Review: Ninja Blade Xbox 360

Ninja games genoeg zou je zeggen en toch komen er steeds meer bij. Wat natuurlijk niet onlogisch is, want het blijft altijd leuk om je vijanden te besluipen om ze vervolgens neer te halen. Ninja's zijn dan ook meesters in sluipen. De ninja's in Ninja Blade zijn echter anders, zij worden beslopen, maar door wat?

Parachute? Nog nooit van gehoord

De actie begint eigenlijk gelijk al na een kort filmpje. Jij springt namelijk als Ken Ogawa het vliegtuig uit en natuurlijk heb je daar geen parachute bij nodig. Uiteindelijk beland je op een groot gebouw midden in Tokyo en dan begint de ellende; het uitroeien van mutanten. Tokyo is namelijk getroffen door Alpha Worms. Deze wormen zorgen ervoor dat mensen veranderen in afschuwelijke mutanten en in plaats van de wormen uit te roeien door de stad af te branden, stuurt de regering er een groep Ninja's op af. Deze groep staat onder leiding van jouw eigen vader, meester Kanb' Ogawa.

Houdt het dan nooit op

De infecties lijken maar door te gaan. Er is nauwelijks rust in de game, het is bijna 'n en al actie. De mutanten blijven komen en ze worden ook steeds sterker. Zelfs tijdens de tussen filmpjes heb je geen rust. De game bestaat namelijk voor een groot deel uit Quick Time Events. Dit houdt in dat je op het juiste moment op de goede knop moet drukken, wil je de QTE overleven. In eerste instantie zou je denken dat deze Quick Time Events gigantisch vervelend zijn, maar de acties die je uitvoert zien er echt gaaf uit. Zo moet je bijvoorbeeld alle tussenbazen, en dat zijn er nog al wat, verzwakken en vervolgens op brute wijze vermoorden met een Todom' attack.

Naast de vele Quick Time events kun je er ook op los hakken met verschillende soorten zwaarden en speciale aanvallen. Je moet ook veel rennen en springen om zo een weg te vinden door de half verwoeste gebouwen. Aan dit alles zit echter 'n minpunt; de teksten zijn bijna onleesbaar, tenzij je met je neus op het beeldscherm zou zitten, waardoor je vaak zelf moet uitvogelen hoe je over een muur moet rennen of hoe je een bepaald wapen moeten gebruiken.

Einde nu al

De game ziet er grafisch erg mooi uit en het audiovisuele aspect van de game mag er ook zeker zijn, maar lang kun je hier niet van genieten. De game is namelijk verassend snel uitgespeeld. Dit komt vooral doordat je bijna onsterfelijk lijkt te zijn. Als je dood gaat hoef je namelijk nooit veel over te doen. Bij de Quick Time Events kun je zelfs bijna in 'n keer doorgaan, want als je een knop mist spoelt de game een stukje terug en kun je hetzelfde stukje meteen weer overdoen en het makkelijkst is nog dat de volgorde van de knoppen niet veranderd is.

Ondanks dat de game redelijk snel is uitgespeeld, moet je er wel de tijd voor nemen. Je kunt namelijk alleen saven aan het einde van iedere missie en aangezien er maar negen missies zijn kun je wel raden dat die meestal niet binnen een half uurtje zijn afgerond. Het is wel jammer dat er maar negen missies zijn, want op een gegeven moment kunnen de omgevingen een beetje eentonig worden.