Review: Dragon Ball Fusions Nintendo 3DS

De schoolbel gaat, vol gas naar huis en dan de tv aan om Dragon Ball te kijken. Ik deed in de tijd dat de serie groot was niks anders. Nu, na al die jaren en vele Dragon Ball-games later, ga ik aan de slag met een game die voor mij dus heel vertrouwd aanvoelt. Dragon Ball Fusions is die game en dit is de reden waarom het zo vertrouwd aanvoelt.

Herkenning

Dragon Ball Fusions speelt zich af in een wereld die is gecreëerd door jouw eigen gemaakte personage en zijn vriend Pinich. Zij creëren een ultieme wereld die verschillende Dragon Ball-tijdlijnen laat fuseren tot een nieuwe wereld. En juist daar zit de herkenning voor mij, want vooral in het begin zijn de personages die je tegenkomt en kunt toevoegen aan je team die uit de eerste seizoenen. Ik ben de serie door de jaren heen uit het oog verloren en dus is het een feest van herkenning dankzij al die oude personages zoals Trunks, Frieza, Goku en Krillin.

Fusions

Om uit deze gefuseerde wereld te ontsnappen moet jij een team van vijf personages bij elkaar zien te vechten. Al snel komt het fuseren van personages aan bod. Eerst nog per twee, maar op den duur kan je het hele team fuseren tot een krachtige krijger. De hele wereld is er flink aan en sommige gebieden hebben zich beschermd met een energieveld. Om daarin te komen moet je verschillende energieën verkrijgen door te vechten. In de wereld vliegen teams rond met elk een aurakleur. Aan die kleur kun je zien welke energie je ontvangt als je het gevecht wint. Wel moet je soms bepaalde stukken van het verhaal spelen om een energiekleur vrij te spelen.

Steen, papier, schaar

Dragon Ball Fusions is een RPG met een nogal unieke interpretatie van het steen, papier, schaarspelletje dat wij allemaal kennen. Onderaan in je scherm loopt een balk en het personage dat helemaal aan het einde is mag aanvallen. Klinkt nog simpel, toch? Nu volgt het wat lastigere deel, want als jij gewoon een màªleeaanval uitvoert, zal er een achthoekige vorm om je tegenstander heenkomen. Met je pookje kies je een aantal vlakken, maar je tegenstander kiest er drie. Kiezen jullie dezelfde, dan wordt de aanval geblokt. Kies je een ander vlakje, dan gaat je aanval de volledige schade veroorzaken. Daarnaast hebben personages elk een eigen kracht: techniek, snelheid of kracht. Deze drie staan altijd in je scherm in een driehoek weergegeven en laten zien welke kracht sterker is dan de andere. Het vechtsysteem is dus heel goed uitgedacht en valt daarom erg goed in de smaak.

Wat een wereld

Had ik al verteld dat de wereld is opgedeeld in vloeren? Nee? Nou dat is ie en dat doet de game goed. Menig 3DS-titel verliest zijn pracht als het spel zich afspeelt in én grote wereld. Fusions heeft dit probleem opgelost middels vloeren. Heb je alles bereikt op een vloer, ga dan door het energieveld heen en bereik de volgende. Teruggaan moet soms ook, waardoor je niet definitief afscheid neemt van een vloer. Elke vloer ziet er fantastisch uit en bestaat uit meerdere vliegende eilanden. Dit heeft als gevolg dat jij ook meer vliegt dan loopt in de game. Slechts op enkele stukjes per vloer kan er gewoon gelopen worden. Het vliegen is gelukkig fantastisch en ik heb menig keer een extra rondje gemaakt onderweg naar mijn doel.

Door de bomen het bos niet zien

Menig RPG heeft mij doen verzinken in de vele quests die ik soms expres aannam, soms per ongeluk. Een goede map helpt daarbij en laat dat nou net zijn waar het hier misgaat. Navigeren deed ik in het begin vooral via de map, maar op den duur puur op gevoel. Dit komt omdat de map nogal onduidelijk is door de vele diepte in de vloeren. Hierdoor verdwaalde ik vaker dan mij lief was. Ook alle speciale aanvallen die je aan de personages kan leren zijn er te veel. Bijna na elk gevecht kan je speciale aanvallen leren, maar keer op keer had ik dezelfde en was ik onnodig veel tijd kwijt met het zoeken naar die ene die ik nog niet had.