Monster Train 2 review - Een helse treinreis

In 2020 kwam Shiny Shoe met een klapper van een roguelike deckbuilder. De positieve reviews vliegen je om de oren als je kijkt naar de Steam-pagina. Dat is niet verwonderlijk, want het is een creatieve deckbuilder met ontzettend veel mogelijkheden en opties. Het is bijna een onmogelijke taak om het niveau van Monster Train te overstijgen, maar Shiny Shoe heeft een poging gewaagd met Monster Train 2. Bijna niemand zag een deel twee aankomen, maar de trein is gearriveerd bij het eindstation. De game bouwt verder op de systemen van het eerste deel en zorgt daarmee voor een helse treinrit door de hemel, maar weet Monster Train 2 het eerste deel te evenaren?

Een vreemde samenwerking

Ooit was er vrede tussen de hemel en hel, maar in de eerste game werd die vrede al verbroken. De belangrijke Pyre in de hel stond op het punt volledig op te branden en daardoor moest jij deze beschermen tegen de hemelse wezens. Nu ligt de focus op het beschermen van de hemel, want de titanen zijn wakker geworden en zijn van plan zowel de hemel als de hel over te nemen. De Covenant keert dan ook terug om samen het gevecht aan te gaan met de volgelingen van de Titanen. Fel is daardoor geen eindbaas meer, maar juist de Champion van de Banished. Om meer te weten te komen over de verschillende clans, hun verhoudingen en interesses kun je na een poging terugkeren naar de Covenant Outpost. Dit is de plek waar in bijvoorbeeld de barakken gesprekken plaatsvinden tussen de Champions en hun bondgenoten. Het ene moment zorgen de dialogen voor de nodige humor, terwijl je op sommige momenten afvraagt wat je in hemelsnaam aan het lezen bent. Het verhaal voegt daardoor weinig toe aan de pogingen die je onderneemt, maar biedt dus wel enige afwisseling. Het ligt er maar net aan wat voor dialoog je krijgt voorgeschoteld.

De Covenant Outpost is uiteraard de plek waar je een nieuwe poging opstart, maar het is ook de plek waar je bij de Dimensional Portal extra uitdagingen krijgt aangereikt. Met elk level bepaalt de game wat voor clans je mag gebruiken en wat de modifiers zijn. Weet je level een af te ronden dan krijg je toegang tot een nieuw level. Dit speelt dus heel anders dan de normale pogingen die je onderneemt. De Daily Challenges gebruiken ongeveer hetzelfde principe, maar verversen elke dag. In de Library kun je vervolgens bekijken wat je allemaal hebt bereikt met je pogingen. Het is de plek waar je kunt zien hoeveel kaarten je per clan hebt vrijgespeeld, welke artefacten je al hebt gevonden, wat je clan level is en welke vijanden je kunt tegenkomen. Het is ontzettend handig om even terug te blikken wat een Champion upgrade ook alweer doet en hoe ver je bent met het vrijspelen van een nieuwe clan. Je begint namelijk automatisch met de Banished en Pyreborne Clan. Om de Luna Coven, Underlegion en Lazarus League vrij te spelen moet je tijdens je poging specifieke kaarten spelen. Voor de Luna Coven, die ik tot Moonies heb omgedoopt, moet je vijanden verslaan met behulp van de Spell-kaarten. Het progressiesysteem in Monster Train 2 is daardoor bevredigend, want je speelt altijd nieuwe zaken vrij. Ook als je niet weet te winnen. Door nieuwe kaarten en artefacten te gebruiken breid je de collectie uit. Wanneer een Clan een nieuw level behaalt, speel je nieuwe kaarten vrij voor die clan en bij level vijf krijg je toegang tot de tweede Champion. Dat is echter niet alles, want je kunt nu nieuwe Pyre Hearts voor je trein vrijspelen. Deze brengen niet alleen nieuwe bonussen, maar zorgen er ook voor dat het verhaal verder gaat. In totaal kun je dertien Pyre Hearts vrijspelen en dat zal niet altijd even gemakkelijk gaan. Fans van het eerste deel kunnen na het vrijspelen van deze Pyre Hearts genieten van enkele mooie verrassingen die te maken hebben met de oudere clans.

