Review: Metal Wolf Chaos XD Xbox One

Jongens, hier is opa weer met een kleine introductie van een game die met name in Amerika wordt gezien als cult, namelijk Metal Wolf Chaos. Deze game is opnieuw uitgebracht en ge-remastered voor de huidige generatie consoles. Metal Wolf Chaos is vijftien jaar geleden exclusief uitgebracht in Japan op de originele Xbox. De game is ontwikkeld door FromSoftware (je weet wel, die ene studio van Dark Souls en onlangs nog Sekiro: Shadows Die Twice). Destijds was FromSoftware al een gerespecteerde ontwikkelaar en stond met name bekend om de Armored Core-serie. Om wat meer voet aan de grond te krijgen in Japan, wilde Microsoft een studio toevoegen om games te ontwikkelen voor de Xbox, die nogal moeite had om succesvol te zijn in het land van de rijzende zon. De game moest daarom een zogenaamde Mech-game worden, iets wat blijkbaar aanslaat bij het Aziatische publiek. Metal Wolf Chaos was geboren en nu, vijftien jaar later, ziet de game het daglicht in het Westen middels een remastered versie. Het schijnt dat één tweet voldoende was om de ontwikkeling opnieuw in gang te zetten. We gaan zien of het vandaag de dag nog iets is, of dat het een grote roestige chaos is. Het blijft immers een game voor Japanners.

Amerikaanse satire door de ogen van Japanners

Metal Wolf Chaos XD speelt zich af in de nabije toekomst in de Verenigde Staten van Amerika. Het land is in een economisch verval geraakt en de pleuris is uitgebroken. Onder leiding van vice president Richard Hawk, pleegt het leger een staatsgreep om de huidige president Michael Wilson uit zijn ambt te zetten. Echter, deze president laat het kaas niet van zijn brood eten en gebruikt zijn mech (ach, iedere gek zijn hobby toch?) om de superheld uit te hangen die Amerika nodig heeft. Het land moet immers de plek blijven van ongelimiteerde mogelijkheden, een thuis voor de dappere en de vrije patriotten. Hij wordt uit zijn Witte Huis getrapt en vliegt met Air Force One eerst weer naar de Westkust om vervolgens heel Amerika te bevrijden richting de Oostkust. Andersom was makkelijker geweest, maar Amerika. Als antiheld is het jouw taak om stad voor stad het land te bevrijden.

Dit alles komt met een vette knipoog en vandaag de dag is het nog steeds heerlijke satire. Dat dan weer wel. Het verhaal is dus één en al overdrevenheid door de ogen van Japanners en dat maakt het spel lekker over de top. De president is een zelfvoldaan mannetje, elke missie heeft een eigen overdreven naam gekregen van zijn assistente en CNN is omgetoverd tot DNN dat dienst doet als een propaganda zender die het Amerikaanse volk probeert op te zetten tegen de president. Hij is immers de slechterik die Amerika de afgrond in helpt en wordt daarom gezien als terrorist. De waarheid is uiteraard precies andersom. Deze vorm van media-manipulatie was toen net zo relevant als de dag van vandaag. Afijn, jij probeert dus middels diverse missies de steden te bevrijden en uiteindelijk de gehele VS te redden van de ondergang. Het vernietigen van bepaalde structuren zoals een enorm kanon op Alcatraz binnen een tijdslimiet, het verslaan van andere Mechs of simpelweg het volledig wegvagen van de vijanden in één level, maakt de game eenvoudig qua opzet. Immers, de gameplay zelf heeft ook niet meer nodig dan dit gegeven.

Eenvoud uit 2004

Metal Wolf Chaos XD dateert oorspronkelijk uit 2004, wat zowel te zien is in het uiterlijk als in de gameplay. Met het verhaal als uitgangspunt dien jij dus talloze vijanden neer te schieten met een arsenaal aan wapens. Dit is gekoppeld aan een scoresysteem, wat aan het einde van elk level uiteengezet wordt. De game volgt overigens de typische klassering van S als beste en E als slechtste. Je kunt je score verbeteren door chains te maken, oftewel zoveel mogelijk vijanden kort achter elkaar te verslaan. Elk wapen heeft daarbij unieke eigenschappen, oftewel je dient de juiste keuze te maken door het gehele level de beste wapens te gebruiken. Het is eenvoud op zijn best, wat prima past bij een Mech-game als deze. De gameplay is houterig en rigide, hoewel het meestal goed functioneert. De controls zijn duidelijk, maar niet perfect uitgewerkt. Met de linkerstick beweeg je je Mech prima en vrij door het level. De linker- en rechtertrigger zijn er om te schieten, per afzonderlijk te kiezen wapen per arm. A is om te springen en B is om te scrollen door de wapens per arm. Dit laatste is waar het niet goed gaat. Zoals ik al omschreef is het de bedoeling om zo snel mogelijk een hoge score te halen. Als je een ander wapen moet kiezen, dien je op B te drukken. Vervolgens kan je met diezelfde triggers scrollen door de wapens. De game komt hierdoor tot een stilstand. Ook is B de knop om filmpjes te skippen, maar dit gebeurt per scène. Oftewel, als jij in alle snelheid de filmpjes wil skippen (wat soms op de meest rare momenten kan voorkomen) en je drukt continu op B, kan je onbedoeld in de selectionwheel van de wapens komen. Dubbele frustratie dus eigenlijk in een game die het hoofdzakelijk van een bepaalde flow moet hebben.

