OFF (2025) review - Een vreemde reis met een nieuw geluid

Sommige games weten jarenlang onder de radar te blijven en alleen te bestaan in specifieke kringen, maar keren terug met genoeg reden om opnieuw ontdekt te worden. OFF, de cultklassieker uit 2008 van het Belgische Unproductive Fun Time, is zo’n titel. Deze remaster van Fangamer voegt nieuwe gebieden, uitdagendere gevechten en een compleet nieuwe soundtrack toe, zonder het vreemde en beklemmende karakter van het origineel te verliezen. Is het een geslaagde remaster, of had OFF beter onder de obscure RPGMaker-titels kunnen blijven?

Een wereld die je liever niet begrijpt

In OFF bestuur je The Batter, een zwijgzame man in een honkbaluniform, met als missie om de wereld te zuiveren. Al snel krijg je hulp van The Judge, een pratende kat die meer weet dan hij laat blijken. Je reist door vier Zones, elk onder leiding van een Guardian, waarbij je de spectres verslaat die de wereld teisteren. Na elke gezuiverde Zone krijg je fragmenten te zien over een zieke jongen genaamd Hugo, wat langzaam een onheilspellend verband legt tussen hem en de wereld om je heen.

De setting is even absurd als intrigerend. De Zones zijn gevuld met bizarre personages, raadselachtige dialogen en puzzels die soms meer weg hebben van een nachtmerrie dan van een logische uitdaging. Denk aan kamers die zich blijven herhalen tot je de juiste volgorde vindt, ontbrekende boekpagina’s die je moet opsporen of codes die je ergens in de omgeving moet achterhalen. Deze momenten breken het ritme van de gevechten op een goede manier, maar vragen soms net genoeg geduld om je op de juiste manier een tikkeltje gefrustreerd te krijgen.

Gevechten met vlees en suiker

OFF speelt als een klassieke RPG, maar met een paar vreemde twists. In plaats van een strikt turn-based systeem hebben je commando’s een cooldown mechanic waardoor vijanden tegelijk met jou kunnen aanvallen en je dus snel strategische beslissingen moet nemen. Het zorgt voor een lichte spanning, omdat je timing en prioriteiten constant moet bijstellen. De "elementen" die zwakke plekken van vijanden aantonen zijn daarnaast ook allesbehalve traditioneel, met smoke, metal, plastic, meat en sugar als bouwstenen van het gevechtssysteem. Het klinkt absurd, maar in de context van OFF voelt het juist passend.

De remaster pakt hier slim op door om de gevechten uitdagender te maken. Waar het origineel soms te eentonig en simpel aanvoelde, vragen de nieuwe aanpassingen meer aandacht en planning en voelen de gevechten vloeiender aan. Naast het vernieuwen van de combat zijn er ook een aantal extra's toegevoegd. Nieuwe eindbazen en gebieden geven zelfs doorgewinterde spelers reden om scherp te blijven en deze remaster op te pakken. Het is geen complete heruitvinding van het systeem, maar genoeg om de gevechten fris en boeiend te houden.

Een nieuwe klankkleur

Een van de grootste veranderingen in deze remaster is de soundtrack. Het originele werk van Alias Conrad Coldwood is vervangen door nieuwe composities van Toby Fox, samen met Camelia en Nightmargin. De muziek is anders, maar behoudt het onheilspellende en surrealistische gevoel dat OFF zo kenmerkt. Fans zullen hier misschien verdeeld over zijn, daar de soundtrack een van de meest geprezen kenmerken van het origineel is, maar de nieuwe tracks sluiten sterk aan bij de sfeer van de game. Daarnaast hebben Toby Fox, de maker van Undertale, en Nightmargin, de maker van OneShot, OFF als een van de inspiraties genoemd voor hun eigen indie-hit games. Hen aan de vernieuwde soundtrack toevoegen, voelt dan ook als een logische en respectabele keuze.