Review: Paper Mario: Color Splash Nintendo Wii U

Paper Mario: Color Splash is een nieuw deel in de Paper Mario-reeks en wordt voor het eerst uitgebracht op de Wii U. Color Splash is vermoedelijk ook meteen het laatste deel op deze console, gezien de Wii U aan het einde van zijn levenscyclus staat. In dit nieuwe avontuur heeft iemand de kleuren gestolen en moet je alle kleuren terug zien te halen, maar dit avontuur is helaas ietwat eentonig en stiekem best wel saai.

Het verhaal komt goed uit de verf

Op een stormachtige avond staan prinses Peach en Toad voor de deur van de beroemde loodgieter. Ze heeft een dichtgevouwen briefje in haar handen. Wat blijkt? Het briefje is een kleurloze Toad. De opgevouwen Toad is zijn kleuren kwijt, maar de postzegel op de Toad is afkomstig van Kleureneiland. Mario en zijn vrienden gaan direct op zoek naar de afzender, waar het avontuur begint.

Eenmaal op Kleureneiland aangekomen, kom je een nieuwe vriend tegen. Het is een pratend verfblik genaamd Toon. Toon is gedurende de game je gids. Hij verschaft informatie omtrent wat er gebeurd is op Kleureneiland en haalt de loodgieter al snel over om de zaak tot op de bodem uit te zoeken. Zonder enige twijfel gaat Mario er op uit. Met zijn verfhamer geeft hij alle Toads, en natuurlijk Kleureneiland zelf, een nieuwe likje verf.

Doorgestoken kaart

Paper Mario is een Mario spin-off en bevat naast puzzels ook enkele rpg-elementen. Je grootste vijand tijdens het avontuur zijn de Slurp Guys. Deze gasten zuigen alle kleuren uit Kleureneiland, maar tegelijkertijd ook uit de Toads. Door met je verfhamer op kleurloze plekken te slaan, vul je het eiland weer op met kleuren. Je bezit echter niet over een oneindige vooraad verf, daarom moet je steeds op zoek naar nieuwe verf. Dit doe je door op bepaalde elementen in het level te slaan. De verfdruppels die deze elementen vrijlaten kun je vervolgens weer opnemen.

Naast het inkleuren van de lege plekken op Kleureneiland kom je natuurlijk ook verschillende vijanden tegen. Je kunt met de gevonden (of gekochte) gevechtskaarten je vijand verslaan. Dit gebeurd allemaal middels een turn-based gevechtssysteem. Je kiest de kaarten uit je stapel en kleurt deze in (als dit nog niet is gebeurd, want je kunt ook ingekleurde kaarten tegenkomen). Dit kiezen en inkleuren vindt allemaal plaats op de Wii U GamePad. Je stuurt de kaarten naar het gevecht en je schakelt de vijand in én of meerdere beurten uit. De gevechtskaarten bestaan uit basiskaarten, waarmee Paper Mario normale aanvallen uitvoert, (bijvoorbeeld met de hamer) en vijandkaarten. Wanneer je een Vijandkaart inzet, loopt de vijand naar jouw kant over en helpt diegene jou met het uitschakelen van de overige vijanden. Alle gevechtskaarten zijn slechts én keer te gebruiken. Het is een leuke afwisseling van de gameplay, maar het voelt naarmate de game vordert wat eentonig aan.

Gerecycled papier

Er zitten tal van dialogen in de game die je niet zomaar even kunt wegdrukken. De dialogen zijn soms erg leuk, maar soms ook totaal nutteloos. Door de hoeveelheid dialogen, die je soms niet eens in de hand hebt, wordt de gameplay zeer regelmatig tot een halt geroepen. Het spreekt vaak voorzich wat het doel is, maar dan wordt je toch weer uitgelegd wat je moet doen. Dit is omdat ze de game voornamelijk voor de jongere gamer hebben gemaakt. Dit is jammer, want er zitten soms best uitdagende puzzels in waarbij je flink je hersenen moet kraken.

Ik had het al even gezegd, maar de Wii U GamePad wordt lekker gebruikt in de game. Zo heb je bijvoorbeeld stukken waar je niet verder kunt. Met de Wii U GamePad kan echter een deel van het level weggeknipt worden door met je vinger over een stippellijn te gaan, waardoor je alsnog naar het volgende deel van het level kunt. Het stelt misschien niet heel veel voor, maar dit biedt tenminste leuke afwisseling. Aan het eind van ieder level kom je een ster tegen die je weer toegang geeft tot het volgende level.

Paper Mario: Color Splash geeft je de mogelijkheid om terug te reizen naar eerder gespeelde levels. Erg handig, want sommige puzzels zijn in eerste instantie niet op te lossen. Zo moet er in het eerste level een brug gerepareerd worden, maar kom je de bruggenbouwer pas in een later level tegen. Dit is een leuke manier om het aantal speeluren te verlengen zonder dat dit storend werkt.