Review: Metroid Prime: Federation Force Nintendo 3DS

Zelden heeft een game vóór de release al zoveel discussie opgeleverd als Metroid Prime: Federation Force. Helemaal terecht vond ik het niet. Je moet altijd eerst afwachten tot je de game daadwerkelijk gespeeld hebt. Dat het helaas geen echte Metroid game zou zijn, wisten we al. Waaróm dit het geval is, is zelfs voor Nintendo een raadsel. Met ontzettend succesvolle en alom geprezen MetroidVania-games van de afgelopen jaren - zoals Shadow Complex, Axion Verge, Ori and the Blind Forest, en Gaucamelee! - is blijkbaar bij Nintendo geen enkel lampje gaan branden. Noch bij Konami overigens aangaande Castlevania, maar goed, dat is voor een andere keer. Nu heb ik dan echt zelf de kans om Metroid Prime: Federation Force te spelen! Ik was zeer benieuwd en begon met goede hoop.

Viel er iets te vieren?

Ik ga eerst even een punt aankaarten wat ik echt van belang vind voor deze review: Nintendo heeft geen vertrouwen meer in Metroid en ze weten zich geen raad met deze IP. Ze hebben Samus Aran nog niet volledig opgegeven, maar het is overduidelijk de IP die Nintendo het meest links laat liggen. Een maand geleden, 8 augustus om precies te zijn, bestond de eerste Metroid 30 jaar. Nintendo heeft hier echter niks mee gedaan, er werd zelfs geen tweet de wereld in gestuurd. Hetzelfde herhaalt zich 26 augustus, wanneer Metroid 2 de vijfentwintigste verjaardag viert. Het enige wat ze w'l gedaan hebben, is hun advocatenteams op verscheidene fans loslaten. Deze liefhebbers hadden ter ere van het 30-jarig bestaan van Metroid allerlei te gekke (gratis te spelen) remakes en games gemaakt. Toch is er nu een nieuwe game met het woord Metroid erin, al kan ik niet zeggen dat het eruit ziet als een game voor Metroid-liefhebbers. Het is een game die ontstaan is door te kijken naar statistieken in populariteit, en ook uit deze nieuwe game blijkt: Nintendo snapt zijn eigen IP voor geen meter.

The wrong team for the job

Het heeft Metroid ook niet meegezeten met Metroid, al is het ook grotendeels aan hen zelf te danken. Nintendo had de verwachting met Metroid Other M op de Wii een nieuwe schare aan fans aan te boren. Nintendo wilde meer diepgang qua verhaal en karakterontwikkeling, en kozen Team Ninja om de game te maken. Nu maakt Team Ninja vette games, maar vrouwen zijn in al hun games hompen hunkervlees met 'ndimensionaal karakter. Ze zijn tevens heel slecht in verhalen en dialogen schrijven. Het was daarom ook geen verrassing, behalve voor Nintendo, dat de game qua verhaal een draak is die Samus reduceert tot een zielig passief vrouwmens, en de grote held van het verhaal een Japanse generaal is die zichzelf opoffert. Gameplay was prima, en alles is verder tof, dat is ook wat iedereen vond. Iedereen zegt ook al jaren tegen Nintendo: "Geef ons een nieuwe Super Metroid, dan geven wij je veel geld." "Nee", zegt Nintendo, "Jullie krijgen een kiddie co-op shooter, is dat niet geweldig?" Ik hoop het met heel mijn hart van wel! Maar ik vrees...

Chibi Metroid

Al bij het opstarten lijkt het alsof Federation Force dezelfde rustige mysterieuze sfeer heeft zoals je van Metroid gewend bent. En dan verschijnen de chibi waterhoofden. Maar na wat uurtjes spelen valt het toch erg mee. De muziek, levels en algehele sfeer voelt eigenlijk behoorlijk Metroid aan. Enige wat eigenlijk echt afwijkt is hoe de mensen en Mechs eruit zien, plus dat het geheel logischerwijs de militaire kant op is gegaan. Je speelt namelijk een marine van de Federation Force (jaja), die vanuit een Mech verschillende opdrachten moet uitvoeren op drie verschillende planeten. De missielevels zijn vrij lineair, maar hebben wel veel geheimpjes en wat puzzeltjes waardoor het nog wel iets van Metroid wegheeft qua gameplay. Er is niet echt een verhaal, maar er gebeuren wel allerlei verschillende dingen en veel missies hebben ergens wel een twist. De geheimen ontdekken vond ik 'n van de leukste aspecten. Het heeft bovendien ook nog een belangrijke functie, want je vindt er Mods mee waarmee je je Mech kunt opvoeren.

Solo Sufheid

Per missie kun je kiezen met welke mods en wapens je Mech wordt beladen. Federation Force is bedoeld als co-op game, maar je kunt de game ook solo spelen. Omdat het dan een stuk lastiger is, heb je bij Solo Play een speciale lone-wolf-mod die je Mech een stuk sterker maakt. Federation Force is redelijk te spelen in je uppie, maar het maakt het snel een stuk saaier omdat je sommige handelingen vier keer moet herhalen in plaats van als een team uit te voeren. Tijdens een missie krijg je ook geen checkpoints, dus als je doodgaat moet heel de missie opnieuw. Dit gebeurde niet heel vaak, maar elke keer dat zoiets gebeurde, ging ik echt niet gelijk die missie opnieuw doen, want daarvoor speelt het niet leuk genoeg. Meestal ging ik overigens dood doordat de controls niet lekker meewerkte. Het lijkt alsof ze statistieken voor hun neus hebben gekregen waaruit bleek dat de doelgroep voor Nintendo het liefst online co-op games speelt en dat ze toch al bezig waren met een Metroid, dus die maar hebben omgegooid tot dit spelletje.

Laten we het anders doen!

Als laatste wil ik het hebben over de besturing. Dit is niet meer zoals bij Metroid Prime Hunters, dat je met de stylus op het onderste scherm kunt rondkijken, maar werkt met je 3DS motion controls of je New 3DS rechterpookje. Een vreemde keuze, want beide opties besturen beduidend minder intuïtief. Motion controls snap ik al helemaal niet, want dan moet ik de 3DS van me af kantelen en allemaal mee gaan lopen en moeilijk doen. Staat je 3DS op 3D, dan is dat een prachtige hoofdpijngenerator die binnen 2 minuten je hoofd doet smeken om een paracetamolletje. Het rechterpookje van de New 3DS lijkt een goeie keuze, maar dit bestuurt toch ook echt raar. Het is moeilijk te omschrijven maar het pookje reageert niet goed genoeg. Daarnaast kun je ook de gevoeligheid er niet van afstellen. Iets wat al zo'n 10 jaar bij alle FPS games een optie is" Well done. Bij missie 2 had ik op het eind een écht probleem met de besturing. Ik moest namelijk de A knop ingedrukt houden om iets vast te houden, maar ondertussen moest ik ook rond kunnen kijken om allerlei obstakels te ontwijken. Mijn rechterhand moest een zeer spastische houding aannemen om dit te laten slagen, maar ai, niet goed genoeg. Dood. Heel de missie opnieuw!