Review: GoNNER2 - Even fijn als frustrerend Pc

Een LSD-trip gevuld met kindertekeningen. Dat is een beetje hoe ik GoNNER2 zou moeten omschrijven. Een chaotische roguelike waarbij de felle kleurtjes en de krijttekeningen van je beeldscherm afspatten. Uitdagend, frustrerend en verslavend. Ja, het is de standaard omschrijving van zo'n beetje elke roguelike tegenwoordig. Wat dat betreft past GoNNER2 ook erg goed in dit straatje. Weet deze indiegame echter ook mijn aandacht vast te houden of heb ik 'm na de eerste paar keer doodgaan alweer weggelegd?

Trippy krijttekeningen

GoNNER2 is het vervolg op de actie-platformer/roguelike GoNNER. Dit tweede deel volgt hetzelfde personage Ikk, een blauwe blob zonder hoofd die in deze game de dood een handje probeert te helpen. De plek waar de Dood woont, wordt namelijk geplaagd door een mysterieus iets en het is aan de kleine blob om de Dood hiervan te verlossen. Om dit voor elkaar te krijgen, moet je verschillende werelden verkennen en eindbazen verslaan. Je begint elke run in het territorium van de Dood. Dit fungeert als een soort hub waar je de power-ups die je tot nu toe hebt verzameld, mee kunt nemen op je avontuur. Van hieruit kun je telkens kiezen uit een van twee werelden. Elke wereld bestaat uit vijf levels waar je doorheen moet en aan het einde van deze reeks levels wacht een eindbaas op je. Beetje de standaard roguelike gameplay loop dus.

Naast een roguelike is GoNNER2 ook een actie-platformer. Je moet namelijk van het begin van het level naar het einde zien te komen. Aan het begin van het level word je door een soort slang uitgepoept en aan het einde van het level staat een andere slang op je te wachten waar je bij in de mond moet kruipen. Ja, echt. De levels in GoNNER2 worden procedureel gegenereerd. Wanneer je door het level heen rent en springt, zie je de wereld zelfs om je heen verschijnen en verdwijnen. Dit kan af en toe heel verwarrend zijn, maar het maakt de levels wel erg dynamisch. Paar dit met de kleurrijke en wat vreemde graphics die lijken op krijttekeningen en je eindigt met een trippy ervaring die even vrolijk als onbehaaglijk is.

Soms ga je dood en dan ga je nog een keer dood

Qua gameplay zelf is GoNNER2 in mijn ogen net zo frustrerend als dat het fijn is. De game legt je eigenlijk nauwelijks iets uit. Wanneer je begint, krijg je namelijk een scherm te zien waarop "press jump to die" staat. Op dat moment heb je nog geen idee welke knop je in moet drukken om te springen en waarom dit tot je dood zal leiden, maar dat wordt al gauw pijnlijk duidelijk. GoNNER2 zit namelijk vol met verschillende kleurrijke wezens die je maar wat graag dood willen hebben. Om jezelf te verdedigen, kun je een dash gebruiken om tegen je vijanden aan te rammen. Ook zijn er verschillende wapens te vinden in de levels. Deze kun je dan gebruiken om je vijanden van een afstandje neer te schieten. Ook kan Ikk verschillende hoofden en andere power-ups oppikken om zijn avontuur iets gemakkelijker te maken. Je wapen is echter wel een must om door de levels heen te komen. Het op afstand kunnen neerschieten van vijanden maakt alles een heel stuk gemakkelijker. Helaas is het wel zo dat het richten met je wapen af en toe een beetje ongemakkelijk is. Je richt namelijk met dezelfde analoge stick als waarmee je je personage beweegt. Ook kun je de game met meerdere mensen samen spelen, wat alles echt ontzettend chaotisch maakt. Gelukkig kun je friendly fire uitzetten, wat ik je dan ook zeker aanraad om te doen als je de game met vrienden wilt spelen.

De platformer-besturing van de game zit dan wel weer heel lekker in elkaar. Ikk beweegt soepel en reageert erg fijn op je input. Zo kan hij in de lucht bewegen en beschikt hij over een double jump en een wall jump om zichzelf te verplaatsen. Ook de dash is erg fijn, daar deze niet alleen gebruikt kan worden om je vijanden aan te vallen, maar ook om jezelf over een grote afstand te verplaatsen. Dit is voornamelijk erg handig wanneer je omringd bent door vijanden en je ze niet meer aankunt. Ikk gaat namelijk direct dood op het moment dat hij een vijand aanraakt. In sommige levels zijn dan ook zoveel vijanden aanwezig, dat je echt heel voorzichtig moet zijn om niet per ongeluk door iets geraakt te worden. Dit is ook gelijk waar de frustratie om de hoek komt kijken. Elke keer wanneer je een leven verliest, laat je alle power-ups vallen die je bij je had en moet je die weer op zien te rapen om verder te kunnen. Het gebeurde helaas al te vaak dat de vijanden die ervoor hebben gezorgd dat ik die power-ups verloren ben, nog altijd rondom die power-ups blijven hangen. Wanneer je dan je spullen weer bij elkaar verzameld hebt, krijg je nauwelijks de tijd om weg te komen of aan te vallen, daar je zelf gewoon direct weer aangevallen wordt. Erg frustrerend, als je het mij vraagt.