Pepper Grinder - Boor jezelf een weg!

Bij het eerste gerucht rond Pepper Grinder dacht ik: "Oh god, weer zo'n game." En toen ik de game voor het eerst in mijn handen had, was het meer van "Had ik niet willen missen". Ik zou nu een punt kunnen zetten achter deze review en kunnen zeggen "ga het spelen", maar dat zou wél enorm saai zijn, niet? Dat doen we dus ook niet. Mijn ervaring tot dusver met de game is eigenlijk eenvoudig en als volgt: Pepper Grinder is zo'n game die je van mijlenver ziet aankomen, maar je alsnog op de beste manier verrast. Het neemt je mee naar een wereld die je denkt te kennen, maar blaast je vervolgens omver met frisheid. En ja, op het eerste gezicht denk je: "Gaat dit over een meisje met een gigantische boor? Serieus?" Maar dat, beste lezers, blijkt nou net het ingrediënt dat deze game zo verslavend maakt: de boor. Pepper, ons piratenmeisje en tevens heldin van het verhaal, heeft te maken met een schipbreuk, een zoekgeraakte schat en een bende ongrijpbare monstertjes. Gewapend met haar boor, vandaar de naam Grinder in de titel, trekt ze ten strijde om haar bezittingen terug te halen.

Eenvoudig briljant

Een simpel verhaal dus. Maar ook de gameplay is geen hogere wiskunde, het is wél enorm satisfying. Zo behendig als een dolfijn door de golven klieft, zo navigeert Pepper door de werelden van Pepper Grinder. De besturing is kinderlijk eenvoudig, voelt lekker aan én er gebeurt wat je ervan verwacht. Met een enkele druk op de knop duikt Pepper de diepte in en waant ze zich een weg door de diverse materialen. Het is net alsof je naar een vis kijkt die zich door de grond heen wurmt. Pepper Grinder draait geheel om het benutten van de kracht en het momentum van de boor om vervolgens met een elegante sprong weer aan de oppervlakte te verschijnen. En als je de turbo inschakelt, schiet je nog sneller en verder door. De kunst is om de juiste afstand in te schatten en je koers fijn te justeren met de joystick. Na even oefenen glijd je vloeiend door de levels alsof het niets is.

De ontwikkelaars zorgen voor een constante stroom van afwisseling. Niet lang na het begin krijgt Pepper toegang tot nieuwe gadgets, waaronder een kanon voor het lanceren van projectielen, een sneeuwscooter voor ijzige avonturen, en een onmisbare grappling hook. En laten we wel wezen, de toevoeging van een grappling hook geeft de game ook weer net weer meer dat stukje 'sjeu'. Deze upgrades zijn veelal van korte duur, maar dat is juist goed; het boren blijft immers de spil waar alles om draait.

Snel, ontspannen en pittig

Pepper's avontuur met de boor draait niet alleen om het omploegen van het landschap. Soms moet ze ook gewoon springen, vooral tijdens de rustige momenten die dienen als adempauze voor de volgende grote actie. Zodra die boor start, word je vooruit geduwd en is er geen tijd meer om stil te staan bij iets anders. Je verandert in een projectiel van instinct en stuurt Pepper razendsnel naar haar doel. Dankzij de nauwkeurigheid van haar bewegingen voelt dat lekker; al snel kom je erachter dat je de meest complexe manoeuvres uitvoert op de kleinste platformen.

De game zit vol uitdaging, maar helpt je ook zeker gezond op weg. Een spoor van munten en juwelen wijst de weg door elk level, dat ongeveer vijf minuten duurt. Dit zijn de gestolen schatten van Pepper na haar schipbreuk. Terwijl Pepper hen volgt, leiden de glinsterende paden haar van stranden naar vulkanische grotten en ijzige bergtoppen, tot aan hun nauwelijks verborgen schuilplaats in de giftige moerassen. En daarmee slaagt Pepper Grinder erin om uitdagend te zijn zonder intimiderend over te komen. Terwijl je door de levels heen boort, verdien je medailles. Daarmee ontgrendel je nieuwe bonuslevels. Met je verdiende prestaties kun je ook Pepper in nieuwe outfits steken of haar een andere haarstijl geven. Ondanks dat de game op sommige momenten behoorlijk pittig kan zijn, hangt er een ontspannen sfeer omheen. Dat komt deels doordat je vaak in een flow terechtkomt, maar ook door het moderne jasje dat de game draagt.

Pepper Grinder bewandelt veel bekende paden voor fans van platformspellen, maar weet tegelijkertijd te verrassen met gedurfde en creatieve uitdagingen. Deze zijn ontworpen om de vaardigheden van doorgewinterde spelers op de proef te stellen. Persoonlijk heb ik hier aardig wat tijd aan besteed. Het is knap hoe de ontwikkelaars deze momenten naadloos in de game hebben verweven zonder dat het gekunsteld of te veel aanvoelt. Deze uitdagingen geven je echt het gevoel dat je de sh*t aan het nailen bent.

Bekende pijnpunten

Pepper Grinder heeft tot nu toe bewezen een aangename verrassing te zijn. Het is zo'n game waar je gemakkelijk in opgaat en waaruit het lastig is jezelf weer los te maken. Maar bereikt het de status van perfectie? Scoort het die felbegeerde 10/10, slaat het een homerun of gooit het een perfecte strike? Nee, dat niet. Mijn voornaamste kritiekpunt op Pepper Grinder is dat de echt spectaculaire momenten zonder fouten uitgevoerd moeten worden om hun volle glans te tonen. Een klein foutje betekent een gang terug naar het laatste checkpoint, wat frustrerend kan zijn en waardoor het wow-effect bij elke poging afneemt. Dit fenomeen is niet onbekend in platformers, maar er waren momenten waarop mijn initiële enthousiasme omsloeg in frustratie na de zoveelste herhaling. Dat gebeurde iets te frequent naar mijn smaak. Wat zou het toch schelen als je na een genadeloze nederlaag gewoon meteen wat extra levenspunten kon inslaan zonder het hele ritueel van de kaart, naar de shop sjokken, en weer terug naar die baas te moeten herhalen. Dat zou een uitkomst zijn, in plaats van de hele toer opnieuw te moeten doen.

Dus, Pepper Grinder is niet je doorsnee walk in the park en heeft zeker zijn momentjes waarbij je even diep moet ademhalen. Maar gooien we alles in de weegschaal na een sessie van een uur of drie, vier? Dan wegen die kleine irritatiepuntjes echt niet op tegen het totaalpakket. Deze game is een frisse wind in het platformgenre, barstensvol energie en nieuwe ideeën die je vaker laten grijnzen dan grommen. En ondanks de paar keer dat je misschien je Switch door de kamer wilt heen smijten, is het toch balen als je bij dat "Einde" aankomt. Als dat geen dikke duim omhoog is voor een game, dan weet ik het ook niet meer.