Review: Mario Party 9 Nintendo Wii

Het eerste deel van Mario Party verscheen voor het eerst in 1999 voor de Nintendo 64 en kreeg elk jaar daarna nog een nieuw deel. De serie is inhoudelijk na al die jaren redelijk hetzelfde gebleven en dat zorgde voor de nodige kritiek. Niet vanuit de gamer zelf, want de game verkocht als warme broodjes over de toonbank, maar de media. Ik was vorige maand bij Nintendo op de koffie om alweer het negende deel te checken.

Wat is Mario Party

Mario Party is het vergelijkbaar met een enorm virtueel ganzenbordspel. Nu heb je wel een probleem als je niet weet wat een ganzenbordspel precies is, want dat ga ik ook niet behandelen in deze review. Zoek het op het internet op en je komt vast en zeker achter het antwoord. Maar goed, Mario Party 9 is dus niets minder dan een virtueel ganzenbordspel in Nintendo-stijl. In tegenstelling tot het vorige deel uit 2008, die de nodige kritiek kreeg vanwege zijn tempo, heeft Nintendo bij dit negende deel het tempo flink opgevoerd. Zo zit je nu samen in een soort van wagen en zit je er gewoon bij, terwijl iemand aan de beurt is. Je helpt elkaar naar de finish en dat is in tegenstelling tot het vorige deel wel anders.

Bij iedere beurt gooi je met een dobbelsteen en het aantal ogen op de dobbelsteen mag je dan vooruit zetten op het bord. Het is de bedoeling dat je de meeste sterren, of bananen verzameld. Het kan ook gebeuren dat je op zo'n naar vakje terecht komt waardoor je punten verliest. Door het hele spel kom je verschillende mini-games tegen. Daarbij kun je extra punten scoren of ook weer punten verliezen.

Mini-games

Variërend van het samen vechten tegen eindbazen tot het samenwerken om 'n van je mede-spelers het leven goed zuur te maken. Er zijn in totaal tachtig verschillende mini-games in de game aanwezig. Zo moet je bijvoorbeeld pizza's maken, ontsnappen uit een spookhuis of racen op sneeuwscooters.

Ik begon al even over gevechten tegen eindbazen, wat een volledig nieuwe toevoeging is in de serie. Je moet in deze Boss Battle, zoals de mode heet, samenwerken om zo de klassieke Mario-eindbazen te verslaan. Zo zal ook Mario's aartsvijand Bowser telkens opduiken om je eens flink in de weg te zitten.

Deze minigames zijn trouwens ook speelbaar zonder dat het bordspel daar aan te pas hoeft te komen. Je kunt dan samen met wat vrienden op de bank deze minigames zitten spelen. Dat is alleen al de moeite waard om de game aan te schaffen kan ik je zeggen, want de minigames zijn erg leuk en uitdagend genoeg.

Verder nog

De game kent twaalf personages, waarvan er nog twee verborgen zijn. Hoe je die precies kunt vrijspelen is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk krijg je die uiteindelijk na het uitspelen van de zeven verschillende bordspel-werelden van de punten die je daarvoor hebt gekregen. Dit zorgt ervoor dat je de game zelfs na 'n keer spelen de moeite waard blijft om te doen, omdat je dan met dat personage het spel opnieuw kan doen eventueel.