Van draken naar paddenstoelen

Het hele idee van Monster Train is dat je met twee clans een poging doet om het einde van de Hemel te bereiken. Je bepaalt zelf welke clans dit zijn, maar de clan die je als eerste selecteert levert de Champion. De Clans zijn verschillend en hebben daardoor ook een ander design. Vooral de eenheden van de Pyreborne, Luna Coven en de Underlegion zien er gaaf uit. Het design is creatief en soms schattig te noemen, en dat is een groot voordeel als je meerdere pogingen onderneemt. Ik ben minder fan van de Banished eenheden, al heeft dit weinig te maken met de bonussen die ze hebben. Doordat je twee clans met elkaar kunt combineren zijn er ongelooflijk veel combinaties mogelijk. Ik koppelde de Pyreborne en Luna Covens regelmatig aan elkaar tijdens mijn pogingen en had daar ook het meeste plezier mee. In ieder geval tot ik de paddenstoelen vrijspeelde. Het unieke van de Pyreborne is dat je gouden eieren moet verzamelen. Na een gevecht krijg je de keuze of je deze wilt inleveren voor geld en artefacten of dat je ze bewaart om betere beloningen binnen te slepen. Hoe meer geld en gouden eieren je hebt, hoe sterker sommige draken zijn. Je moet bij deze clan dus echt als een draak denken en vooral hoarden. Bij de Luna Coven ben je gebonden aan de status van de maan. Haar soldaten doen bij een halve maan extra schade of je Champion krijgt extra Conduct. Dit betekent dat je spreuken veel meer schade doen op de verdieping waar zij staat. Zo heeft elke clan zijn eigen bijzonderheden die een poging totaal verschillend maken. Enkele soldaten hebben nu ook een actieve ability die je zelf moet activeren. In het begin maakte ik regelmatig de fout om deze te vergeten. Aangezien de abilities een cooldown hebben, is het juist handig om ze te gebruiken.

De trein is niet te vergelijken met de standaard treinen van de NS, want je hebt drie verdiepingen. Op de vierde verdieping staat de Pyre Heart die een beperkte hoeveelheid schade kan incasseren. De Pyre Heart doet ook schade aan de vijanden dus het is niet direct een probleem als een soldaat de Pyre Heart weet te bereiken. Wanneer die echter kapot wordt geslagen, is je poging over en mag je weer lekker opnieuw beginnen. Het is dus aan jou om je eigen eenheden te verdelen over de verdiepingen, want de vijanden klimmen omhoog. Het probleem met die keuze is dat je Champion vaak weinig gezondheid heeft en dat sommige soldaten meer kunnen incasseren dan een ander. Het heeft geen zin om een draak vooraan te zetten als hij maar vijf hartjes heeft. Met behulp van spreuken en equipment kun je tijdens een gevecht je eenheden boosten of juist direct schade aan de vijand doen. Denk daarbij aan het toevoegen van armour en het herstellen van hun gezondheid. Er zijn veel verschillende spreuken, waarbij de draken Pyregel aan vijanden kunnen toevoegen, waardoor ze per stack meer schade oplopen. Je kunt zelfs kamers vrijspelen die een verdieping van een trein compleet veranderen. Dan heb ik het niet alleen over het uiterlijk, maar ook over de bonussen die het geeft. Er is dus meer dan genoeg keuze, maar je kunt niet vrijblijvend alle kaarten gebruiken. Je hebt per ronde drie tot zes Amber om te besteden en kaarten kunnen nul tot vier Amber kosten. Daarnaast moet je rekening houden met de eenheden, want op elke verdieping kun je vijf punten aan eenheden kwijt. Heb je dus een soldaat die drie punten kost dan kun je alleen nog een eenheid van twee punten of twee eenheden van één punt neerzetten. Gedurende een potje kun je de kosten van een eenheid verlagen en kun je een kristal verdienen om meer soldaten kwijt te kunnen op een verdieping.

