Critter Café review - Schattigheid lost niet alles op

In de afgelopen vierenhalfjaar dat ik bij Gameliner werkzaam ben is het wel duidelijk geworden dat ik niet vies ben van een wholesome game. Fields of Misteria, Stardew Valley, Animal Crossing en De Sims zijn games die vaak door mij worden opgestart als ik wat vrije tijd heb. Nu is Critter Cafe uitgekomen, nog zo'n wholesome titel. Hierin moet je een café oprichten en daarnaast moet je ook nog verschillende schattige wezentjes helpen. Op het eerste oog ziet het er allemaal best interessant uit, dus vol goede moed startte ik de game op om te ontdekken of we hier te maken hebben met een kanshebber voor de beste wholesome game van dit kalenderjaar.

Simpel verhaal

Het verhaal van Critter Cafe is er een zoals je die ook in veel andere simulatiegames ziet. De hoofdpersoon besluit de grote stad te verruilen voor een klein dorp om daar een nieuw bestaan op te bouwen en een verlaten café nieuw leven in te blazen. Met de steun van je beste vriendin Jessica wordt de basis voor het managen van een café aan je uitgelegd. Al gauw krijg je een brief van een mysterieuze 'vriend' die jou verwijst naar een magisch portaal in het dorp en als je daar eenmaal aankomt tref je een Critter in nood aan. Nadat je hem hebt gered wordt hij een onderdeel van je schattige dierenteam in je café. Critters zijn namelijk schattige, magische wezentjes die gevangen zitten in verschillende dimensies en jij moet ze zien vrij te spelen. Toegegeven, het is niet het meest diepgaande verhaal, maar zolang de gameplay goed in elkaar steekt, dan maakt dat voor dit soort games niet zo veel uit.

Dit is een game waar je lekker je verstand op nul kunt zetten. Gewoon eenvoudigweg genieten van de schattige Critters en het leuk inrichten van je café met de spullen die je vrijspeelt. Zo simpel kan het zijn. De customisation in deze game is echt verrassend uitgebreid. Zowel op het gebied van je personage als voor het café zelf. Aan het einde van iedere dag krijg je de mogelijkheid om het interieur van je café en de look van je personage aan te passen. Het ziet er allemaal prima uit en draait goed op de Steamdeck. Het schattige Chibi-stijltje past perfect bij de sfeer die de game met zich meebrengt. Je hoeft overigens ook niet bang te zijn dat je veel moet leren, want de besturing is behoorlijk snel onder de knie te krijgen. Al moet gezegd worden dat het misschien zelfs iets té makkelijk is. Lopen doe je simpelweg met de linker joystick, terwijl je sprint met de ZL-knop. Als je gebruik wil maken van je pikhouweel - of andere acties uit wil voeren - dan doe je dat met een druk op de X-knop. Enkel in de minigames komen de A- en B-knoppen eraan te pas. Vooral op dat vlak hadden er best wat meer opties toegevoegd kunnen worden.

Eentonig

Na minder dan een uur speeltijd had ik alle minigames van het café al vrijgespeeld. Dat is op zich prima als de minigames leuk zijn om te doen, maar helaas zijn ze allemaal ontzettend simpel. Zo heb je bijvoorbeeld een minigame waarbij je koffie moet inschenken in een kopje. Door het indrukken van de A-knop begin je met het inschenken van de koffie en je moet dus op het juiste punt zien los te laten. Een andere minigame staat in het teken van lattes. Door een makkelijke sequentie van A- en B-inputs te doorlopen maak je latte art. Dan heb je nog een minigame waarbij je taarten moet snijden en een minigame waarbij je snacks moet onthouden. Ook bij deze twee minigames is de uitdaging ver te zoeken. Dit wordt allemaal al gauw erg eentonig en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.

Als het zo zou zijn dat de moeilijkheidsgraad hoger zou worden naarmate je verder komt in Critter Café dan had dat best iets kunnen oplossen, maar helaas gebeurt dat niet. De gehele game blijven de minigames dezelfde moeilijkheidsgraad. Dan maar de focus verleggen naar een andere activiteit die de game je biedt: het redden en verzorgen van je Critters. Helaas is de conclusie dat deze activiteit ook niet echt veel leuker is om te doen. Het park waar je steeds naar toe gaat bevat zoals gezegd Critters. En iedere Critter zit gevangen in een dimensie. Om deze beestjes daaruit te bevrijden moet je simpele puzzels oplossen door platformen te verplaatsen of stenen stuk te slaan met je pikhouweel. Dit herhaalt zich meerdere keren en is helaas net zo eentonig als de rest van de gameplay.

Kinderlijk

De game komt vrij kinderlijk over op het gebied van dialogen en gameplay. Luister, wholesome games hoeven echt niet per se diepgaand te zijn of een emotionele rollercoaster op te leveren. Kijk bijvoorbeeld naar Animal Crossing. Met simpele gameplay en dialogen worden ook tal van volwassenen vermaakt, maar is het ook leuk voor kinderen. Critter Cafe slaat op dat vlak de plank mis. Er zijn al niet veel dialogen te bespeuren. De enige gesprekken die je hebt zijn met je beste vriendin Jessica en de mysterieuze vriend die jou brieven schrijft. De dialogen voegen eigenlijk weinig tot niks toe. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk om te praten met je klanten of een gesprek aan te knopen met npc's die je her en der in het park of op andere plekken aantreft. Het voelt allemaal leeg en zelfs een beetje eenzaam. Het enige dat je kunt doen is werken, Critters redden en je café inrichten.

De Critters die je vrijspeelt zijn overigens best wel schattig. Alleen voegen ze - buiten het schattig zijn om - niets toe aan de game. Volgens je bestie Jessica helpen ze je in het café, maar terwijl jij de benen onder je lijf vandaan loopt om alle bestellingen op te nemen en te serveren, staan die Critters daar gewoon schattig te zijn. Het is mogelijk om iedere avond een event met een Critter te organiseren, maar het is gewoon zo jammer dat de sterren van de show niet meer kunnen doen dan fungeren als decoratie. Hoe leuk zou het zijn geweest als je zo'n Critter kunt inzetten als ober die de bestellingen komt ophalen om ze af te leveren of dat een Critter rondloopt om de gasten te vermaken? Nee, de Critters gaan ten onder in verloren potentie. Ze zijn schattig om te zien, maar worden buiten hun looks amper gebruikt.