Het is deze eenvoud die in 2004 nog prima was. Tegenwoordig is bediening intuïtiever en beter geplaatst op de controller. Gelukkig is de verdere besturing goed op orde en is het een kwestie van in je oren knopen hoe de wapenselectie in zijn werk gaat. Levels zijn simpel van opzet, hoewel af en toe platformgame-elementen worden toegepast. Het vinden van bepaalde missiedoelen bijvoorbeeld, gaat gepaard met het uitzoeken waar het een en ander verborgen zit. Dit gegeven maakt dat je elk hoekje van een level wilt uitpluizen. Na het voltooien van deze levels krijg je een beloning in geld-vorm. Dit kan je gebruiken om de wapens te verbeteren en nieuwe wapens uit te vinden. Je mech wordt eveneens sterker door het vinden van Energy Cells, oftewel je hebt een simpel maar doeltreffend progressie-systeem zodat je aan het einde van de game sterk genoeg bent om de eindbaas te verslaan. Het is frappant om te merken dat de ene ontwikkelaar wel de moeite neemt om een game passender te maken in de huidige tijdsgeest. Iets wat FromSoftware en Devolver Digital met Metal Wolf Chaos XD beter hadden kunnen doen. Begrijp me niet verkeerd, want de game speelt verder prima in al zijn eenvoud, hoewel dit dus positief als negatief op te vatten is.

Graphics uit 2004 en geluid dat nergens op slaat

Het eerste dat gezegd moet worden, is dat het geluid absoluut slecht is. Ik had het al vernomen van de oorspronkelijke game, maar dit is dus één op één overgezet in de remaster. Het afmixen is namelijk van absurd slecht niveau. Ingame spraak is erg zacht, die van de filmpjes enigszins normaal, maar die van de DNN-filmpjes tetteren werkelijk kneiterhard uit je speakers. De geluidseffecten en muziek vallen in de game vaak volledig weg. De geluidseffecten zelf zijn ook enorm wispelturig. Een bazooka hoor je bijvoorbeeld niet, terwijl je het wapengekletter van een M4 beter hoort. De jet op je mech hoor je, maar het effect is iets wat zelfs in 1996 beter had gekund. Als je bijvoorbeeld de remaster erbij pakt van Turok, zie je hoeveel verschil er gemaakt had kunnen worden. Je kunt enkele niveaus van het geluid in de opties afstemmen, maar dit hoort niet en had aangepakt moeten worden voor een game in 2019.

Grafisch is de game niet bijzonder en kan je het beschouwen als representatief voor 2004. Polygonen zijn er genoeg - hoewel vierkant - en de toegepaste textures zijn opgeknapt omdat de resolutie een flinke boost heeft gekregen. Het averechtse effect is dan wel dat je ziet hoe plat de game is, maar dit is in de basis niet van invloed op de game zelf. Metal Wolf Chaos XD heeft verder namelijk genoeg afwisseling in de levels, waardoor het niet steeds in herhaling valt. Uiteraard zijn veel assets, zoals containers en kooien, hergebruikt. Dit is meer omdat deze structuren bonussen bevatten. Dit moet consequent toegepast worden, dus daar reken ik de game zeker niet op af. Het oogt verder zeer scherp dankzij de hogere resolutie en levert af en toe strakke plaatjes op. De framerate is wel een bijzondere. Hoewel het voornamelijk op een prima stabiele 60 frames per seconde draait, kakt de game meer dan eens in. Dit gebeurt in de drukke scènes, wat er op duidt dat de game gewoon één op één is overgezet, zoals ik met het geluid ook al opmerkte. Want deze generatie consoles zou een game uit 2004 als een zonnetje moeten draaien.