Review: Bully: Scholarship Edition Xbox 360

Alsof Take-Two wist dat ik mijn haar enkele dagen eerder had gemillimeterd, plofte het hoesje van Bully: Scholarship Edition plotseling op de deurmat. Daar waar ik met mijn haren ook mijn zachtaardige karakter had verloren, was ik de aangewezen man om in de huid van Jimmy Hopkins te kruipen en eens flink op school te lopen zieken.

Onwetende politici

Toen Bully in 2006 voor de PlayStation 2 verscheen deed de game nogal wat stof opwaaien. De game zou aanzetten tot pesterijen en geweld op scholen en opnieuw waren Rockstar en Take-Two de gebeten hond. De naam werd gewijzigd naar Canis Canem Edit en al snel was het gedaan met de ophef rond deze game. Hoewel ik Canis Canem Edit (CCE) destijds nooit heb gespeeld, snap ik na enkele uren in Bully: Scholarship Edition te hebben rondgebracht ook waarom het al vrij snel rustig werd rond CCE. Het blijkt namelijk allemaal wel mee te vallen. Verschillende politici struikelden over het idee een vijftienjarige pestkop te spelen, nog voordat men ook maar iets van de game had gezien. Het primaire doel is namelijk niet om te pesten, maar om de orde op de school te herstellen door juist de grootste pestkoppen een lesje te leren en zodoende respect te verdienen.

Highschool-tienerfilms

Dit gebeurt doormiddel van verschillende missies. Al vrij vroeg in de game word je bijvoorbeeld richting het voetbalveld gedirigeerd, met als doel om vanuit een boom de gespierde bullebakken tijdens hun footballtraining uit te schakelen met je katapult. Volbreng je deze missie, dan zul je respect afdwingen bij de nerds. Omdat de nerds ook alles behalve lieverdjes zijn, zul je in een andere missie juist weer een nerd moeten aanpakken. Zo is de school opgedeeld in verschillende stereotype groepen die we kennen uit highschool-tienerfilms, die jou allemaal wel kunnen gebruiken voor het opknappen van 'n of ander karwijtje.

Guitar Bully

Naast deze 'buitenschoolse activiteiten' kun je op gezette tijden ook lessen volgen in Bully. De lessen zijn in feite minigames, die in tegenstelling tot de PlayStation 2 versie nu wel een multiplayermodus bevatten. Met deze lessen kun je verschillende items vrijspelen, zoals de rotjes tijdens de scheikundelessen. Leuker vond ik echter de muzieklessen die wel heel veel overeenkomsten vertoonden met Guitar Hero. Beter goed bedacht dan slecht gejat, zullen we maar zeggen. Dat geldt overigens voor de hele game in zijn algemeen.

GTA op school

Gamers die bekend zijn met de GTA-serie herkennen direct de hand van Rockstar. De looks en besturing lijken regelrecht gekopieerd te zijn uit GTA San Andreas. Zonder al te veel moeite liet ik dan ook mijn duim over de controller glijden om blindelings, zonder enige oefening, de verwachte commando's onder de verschillende knoppen te vinden. Van rennen tot springen tot vechten, het is allemaal exact hetzelfde. Ook de cartoony tekenstijl herkennen we uit de GTA-serie. Deze overeenkomsten hebben ook nadelen. Zo is Bully geen grafisch hoogstandje. Met titels als Call of Duty 4, Mass Effect en Assassin's Creed weten we waartoe de Xbox 360 in staat is. Daardoor ogen de opgepoetste PlayStation 2 graphics toch wat gedateerd.

Spijbelen maar

Dat wil overigens niet zeggen dat je daardoor minder plezier zult beleven aan Bully: Scholarship Edition. De vrijheid die de game je biedt om zelf binnen de school te doen en te laten wat je wilt, werkt verslavend. Ik denk dat politici het kwaad daarom niet in het potentiële geweld van deze game hadden moeten zoeken, maar eerder in jongeren die hun echte school laten voor wat het is om thuis Bully te kunnen spelen.