanneer een plan werkt en beide spelers hun rol goed uitvoeren.

Je bent in goede handen

All Hands on Deck is vriendelijk voor spelers die niet van hoge druk houden. De game is behoorlijk vergevingsgezind. Fouten hebben weinig consequenties, dat houdt de sfeer luchtig en je voelt je vrij om te proberen en te falen. Mechanisch zit het goed in elkaar. De combinatie van simpele besturing met slimme puzzels houdt het fris. Soms moet je een steen-papier-schaar-achtige keuze maken om verder te komen, wat zorgt voor grappige momenten. Als je een fout maakt, hoef je niet terug naar het begin. De checkpoints zijn gul en er is geen game over, waardoor de sfeer altijd ontspannen blijft. Dit verlaagt de drempel en maakt de game geschikt voor een breed publiek, ook voor bijvoorbeeld ouders die samen met hun kind willen spelen. De puzzels stijgen langzaam in complexiteit, en de introductie van nieuwe tools gebeurt stapsgewijs. Dat zorgt dat je samen kunt groeien, zonder dat één speler het gevoel krijgt continu achter te lopen. Ideaal voor een gezellige co-opavond, ook met medespelers die minder ervaren gamers zijn.

De levels zijn een behoorlijke on-rails ervaring. Ze zijn intuïtief vormgegeven en je weet eigenlijk direct waar je naartoe moet of wat je moet doen. In elk level kun je ook muntjes verzamelen. Deze kun je inzetten om cosmetische items te kopen. Cosmetische items zorgen voor variatie, je kunt je handen aankleden en kleine aanpassingen doen. Dat is leuk en motiveert je om alle hoekjes van een level te verkennen om zoveel mogelijk muntjes te verzamelen. Die cosmetics zijn puur visueel en veranderen niks aan de gameplay, maar er zitten wel een paar erg grappige opties tussen.

Komt soms wat handen tekort

Wat de presentatie betreft scoort All Hands on Deck ook flink wat punten. De graphics zijn kleurrijk en hebben karakter, het palet is speels en levendig zonder kinderlijk over te komen. De werelden balanceren tussen fantasie en herkenbaarheid, en de art direction vertaalt speelgoed naar interessante set pieces. De werelden ogen als speelgoedkisten vol verrassingen. Muziek en geluid ondersteunen de sfeer zonder op te dringen, ze geven net genoeg sfeer, maar ook rust. Toch is er een klein gemis. De handen zelf missen wat persoonlijkheid. Ze reageren niet met kleine animaties als ze stilstaan, wat een gemiste kans is. Een speelse high-five of een wiebelende vinger als idle animation zou het geheel net dat extra beetje charme geven.

Ook viel het mij enorm op dat de korte uitlegfilmpjes voor nieuwe tools behoorlijk low-res ogen op Switch 2. De kleine clipjes zien er laag in resolutie uit en steken visueel enorm af tegen de rest van de presentatie. Het is mij momenteel onduidelijk of dit een technische beperking van de Switch 2 is of een visuele bug, maar het haalt je wel even uit de immersie. De rest van de interface is verder simpel en helder, de besturing reageert goed en de controls zijn vriendelijk vormgegeven voor co-op gameplay. Wanneer je bijvoorbeeld samenspeelt op hetzelfde apparaat, speel je op hetzelfde scherm, zonder split-screen. Wanneer beide spelers een andere kant op lopen, blijft de camera in het midden staan en verschijnt een afstandsmeter onderin het scherm. Wanneer beide handjes te ver uit elkaar zijn, teleporteren ze vanzelf naar elkaar toe.