Aanpassen is de term van de game

Elk gevecht bestaat uit enkele rondes waarbij je altijd eindigt met een miniboss. Tijdens een volledige poging kom je drie eindbazen tegen. Net zoals jij hebben alle vijanden en eindbazen toegang tot bonussen. Je kunt dus niet telkens dezelfde strategie gebruiken en daar word je sowieso in beperkt. Monster Train 2 is namelijk een roguelike deckbuilder en daar speelt RNG een grote rol in. Je begint standaard met dezelfde kaarten van je Champion, maar daarna kun je na een gevecht een kaart kiezen uit een kleine selectie. Je weet dus nooit wat je krijgt en ook tijdens de gevechten weet je niet welke kaarten in je hand verschijnen. Daardoor is het extra belangrijk om in de korte pauzes de juiste route te bepalen. Na een gevecht kun je naar links rijden of juist rechtsaf slaan. De opties die aan beide kanten van de rails worden aangeboden bepalen welke kant je opgaat. Zo zijn er winkeliers die artefacten, upgrades voor eenheden en upgrades voor spreuken aanbieden tegen een betaling. Het is maar net welke je op dat moment het hardst nodig hebt. Daarnaast zijn er kisten met artefacten, kamers en geld die erg handig kunnen zijn. Een enkele keer kun je de hartjes van de Pyre Heart herstellen. Heeft je Pyre Heart geen schade opgelopen dan hoef je die kant niet op, maar anders kan het zomaar zijn dat die beslissing je poging redt. Het is tijdens deze momenten dat je van de twee gekozen clans nieuwe eenheden kunt vrijspelen. Een poging met te veel eenheden kan je kansen verkleinen, terwijl hetzelfde geldt als je te weinig eenheden hebt. Je zult dus telkens de balans moeten opmaken. Hierdoor is de speciale Pyre Heart waarmee je bij elke winkelier kaarten kunt dupliceren mijn favoriet geworden, omdat ik niet meer afhankelijk was van route. Voor wat extra willekeurigheid zijn er events, waarbij je meer te weten krijgt over de gebieden en wordt beloond met nieuwe kaarten, artefacten of bonussen. Op andere momenten word je daar dan weer voor bestraft. Bij deze Celestial Coves is het duidelijk waarom Balatro een samenwerking heeft met Monster Train 2, want je kunt een paar Jokers vrijspelen.

Monster Train 2 klinkt als een hoofdpijndossier, maar door alle mogelijkheden en het progressiesysteem blijf je spelen. Met de Covenant-opties kun je de game steeds moeilijker maken. Met de Mutants kun je vreemde bonussen of negatieve effecten toevoegen voor de afwisseling of om te leren. Pogingen met de Mutants tellen echter niet mee voor de progressie die je maakt. Je kunt dus tientallen uren in deze game spelen, maar toch voelt de game soms frustrerend aan. Als je honderden uren in het eerste deel hebt, zul je in het begin minder moeite hebben met de game dan een nieuwkomer. De basis van de eerste game is namelijk gekopieerd en daardoor keren veel bonussen ook terug. Mijn probleem lag echter bij de vijanden die ik tegenkwam en de hoeveelheid problemen die ze soms opleverden. Het is absoluut niet leuk als je een verkeerd deck hebt en vervolgens vijanden tegenkomt met barrières, titanskin of andere helse bonussen. Monster Train 2 houdt echter je hand niet vast, waardoor trial-and-error het belangrijkste aspect van de game is. Verliezen hoort er dus bij en als je niet flexibel bent dan moet je dat leren.  Leren werken met wat je krijgt voorgeschoteld is de reden waarom de game zo goed is. Het plezier zit hem in het vinden van de beste combinaties en het voelt fantastisch als je uiteindelijk een poging weet te voltooien. Je zou bijna denken dat Monster Train 2 niets verkeerds kan doen, maar na enkele uren heb ik nog wel wat aanmerkingen. De visuele stijl kan ik waarderen, maar dat de ontwikkelaars denken dat wij blind zijn, valt minder goed. De kaarten, de icoontjes en de teksten zijn allemaal gigantisch. Hierdoor verlies je al snel het overzicht en voelt het alsof alles in je gezicht wordt gedrukt. Je kunt ook niet uitzoomen, waardoor je niet meer dan een verdieping per keer kunt zien. Je went hier uiteindelijk aan, maar het is een kleine moeite om wat extra opties aan te bieden in de instellingen. De interface en tekst verkleinen en een uitzoomoptie is eigenlijk het enige wat de game mist. Monster Train 2 heeft zoveel te bieden dat ik het bijna zou vergeten, maar tijdens je pogingen word je begeleid door motiverende muziek, waardoor ook de soundtrack van hoge kwaliteit is.