Review: L.A. Noire Nintendo Switch

Wanneer een game slechts zes jaar na release een remaster krijgt, ben ik veelal sceptisch. Is het echt nodig? In dit geval wel. L.A. Noire is namelijk verschenen op de Nintendo Switch. Wederom kruipen we in de huid van Cole Phelps, een carrière gedreven veteraan die onderaan de ladder van het Los Angeles politiecorps start. De jaren '40 waren grimmig en de stad stond vol in de stijgers. Er is veel gaande op het scherm en de vraag is dan ook of de Switch zich staande weet te houden. Ik heb me wederom ondergedompeld in de onderwereld van de stad met de engelen. Kom ik er zonder schrammen vanaf?

Dood en verderf

In 2011 kwam Rockstar met L.A. Noire op de proppen. Een misdadig goede game met een klein aantal minpuntjes. In de game neem je controle over Cole Phelps. Een veteraan die als wijkagent start in de grimmige straten van Los Angeles. Cole is gepassioneerd en een harde werker. Dat harde werken loont, want al snel stijgt hij in de rangen van de politieladder. Van lullig wijkagentje promoveert Cole zich naar de Traffic-afdeling om vervolgens meer lugubere zaken op andere afdelingen op te lossen. Luguber worden ze zeker, want het ene moment rol je een autodieven organisatie op, en vervolgens zit je achter de Black Dahlia-moordenaar aan. De game is zeer volwassen met zijn puzzels, groffe taalgebruik en ongecensureerde naaktheid. Je waant je in de jaren '40 waar vrouwen nog weinig te zeggen hadden en racisme geen onbekend begrip is.

L.A. Noire op de Nintendo Switch is niet anders. De wereld voelt nog steeds even grimmig en de gezichtsanimaties zijn vandaag de dag nog altijd van hoog niveau. Belangrijk, want je bent de gehele game naar gezichten aan het turen. Een vies glimlachje, knipperen met de ogen of het wegkijken van de persoon tegenover je is meestal een teken dat die persoon dik aan het liegen is. Het is aan jou om te bepalen hoe je hiermee omgaat. Speel je de 'good cop', 'bad cop', of slinger je bewijsmateriaal om de oren? Bespeel je de ondervraagde correct, dan kom je wat verder in je onderzoek. Ga je compleet de mist in, dan maak je het jezelf enkel moeilijker. Ook rijd je, tussen het bewijsmateriaal verzamelen en ondervragen door, van locatie naar locatie. Hierbij word je bijgestaan door verschillende partners die meer dan enkel steun tijdens vuurgevechten bieden. De partners zijn namelijk flink uitgediept en bieden ieder een eigen toevoeging. Vaderfiguur Bekowski en de grofgebekte Rusty zijn absoluut de beste uit het stel. Ze dagen Cole uit om de conversatie aan te gaan waardoor je veel over de personages leert.

De verschillen

Veel anders aan de Switch-versie is er eigenlijk niet. De game bevat alle verschenen DLC en heeft een aantal Motion Control-toevoegingen gekregen. De laatstgenoemde heb ik echter snel uitgezet, want in handheld-modus werkt het vrij irritant. Het doet wat het moet doen, maar ik speel toch liever met de sticks. De game komt grafisch gezien het meeste overeen met de Xbox 360- en PlayStation 3-versie. De game ziet er goed uit, maar in de open wereld zie je dat de kracht van de Switch beperkt is. De draw distance is niet al te best en er is flink wat pop-in. Ook is de game tijdens het rondrijden ietwat modderig en gaat de framerate op momenten finaal onderuit. Dat rijden is grappig, maar toont wel verreweg het meest aan dat je een game zit te spelen. Die open wereld dient eigenlijk ook weinig nut, want het is meer een onderbreking van het onderzoeken. Het enige wat je kunt vinden zijn de street crimes, verborgen voertuigen en landmarks. De game ziet er echter tijdens de ondervragingen en het onderzoeken erg goed uit, zowel in handheld- als docked-modus. Op de handheld draait de game in 720p, in docked haalt de game de 1080p.

Ondanks bovenstaande minpuntjes ben ik wel van mening dat L.A. Noire absoluut van toegevoegde waarde is op de Nintendo Switch. Zelf merk ik weinig verschillen tussen de docked- en handheld-modus. Dat maakt de game een ideale snack voor de dagelijkse reis of een korte speelsessie voor het slapengaan. Ikzelf ben geen voorstander van een televisie in de slaapkamer, maar L.A. Noire lijkt eerder op een goede literaire thriller. Hierdoor kan je lekker op een zaterdagochtend in bed blijven liggen en toch genieten van de game. Het script is uitstekend en het acteerwerk is van hoog niveau. Daarbij is het onderzoeken erg goed uitgewerkt en zijn veel zaken niet bijzonder lang. De game heeft wel flink wat opslagruimte nodig, een micro SD is dan ook noodzakelijk. Eenmaal geïnstalleerd loopt de game vrij snel, de laadtijden zijn kort en het tempo wordt erin gehouden. De accu van de Switch gaat tijdens een handheld speelsessie vrij lang mee (reken op zo'n vijf uur minimaal). Gooi daar de verschenen DLC bij in en je hebt een ware topper op de Switch, helemaal als je de game nog nooit hebt gespeeld.