Marvel Cosmic Invasion review - Kosmisch knokfestijn

Dotemu weet de laatste tijd flink punten te scoren in huize Wijnberg. Niet alleen als ontwikkelaar, maar ook als uitgever van een flink aantal pareltjes. Wat dacht je bijvoorbeeld van Ninja Gaiden: Ragebound, Windjammers 2, Absolum of Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge? Die laatste wist vooral veel lof te ontvangen, en het is dan ook fantastisch dat Tribute Games een eerbetoon brengt aan een andere geliefde franchise, genaamd: Marvel.

Yes, Marvel krijgt zijn eigen oldschool beat ’em up in de vorm van Marvel Cosmic Invasion. Maar weet Tribute Games hetzelfde kunstje opnieuw te flikken? Weet Tribute Games mij wederom die uitstervende arcadehal in te trekken en te doen jubelen van genot? Je leest het in onze Marvel Cosmic Invasion review gespeeld op PlayStation 5!

Aan helden geen gebrek

Er is altijd wel wat gaande in het Marvel-universum. Is het niet Galactus die de wereld in gevaar brengt, dan is het wel Thanos die de tijdlijn uit het gedachtegoed probeert te knippen. Maar dit keer zijn het niet Thanos en Galactus die de wereld in gevaar brengen. We nemen het namelijk op tegen niemand minder dan Annihilus. De naam zegt het al, deze slechterik is erop uit om al het leven op Aarde te decimeren en doet dat met flink wat buitenaardse cronies.

Marvel Cosmic Invasion heeft een verhaallijn neergezet waarin letterlijk iedere superheld even kan opduiken. Daar speelt de game goed op in, want in de verschillende hoofdstukken sluiten bepaalde personages uitstekend op elkaar aan. Mooier nog, deze co-op beat ’em up nodigt uit om specifieke combinaties te proberen, die inspelen op het verhaal of de situatie. Dat gebeurt via challenges, maar je bent altijd vrij om te spelen met wie jij wilt. Ja, zo loop je wellicht de beloning van een voltooide challenge mis, maar je bent nooit verplicht een bepaalde combinatie te kiezen.

Personages zijn er overigens in overvloed. In totaal telt de game vijftien vechters, afkomstig uit allerlei sub-franchises. Dat roster is bijzonder gevarieerd inclusief een paar verrassende deep cuts. Ja, verwacht usual suspects zoals Iron Man, Captain America en Spider-Man, maar ook Cosmic Ghost Rider, Beta Ray Bill, Phyla-Vell en She Hulk zijn van de partij. Er is echter slechts ruimte voor vijftien personages, dat betekent dat er ook een aantal afvallen. Verwacht dus geen Thor, Miles Morales of Cyclops in deze game.

Elk personage heeft een eigen moveset en komt het best tot zijn recht naast de juiste companion. Je speelt namelijk altijd met twee personages tegelijk, ook wanneer je solo speelt. De game is echter duidelijk ontworpen voor co-op actie, waarbij je met drie andere spelers kunt samenzweren om Annihilus een halt toe te roepen. Daarmee ben je niet gebonden aan één specifiek device, Marvel Cosmic Invasion ondersteunt namelijk cross-play en dat werkt simpelweg uitstekend.

Speelt lekker, mist originaliteit

Laten we vooropstellen dat Marvel Cosmic Invasion heerlijk wegspeelt. De besturing is simpel maar effectief, en de game laat je altijd met je favoriete personages aan de slag gaan. Die levelen, net zoals in TMNT, met ieder level dat je ze gebruikt, waardoor ze gaandeweg sterker worden. Kom je echter dichter bij het einde van de game, dan merk je wel dat minder gespeelde personages achterblijven in kracht. Dat motiveert om de game meerdere keren door te spelen, aangezien elk personage de moeite waard is om te masteren.

Of de game dat echter daadwerkelijk waard is, hangt vooral af van je gezelschap. Solo is het leuk, maar niet iets wat je snel herhaalt. In co-op, met vrienden of familie, stijgt de funfactor aanzienlijk, al ligt dat meer aan de gezelligheid dan aan de game zelf.

Aan originaliteit ontbreekt het echter een beetje. Dit kunstje zagen we immers al eerder in TMNT: Shredder’s Revenge. Die game had net wat meer eigen smoelwerk. De stage-selectie in Cosmic Invasion is bijvoorbeeld vrij rechttoe-rechtaan, met een tijdlijn in plaats van een overworld vol verrassingen.

De artstyle is echter top notch en de humor is om van te smullen, maar buiten het knokken om had de game best wat extra flair mogen tonen. De levels zitten tjokvol grapjes, lore-verwijzingen en easter eggs, maar na een playthrough heb je die allemaal wel weten te spotten en dat is jammer. Marvel biedt namelijk praktisch een grabbelton van subtiele easter eggs die in een simpele overworld geplaatst konden worden.

Kort maar krachtig

Beat ’em ups staan niet bepaald bekend om hun lange speelduur, en Marvel Cosmic Invasion vormt daarop geen uitzondering. In zo’n drie uur ben je door de main story heen, heb je alle personages ontgrendeld en alle levels vrijgespeeld.

Waarschijnlijk heb je één of uiterlijk twee favoriete personages naar level tien gebracht (het maximum) en onderweg flink wat Cosmic Cubes verzameld. Die gebruik je in een grid-systeem om soundtracks, palette swaps en andere extra’s vrij te spelen. Plaats je die cubes, dan zal je al snel merken dat je er nog een flink aantal mist.

De game is overduidelijk ingericht als een arcade-ervaring en herspelen is daar een essentieel onderdeel van. Of je dat nou solo doet of in co-op, het loont om wederom door de levels te lopen. Zo kun je andere personages levelen, verborgen Cubes vinden of extra uitdagingen voltooien. En dat werkt: Marvel Cosmic Invasion speelt soepel zat en is kort genoeg om die herhaling vermakelijk te houden.